Louis van Gaal trouwde zijn Truus op de 8e van de 8e in het 8e jaar van deze eeuw en met hem nog honderdduizenden andere koppels. In China, waar 8 hét geluksgetal is, traden op de openingsdag van de Olympische Spelen 314.224 stellen in het huwelijk. Ook was er een geboortegolf in het land, die dag. Het eerst geboren (hoe ironisch) meisje heet Ao Yun, ofwel Olympische Spelen. Daar kun je het mee doen, meid!

Mannen! Geen paniek meer als ze weer een paar schoenen heeft gekocht. Hoewel jouw creditcardreserves misschien danig uitgeput raken, is er een positieve bijkomstigheid van het vrouwelijke shoppen: ze wordt er aanzienlijk slanker door. Tenzij je houdt van een wat molliger vrouw, is dat natuurlijk mooi meegenomen. Zij blij en jij loopt er tevreden naast. Vrouwen verbranden jaarlijks meer dan 12.000 calorieën (p.p.) door te shoppen. Winkelen, struinen, tassen sjouwen, het is allemaal net zo vermoeiend als een sessie fitness, vinden twee op de vijf vrouwen. Mannen hebben, hoe vervelend, minder uithoudingsvermogen: ze winkelen korter en minder vaak en verbranden slechts 8.928 calorieën. Het gewicht van hun portemonnee blijft daarmee overigens ook op peil.

Nieuws uit de offshore-industrie waar ik nogal van opkeek. De offshorebranche is een bolwerk van testosteron, niet lullen maar poetsen en vrouwonvriendelijk gedrag. Tenminste zo was het tien, vijftien jaar geleden, toen ik nog wat mannen kende die in de bagger werkten. Nu blijkt dat machogedrag echter funest is voor het neerzetten van topprestaties. Al het prachtig opgespoten land en de vele glasvezelkabels op de zeebodem ten spijt, het had dus beter gekund.

In De Telegraaf van 9 augustus wordt melding gemaakt van een onderzoek van de Harvard Business School en Stanford University naar een mentaliteitsverandering die plaatsvond op twee booreilanden. In vijftien jaar tijd vond hier een verschuiving plaats van een typische machocultuur naar een meer vrouwelijke cultuur. Het onderzoeksteam meldt niet of het aantal vrouwen op de booreilanden ook toenam in deze vijftien jaar.
In de nieuwe omgeving genieten efficiëntie en veiligheid absolute prioriteit. Werknemers moeten openstaan voor nieuwe werkwijzen en durven te erkennen dat ze fouten maken. De onderzoekers denken dat de gedragsverandering ontstond naarmate de werknemers merkten dat hun vertrouwde machogedrag de nieuwe manier van werken in de weg stond. Wie die nieuwe manier van werken introduceerde, blijft echter onvermeld. En dat is jammer, want het zou een heel interessant licht op de resultaten van het onderzoek kunnen werpen. Werd die cultuuromslag verplicht opgelegd van hogerhand of waren er invloedrijke mensen
(v/m) aan boord die zeiden dat het zo niet langer kon?

Ook een andere manier van leidinggeven had betere resultaten tot gevolg op het gebied van efficiëntie en veiligheid. Door beter te luisteren, empathisch te zijn en bereid zijn om te leren, daalde het aantal ongelukken tijdens ‘de watch’ van de nieuwerwetse leidinggevenden met 84%, terwijl de productiviteit, betrouwbaarheid en efficiëntie het gemiddelde in de branche ontstegen.

Dat zijn fantastische resultaten voor een industrie waar het 10 jaar geleden nog volkomen normaal was om zonder veiligheidslijntje in het pikkedonker en op woeste zee reparaties aan installaties uit te voeren. Op dus naar de volgende twee booreilanden om ze het goede nieuws te brengen. Maar het volgende onderzoek graag iets meer informatie over hoe men de mannen zover heeft gekregen: te veel verongelukte maten misschien?

Echte mannen. Wie weet wat dat zijn, mag het zeggen. Vrienden van me zeggen dat ze afgehaakt zijn toen de metroman uit de mode raakte. Wat willen vrouwen nou? Een stoere man, die niet huilt, of een gevoelige man die praat? Moet hij shoppen of klussen, drinken of strelen?

Misschien leuk om in de vakantie dan eens naar het Gemeentemuseum Den Haag te gaan.

Daar draait een tentoonstelling over kleding voor mannen. Van dandy tot rebel, van atleet tot cowboy, alle archetypes komen aan bod. Museumstukken hangen zij aan zij met couture en kleding van Jean-Paul Gaultier, Vivienne Westwood, John Galliano en Dolce & Gabanna.

Mannen zijn de afgelopen jaren een dankbaar onderwerp van studie. Niet in de laatste plaats omdat mannen bewuster zijn van zichzelf. Ze besteden meer geld aan mode en beautyproducten dan ooit tevoren, en de metroseksueel is dan ook nog lang niet passé. De tentoonstelling in het Gemeentemuseum komt dus niet uit de lucht vallen. Zeer gevarieerd en leerzaam en met een belangrijke conclusie: ‘waar vrouwen vooral streven naar een abstract schoonheidsideaal, dat uiteraard steeds verandert en gebonden is aan tijd en cultuur, lijken mannen vooral op zoek te zijn naar een ‘ideale man’ aan wie zij hun mode-ideaal kunnen ophangen. Een aantal archetypes duikt dan ook steeds weer op’, aldus Madelief Hohé, conservator Mode van het museum.

Een aantal van die archetypen:

– de breedgeschouderde matroos

– de machtige militair

– de stoere piraat

– de gesoigneerde dandy

– de ruige rockster

‘Een man moet eruit zien alsof hij zijn kleding met zijn verstand heeft
gekocht, met zorg heeft aangetrokken en vervolgens compleet is
vergeten’ – Sir Edwin Hardy Amies (1909 – 2003), oprichter van modehuis
Hardy Amies aan Savile Row in Londen.

Vandaag de dag is de vrouwelijke look volledig ‘in’: ultrastrakke spijkerbroeken, armbandjes, duimringen, kettingen en sjaaltjes en een mannendécolleté: T-shirts met een diepe V-hals. Aan welk archetype deze man zich spiegelt, kun je tot en met 26 oktober zelf uitvinden in Den Haag.

Openingstijden en prijzen vind je hier.