Dit weekend was ik in Haarlem met een stel vrienden en vriendinnen. Mijn eigen vriend en ik waren al op vrijdagavond naar de stad getogen om er even ongestoord van een vrije vrijdagavond te kunnen genieten. Helaas hadden we buiten zijn vriend gerekend die zich al vroeg op de avond bij ons voegde. In het café waar we neerstreken barstte het van de jonge meiden. ‘Lekker ding’, zei mijn vriend na observatie van een leuke, jonge vrouw. Zijn vriend beaamde dat. Naar mate de avond vorderde, begon de classificatie echter ziekelijke vormen aan te nemen. Bij de eerste deerne kon ik hun mening nog wel delen, de tweede werd al wat minder en daarna…. ach, het maakte eigenlijk niet meer uit: bruin, blond, dun, iets dikker, lang, kort, alles kreeg het stempel ‘lekker ding’.

Wat een lekker ding!

Ik keek mijn vriendinnen aan, zij keken naar mij, we wisten niet wat we hiervan moesten denken. Lekker ding is ons inziens een compliment. Alleen voorbehouden aan de echt mooie mannen of vrouwen. Een mannelijk Lekker Ding is voor mij: een leuk koppie, een lekker lijf, langer dan ik, goeie kont en een mooie lach. In mijn naïeviteit dacht ik dat zoiets ook zou gelden voor de heren wanneer zij naar dames kijken. Maar gek genoeg, waren de dames die het predicaat Lekker Ding meekregen zo verschillend dat er geen peil op te trekken viel. Eigenlijk was het enige criterium dat het een vrouw moest zijn. Ok, en niet te dik, want het zitvlak van een dame dat duidelijk twee maten te groot was voor haar barkruk kon rekenen op het stempel: zeekoe. Het was net of de mannen geen enkele standaard hadden. Zelfs een auto kon op de kwalificatie lekker ding rekenen: het ging weliswaar om een Jaguar maar toch!

Koosnaampjes

Jammer dat het concept ‘lekker ding’ blijkbaar aan inflatie onderhevig is. Of is het bij mannen altijd al anders geweest dan bij vrouwen? Dom van mij misschien, maar ik vind het nu een stuk minder leuk als mijn vriend me ‘lekker ding’ noemt. Het referentiekader is blijkbaar niet meer wat het was. Ik denk dat ik eigenlijk helemaal niet uitsteek boven de rest, wat hem betreft. Hij zegt de koosnaam net zo makkelijk als ‘hey schatje’, ‘poppie’ of ‘appelpuntje’. Of moet ik gewoon blij zijn dat hij nog íets tegen me zegt, na 6 maanden verkering?

Wie denkt mee: nieuwe ronde, nieuwe kansen

Ik stel dan ook voor dat we een nieuwe term bedenken om ons genoegen over de andere sexe te uiten. Want Lekker Ding heeft zijn beste tijd gehad. Ik zie jullie suggesties graag tegemoet, heren én dames. We moeten hier toch consensus over kunnen bereiken? En kom nou niet aan met woorden als stoot, scheet, geil kadaver of sex op twee benen. Zelf opteer ik voor de term E-type: mooie lijnen, een erotische belofte en (voor de heren) ook bruikbaar voor een mooie auto. Dan kunnen we Lekker Ding op stal zetten en kijken of het nou aan de term ligt of aan de mannen….

Ik heb het verhaal ooit al eens verteld in Het Nut van Regelmaat. Een vriend van me bestelde via manOman een bloemetje voor zijn vriendin, liet het bezorgen op kantoor en nam het ’s avonds mee naar huis. Haar reactie: ‘Waarom geef je me bloemen? Heb je soms wat uit te leggen? Die heeft je secretaresse zeker besteld? Heb je me echt niet iets uit te leggen?’ De lol was er snel vanaf.

Waarom is die vrouw zo achterdochtig?

Dit achterdochtige gedrag van de vrouw komt niet uit het niets natuurlijk. Een Britse bakkersketen ondervroeg 1500 koppels met een lange relatie over wat zij zoal van hun partner als cadeautje hadden gekregen in de tijd van hun relatie. En de klassieker onder de geschenken: het boeketje bloemen, gaf niet altijd het gewenste effect. 75% van de vrouwen reageerde net zo wantrouwig als mijn vriendin. Overspel! flitste het door hun hoofd, dat kan alleen maar overspel betekenen.

Verwen haar regelmatig, niet eens in de tien jaar

Best jammer, maar de reden was dat ze al jaren niets hadden gekregen van hun vent en daardoor argwanend tegenover zijn liefdevolle geste stonden. En niet alleen het bosje bloemen had dit effect. Elk ander cadeau, variërend van een doos bonbons tot een etentje terwijl je nooit samen uit eten gaat, het gaat er zeker niet in als koek. De chocolaatjes wijzen op een recente leugen, een diner betekent slecht nieuws. Gelukkig zijn er ook neutrale geschenken, zoals taart of een afhaalmaaltijd. Niet alleen het tijdsbestek tussen de geschenken is trouwens de reden van achterdochtig gedrag. Ook wanneer een man in het verleden al eens iets heeft willen goedmaken met een cadeau, is dat reden genoeg om hem ook nu weer te verdenken.

Dus acht keer per jaar een geschenk zonder bijbedoelingen? Via de manOman Bloemenservice bestel je meteen je boeket!

Bron: HLN.be

Ik geef tegenwoordig les op een vmbo-school. Dat is een gezellige janboel, waar ik meer bezig ben met orde houden dan met lesgeven, maar het is wel erg leuk. Ik had vooroordelen over het vmbo. Mensen waarschuwden me ook: “Wacht maar, dat wordt een zware kluif, die gasten luisteren voor geen meter en ze zijn zo dom als het achterend van… ” Ik moet bekennen dat een deel van die waarschuwingen zeker hout snijdt…

Ze zijn zo aardig

Maar wat me ook opvalt, is dat iedereen er zo aardig tegen elkaar is. Ze zeggen ‘mevrouw’ tegen me, niemand haalt het in zijn hoofd om me met ‘je’ of ‘jij’ aan te spreken en als ze zitten te klieren is dat niet omdat ze mij het leven zuur willen maken, maar omdat ze zichzelf nu eenmaal veel interessanter vinden dat die Engelse les. Dus komen er mobieltjes op tafel, worden er haren gekamd, make-up uitgetest en alle wetenswaardigheden van de laatste uren op een hoog volume besproken.

Gewoon even gedag zeggen

Wat me frappeert, is dat iedereen ook de standaard beleefdheidsnorm in acht neemt om elkaar te groeten. Ik kom iemand tegen in de gang, een 14-jarige puber waarbij de hormonen door het lijf racen, hij zegt me gedag. Een meisje op het schoolplein, ik ken haar niet, ze wenst me goedemorgen. Niet omdat ík het zeg, nee, uit zichzelf. Wat dat betreft kunnen wij volwassenen nog heel wat van deze jongeren leren. Ik woonde ooit in Ondiep in Utrecht, in een straat waar iedereen elkaars familie was, maar een goedemorgen voor die nieuwe Amsterdamse buurvrouw zat er niet in… Nog nooit heb ik me zo onwelkom gevoeld.

Goedemorgen lieverd, lekker geslapen?

In een relatie is het ook belangrijk om goedemorgen te blijven zeggen. Ook al word je al 24 jaar naast elkaar wakker, en stinkt de ander uit zijn giecheltje, dan nog, blijft het eerste wat je zegt: Goedemorgen. En later bij het eten, wanneer hij de boter aangeeft ‘Dank je wel’ en als jij de koffie inschenkt: ‘Alsjeblieft’. Zonder die kleine rituelen en gebaren van affectie, wordt alles zo vanzelfsprekend. En dat is killing voor je relatie.

Goedemorgen, zonder zorgen

Kijk ik weet dat er groter wereldleed is, en dat er geen internationale vrede mee behaald zal worden, maar als iedereen elkaar gewoon goedemorgen zou wensen, en daarbij even zou glimlachen, is toch de eerste stap gezet naar een betere wereld. Mijn vmbo-leerlingen geven het goede voorbeeld. Laten we dat met elkaar volgen.

Advertorial van Campina

Ook Campina heeft begrepen dat een goedemorgen begint met ‘Goedemorgen’. Naast de Goedmorgen! ontbijtjes van het merk, is er nu een campagne gestart waarbij je een Goedemorgenslinger kunt maken voor wie dat volgens jou verdient. Want een dagelijkse “goedemorgen”, “goeie’morn” of “gooie mörrege” kan leiden tot meer positiviteit, productiviteit, onderling vertrouwen en minder irritatie. Dat is onderzocht. En volgens de Nationale Goedemorgenindex wenst minder dan de helft van de Nederlanders elkaar nog een goede morgen. Dat aantal moet omhoog!

Maak een GoedemorgenSlinger voor iemand die het verdient. Omdat hij of zij jarig is, een tentamen heeft, verdrietig is of gewoon heel lief is. Dan maak je zijn/haar morgen goed met vrolijke groeten en een gratis GoedeMorgen! ontbijt. De leukste slinger wint een ontbijt op grote hoogte in een luchtballon. Klik snel hier om een GoedemorgenSlinger te maken.