Heb jij ook zo de p….in als je een bekeuring krijgt? Wie niet, zal je zeggen. Voor jouw gevoel is het toch altijd onterecht. Je reed maar enkele kilometers te hard. Je parkeerde op een plek waar je niemand in de weg stond, maar je vergat het verbodsbord maar even. Je reed toevallig met je fiets aan de linker kant van de weg. Of, zoals ik, je fietste een stukje de binnenstad in, waar het voetgangersgebied al was begonnen.

Argumenten
Ja, en dan ga je in discussie met die “vriendelijke” agent, die jou nu net eruit pikte. Terwijl er hordes andere fietsers daar heen en weer rijden, begint jouw agent rustig een bon uit te schrijven, dus dankzij jouw ellende hebben de anderen geluk. Dat voelt dan wel als een extra straf: waarom juist jij? Maar ja, tenslotte moet er een quotum gehaald worden…..

Wensen
Wat zou het heerlijk zijn als de wetgever eens wat meer naar de (ongehoorzame) burgers zou luisteren. Waarom niet op stukken weg, waar iedereen te hard rijdt, de snelheidslimiet wat verhoogd? Waarom het fietspad links van de weg niet een beetje verbreed met een streep in het midden, zodat de hordes scholieren die de verkeerde kant op fietsen, geen gevaar opleveren voor anderen, die hen tegemoet komen? Waarom op de drukke dagen voor Kerst niet wat soepeler omgaan met zwaarbeladen fietsers in de binnenstad?

Ach, deze vrome wensen zullen wel altijd wensen blijven, ook in het nieuwe jaar. Toch maar beter opletten want er zijn leukere dingen om je geld aan uit te geven (zie manOman).
Ik wens jullie een gehoorzaam en daardoor goedkoop 2009.

Ik heb een geheimpje. Nee, ik ben niet zwanger van een andere man dan mijn partner. Nee, ik heb niet de jackpot gewonnen zonder het mijn buren te vertellen en nee, ik ben niet mijn baan kwijt terwijl niemand dat weet. Zonder te verklappen wat het is – anders zou het geen geheimpje meer zijn – kan ik je wel vertellen dat het me redelijk bezighoudt. Aan de ene kant voel je je schuldig omdat je je de mening van anderen kunt voorstellen als ze wisten wat je geheimhoudt. Aan de andere kant is het zeer plezierig om er iets op na te houden, wat helemaal van jezelf is.

Serieus geheim
Promovendus Andreas Wismeijer onderzocht 1000 mensen met een serieus geheim en kwam tot de conclusie dat open, communicatieve mensen mét een geheim gelukkiger zijn dan mensen die al hun geheimen met anderen delen. Binnenvetters tillen daarentegen zwaarder aan een geheim. En het ging in zijn onderzoek om grote geheimen: vertel je je familie dat je HIV-besmet bent, met alle gevolgen van dien, of bespaar je hen en daarmee jezelf veel ongeluk en schaamte door het ze niet te vertellen. Zodra je als open persoon iets weloverwogen geheimhoudt, word je daarvan gelukkiger, is zijn conclusie.

Dat lucht op
Maar mensen met een laag gevoel van eigenwaarde, en gesloten mensen die alles wat persoonlijk is liefst voor zichzelf houden, kunnen juist heel erg lijden onder hun geheim. In deze groep zijn mannen oververtegenwoordigd. Niet zo verwonderlijk als je weet dat mannen minder makkelijk over hun gevoelens praten. Deze mensen kan het vreselijk opluchten om het geheim toch te vertellen, omdat het hebben ervan leidt tot energieverlies, slaaptekort, somberheid en gepieker. Toch vind ik dat dit geen vrijbrief mag zijn om je partner op te zadelen met al jouw geheime kwesties. Bijvoorbeeld het feit dat je vreemd bent gegaan. Veel mensen vertellen hun partner dat ze zijn vreemdgegaan. Niet om het geheim met hem of haar te delen, maar om zelf van hun schuldgevoel af te zijn. Daarmee ontduik je je eigen verantwoordelijkheid. Wel stiekem genieten, maar als je je schuldig voelt, je partner ook meetrekken in je misère. Dat is egoïstisch. Dan moet je het gewoon niet doen. Of je houdt het geheim. Heb je twee redenen om gelukkig te zijn!

Kun jij je nog voorstellen dat je zonder mobieltje door het leven ging? Geen belletje van ‘Ik kom wat later’ of een sms’je om te vertellen dat je haar mist? Zelfs voordat de relatie goed en wel begonnen is, speelt de mobiele telefoon al een hoofdrol. Daten zonder sms is voor 40 procent van de Amerikaanse volwassenen eigenlijk niet meer voor te stellen. En bijna tweederde is weleens ‘gered’ door hun mobieltje tijdens een slecht afspraakje. Dit zegt Synovate, dat in opdracht van AT&T onderzoek deed naar sms-en en daten.

Liefdesbrief
Volgens de onderzoekers heeft 68 procent van de sms-ers weleens een liefdesbriefje ge-smst. 67 procent stuurde een flirt-smsje, 28 procent communiceert minstens driemaal per dag per sms met de partner. En met het sms’en en de 160 tekens waartoe je je moet beperken is er ook een heel nieuw taalgebruik ontstaan. Helaas kennen scholieren het verschil al niet meer tussen grammaticaal juiste zinnen en sms-taal, maar voor degenen van eerdere generaties die ook in minder karakters hetzelfde willen zeggen, zijn dit de meest voorkomende teksten (in het Engels):
I LUV U
MISS U
THINKIN BOUT U
DINNER 2NITE?
HEY BEAUTIFUL
LETS HANG
UR CUTE

De nadelen
58 procent laat weleens een sms-je aan een vriend zien om te kijken wat deze ervan vindt. Hoezo privacy? En te lang wachten op een sms-antwoord kan onzekerheid en frustratie opleveren. 24 procent vindt te langzaam reageren een grote ‘turn-off’. Daarom antwoordt 82 procent zo snel mogelijk op een sms van de date of partner.
Ook miscommunicatie ligt op de loer, omdat je geen gezichtsuitdrukking ziet of intonatie hoort bij hetgeen gezegd wordt; 84 procent vindt dan ook dat een sms-je weleens verkeerd opgevat wordt. En helemaal ‘not done’ volgens ons: 5 procent maakt per sms een einde aan de relatie, 6 procent heeft weleens een break-up sms ontvangen.

16,2 minuten. Niet langer. Nou ja, soms, want het blijft een gemiddelde. Maar 16,2 minuten is dus de gemiddelde duur van een vrijpartij. Maar dan is het voorspel niet meegerekend. Daar worden 15.4 minuten voor uitgetrokken. En dat kan beduidend worden ingekort, zegt een meerderheid van de vrouwen die meededen aan een onderzoek in Tsjechië van de University of the West in Schotland en de Charles Universiteit in Praag.

Kwalitatief hoogstandje
Geen voorspel. Het zou weinig toevoegen aan het genot van de vrijage. Het belangrijkste blijft toch de daad op zich. Een vrij opzienbarend verhaal, als je het mij vraagt. Natuurlijk is het ook wel eens lekker om zonder poespas aan je gerief te komen, maar de intimiteit van het dicht bij elkaar zijn, aan elkaar friemelen, lieve woordjes fluisteren en strelen zou toch juist de bonding tussen de partners versterken? En dan vooral vanuit het oogpunt van de vrouw? Voor het onderzoek werden echter ruim 2.300 vrouwen in Tsjechië ondervraagd naar hun seksleven en die zullen het wel weten. ”In tegenstelling tot wat er altijd wordt gezegd door bijvoorbeeld deskundigen op het gebied van seks, zou er meer aandacht besteed moeten worden aan het verbeteren van de kwaliteit en de duur van de geslachtsgemeenschap dan aan het voorspel”, aldus de onderzoekers. En dat geeft de burger dan weer moed. Het voorspel moet zich dus verplaatsen naar het seksspel. Linksom of rechtsom gaat het er dus om dat de partners niet minder tijd aan elkaar besteden, maar elkaar met meer aandacht en liefde tegemoet treden. En hoe je dat dan noemt, en wanneer voorspel overgaat in coïtus, doet dan niet echt meer terzake.