Categoriearchief: Poëzie

Je moet toch wat

Je moet toch wat

Je moet toch wat

Er is geen leven in de stad

H&M is dicht en het café

De restaurants doen ook niet mee

Gesloten ook de bibliotheek

Zelfs school laat je nu in de steek

Hoe komen we die weken door?

Bij de tandarts krijg je geen gehoor

De dokter is te druk bezet

Het theater dicht, het is de wet

Zijn we eigenlijk wel in staat

Te leven als alles op slot gaat?

Je moet toch wat

Je moet toch wat

Doe de hond een keertje lang in bad

Kijk naar de vogels in de tuin

Doe een bodyscan van teen tot kruin

Bekwaam je in afstandsbel of -video

Altijd handig, sowieso

Schrijf eens een brief, een kaart, gedicht

Doe een masker op je gezicht

Je moet toch wat

Je moet toch wat

Knuffel met je buurmans kat

Kook eens lekker en gezond

Met wat je in de bijna lege schappen vond

De tijd staat stil, maar de wereld draait

Het is tijd dat je het gras eens maait

Niet alleen fysiek, maar virtueel

Hebben we niet eigenlijk van alles veel?

Van zon en lucht, familie, vrienden

Kregen we niet meer dan we verdienden?

Krijgt zo’n virus voor elkaar

Waar we voor streden, jaar na jaar?

Is het niet slechts het moment

Om te ontdekken wie je werkelijk bent?

Waar de essentie ligt: zo ieder alleen

zijn we met zijn allen één

Blijkt steun en behulpzaam initiatief

Niet kostbaar te zijn, maar gewoon lief

Kunnen we opeens wel telewerken

De natuur zal het zeker merken

Hopelijk blijven we zo traag

Ook in de dagen na vandaag

Zo creatief, zo berustend wijs

Na dit station op onze reis

Nieuwsgierig naar wat komen gaat

Want dat komt toch wel vroeg of laat

Je moet toch wat

Je moet toch wat

Nu het zo stil is in de stad

@Photo by DDP on Unsplash