manOmeetlat: Michel Sluysmans

‘Ik wil voor mezelf kunnen rechtvaardigen dat ik bijdraag aan een nuttige wereld. Waarom maak je een stuk? Kan ik met theater iets nuttigs bijdragen? Ik wil graag van belang zijn, ook in mijn vak. Ik probeer zo veel mogelijk te doen wat de ander van mij verwacht. Maar ik moet wel wíllen wat de ander van mij verwacht. Die combinatie is een voorwaarde voor mijn geluk.’

Acteur, regisseur en artistiek leider van Toneelgroep Annette Speelt, Michel Sluysmans (29) staat aan het begin van een nieuwe stap in zijn carrière. Na 7 jaar ‘Annette Speelt’ houdt de groep per 1 januari op te bestaan. “De komende jaren wil ik richten op specialisatie. Bij Annette werkte ik aan verschillende disciplines binnen één project. Dat was leuk, maar ik wil dat nu gaan splitsen. Bij het Nationaal Toneel zal ik gaan werken als acteur. Daar wil ik zuiver acteerschap ontwikkelen. Daarnaast wil ik me verder ontwikkelen als regisseur binnen eigen projecten”. Begin maart 2009 gaat zijn eerste ‘grote zaal’ regie Blackface in première. Een verhaal over een liefde die niet mag zijn vanwege rassenhaat. 

Aan de vooravond van zijn carrière-move had manOman een ontmoeting met Michel en vroeg hem aan de hand van tien stellingen of er nog meer voorwaarden zijn voor zijn geluk. We troffen een haast filosofische man met een heldere kijk op romantiek.

Motto
“Ik heb geen levensmotto, maar ik herinner me een mooie uitspraak van Peer Wittenbols (toneelschrijver red.) Hij schreef: “zolang er pijn is, is er hoop”. “En daar geloof ik wel in. Je leert en ontwikkelt je in de slechte momenten. Pijn is een motor. Ook in mijn vak. Stil staan bij je pijn helpt je vooruit, terwijl je de gelukkige momenten vaak snel vergeet.”

Trots
“Er is erg veel waar ik trots op ben. Ik ben trots op wat ik doe in mijn vak en ik ben trots op de mensen met wie ik samenwerk. Ik heb een leuk huis en fijne vrienden. Ik ben ook erg trots op mijn ouders. Het was niet zo voor de hand liggend voor een gezin uit Limburg om een zoon te hebben die in Amsterdam naar de toneelschool ging. Het vreemde is wel dat ik niet zo lang stil sta bij die trots als het over mijn werk gaat. Op het premièrefeestje denk ik vaak al ‘nu is het klaar, het volgende moet nog beter worden.’ Ik kan niet zo goed genieten van het succes, ik heb altijd de drang om verder te gaan.”

Passie
“Mijn werk is mijn passie. Maar reizen en muziek ook. Qua muziek heb ik een beetje ouderwetse smaak en heb het niet zo op muziek uit een computer. Ik houd van singer-songwriters of goede popmuziek. Muziek inspireert me enorm. Binnenkort wil ik ook weer starten met zangles. Ik ben geen klassieke zanger maar heb zeker wel een goed ritmegevoel. Ik vind het enorm leuk dat ik kan bezig zijn met muziektheater zoals ik dat bij Orkater doe. Thuis vind ik het erg leuk om te koken. Om samen met vrienden aan tafel te zitten en lekker te eten, een goed gesprek te voeren of samen spelletjes te doen. Ik heb graag veel vrienden om me heen. Mensen met wie ik kan lachen of die me nieuwe inzichten geven.”

Spijt
“Ja vast, maar er komt niets boven drijven. Niet in mijn werk en niets uit mijn privé-leven.”

Ontspanning en uitdaging
“Korte kicks van buitenaf boeien me niet, de kick van binnenuit vind ik spannender. Klassiekers zijn voor mij bijvoorbeeld een enorme uitdaging. Ik houd van toneel uit het klassieke repertoire juist vanwege de taal. Die taal is iets dat je moet bevechten. Klassieke stukken hebben nog steeds zeggenschap. Wat ik bijvoorbeeld goed vind aan de Grieken: de stukken kennen alleen maar verliezers. Er is geen moreel oordeel door een goede te laten winnen. Ik ben van mening dat je in je vak maar soms ook privé obstakels moet opzoeken. Een meningsverschil is een uitdaging. Daar raak ik niet van in paniek.”

Groot verdriet
“Ik heb geen groot verdriet gehad in mijn leven zoals een incestverleden. Mijn opa stierf. Dat was het wel zo’n beetje. Ik ben liefdevol grootgebracht. Er zijn wel zaken waar ik bij stil sta. Als ik het journaal zie kan ik me daar vragen bij stellen, maar ik lig er niet huilend van wakker. Op zich is dat wel beschamend, maar ook logisch. De reden dat ik toneel maak is dat ik vorm wil geven aan mijn beleving van hoe de wereld in elkaar steekt.”

Angsten
“Mijn grote angst is dat ik, wanneer ik veertig ben en terug kijk, ik niet de persoon geworden ben die ik wil zijn. Dat ik zou moeten toegeven dat ik niet de goede acteur geworden ben die ik zou kunnen zijn, of nog erger, dat ik me realiseer dat ik een verkeerd vak heb gekozen.”

Balans werk en privé
“De balans tussen werk en privé is bij ons oké. Ik woon sinds een jaar samen met de actrice Lore Dijkman.Toen ik nog vrijgezel was werkte ik alleen maar want dat vind ik het leukste dat er is. Op het hebben van een relatie na. Nu plannen we na 4 dagen een dag samen. Dan gaat de telefoon uit en gaan we iets leuks doen. Gelukkig heb ik een geliefde die zelf ook druk is en mijn werklust begrijpt.”

Romantiek
“Waarschijnlijk bedoel je het type romantiek van diner bij candlelight. Dat probeer ik wel, maar romantiek in de literaire zin van het woord betekent eigenlijk; vluchten in de fantasie. Het verleden, de natuur, de magie. Schrijvers als Shelley en Rousseau die zich niet meer thuisvoelden in hun tijd en gingen schrijven over mystieke dingen. Romantiek heeft te maken met melancholie, weltschmerz, en in die traditie ben ik volgens mij een gezonde romanticus. Je ziet het vaak bij huwelijken. Het is een vlucht voor een dag. Mensen trouwen op een kasteel waar ze nooit gaan wonen. Rijden in een limo die nooit van hun zal zijn en beleven de hele dag in een sfeer die neigt naar een fantasie. Ze spelen de hoofdrol in een sprookje voor 1 dag. Dat noemen we dan romantiek. Mijn geliefde en ik willen in de zomer van 2009 trouwen, maar onze trouwdag zal er niet zo uitzien.”

Over tien jaar
“Dan hoop ik een getrouwde man te zijn en liefst vader van twee kinderen. Vanuit mijn vak bezien wil ik me ontwikkeld hebben tot een goed acteur die je kunt vragen voor een rol. Ik hoop op mooie repertoire stukken. Daarnaast wil ik bezig zijn met mijn eigen dingen: stukken schrijven en regisseren. Ik wil verder ontwikkeld zijn dan nu en zou heel graag willen dat de mensen die ik nu om me heen heb verzameld met mij meegroeien en me scherp houden.”

Nieuwsgierig naar het werk van Michel? Kaarten voor Blackface zijn nu te reserveren via de site van theatergroep Orkater. Blackface tourt tussen 6 maart en 30 mei langs de grote plaatsen. Michel schreef dit muzikale theaterstuk samen met Vincent van Warmerdam. Beiden zijn verantwoordelijk voor de regie.

Foto’s: Ben van Duin

 

Huwelijk valt tegen

Uit Amerikaans onderzoek blijkt dat veel pas getrouwde stellen te maken
krijgen met een depressie na het huwelijk. De verwachtingen van een huwelijk
zijn groot. Maar als de grote drukte van het organiseren ervan voorbij is en
het gewone leven weer opgepakt moet worden, valt het getrouwde leven zwaar
tegen. De partner die hen zo gelukkig zou moeten maken, stelt veelal teleur.
De depressie wordt zelfs zo groot dat veel stellen hun toevlucht nemen tot
een relatietherapeut.

Andere achtergrond
In Nederland is het een minder voorkomend probleem dan in Amerika. Volgens
relatiedeskundigen heeft dat vooral te maken met de christelijke achtergrond
van de Amerikanen. Het is daar niet gebruikelijk om voor het huwelijk samen
te wonen. Dus of je echt met je partner en al zijn of haar onhebbelijkheden
kunt leven, is daar nog maar de vraag. Volgens de Amerikaanse onderzoekers lijden pasgetrouwde mannen en vrouwen echt
onder de ’nahuwelijkse’ depressie. Vrouwen houden hun verdriet geheim omdat
ze zich ervoor schamen en mannen kroppen hun gevoelens gewoon op.

Geluk
Met alle respect voor de relatiedeskundige zou het probleem ook maar zo kunnen liggen aan onrealistische verwachtingen. Wanneer je verwacht dat de ander je wel gelukkig zal maken ga je goed onderuit. Bovendien verwarren veel (Amerikaanse) vrouwen hun verlangen naar het huwelijk met de wens naar een  ‘voor-een-dag-in-the-picture-huwelijks dag’. Ze leven toe naar de perfecte dag, zonder zich te realiseren dat die dag niet perfect zal zijn en alle dagen daarna ook niet. Veel stellen zouden beter kunnen investeren in een gezonde en realistische kijk op de eigen behoeften en de behoeften van de partner in plaats van te investeren in een jurk met sleep, een tiara, opvliegende witte duiven en andere luchtbellen.

Vrouw en alcohol

We kennen allemaal wel de grapjes die gemaakt worden over vrouwen en alcohol. Wanneer vrouwen het advies van het nieuwste onderzoek van het Trimbos Instituut opvolgen behoren dat soort grapjes nog lang niet tot het verleden.

Sterker nog, het worden er alleen maar meer. Het instituut stelt dat vrouwen die geen risico’s met hun gezondheid willen
lopen, zich moeten beperken tot één glas alcohol per dag. Voor mannen
is dat hooguit twee glazen. Tot voor kort was het advies voor
aanvaardbaar alcoholgebruik voor zowel vrouwen als mannen één glas meer. De aanpassing op het advies voor verantwoord alcoholgebruik vloeit voort uit
nieuwe wetenschappelijke inzichten over de werking van alcohol.

Kerstborrel
En dat net met de feestdagen voor de deur, waarin de kerstborrels en flessen wijn als relatiegeschenken weer welig tieren. De uitwerking van alcohol is bij vrouwen sterker dan bij mannen, omdat
het lichaam van de gemiddelde vrouw verhoudingsgewijs meer vet en
minder water bevat dan dat van de gemiddelde man. Lichaamsvet neemt minder goed alcohol op dan water. In het lichaam
van de vrouw bereikt alcohol daardoor sneller een hogere concentratie. De meeste mensen drinken om wat meer ontspannen te raken. Dit gevoel bereik je doorgaans niet met één glaasje maar na een glas of twee.

Alcohol verbod
Uit onderzoek van TNO eerder dit jaar bleek dat alcohol bij vrouwen hun gezondheid wel degelijk ten goede kan komen. Bij vrouwen die dagelijks 2,5 glas wijn dronken werd de opname van insuline versterkt en gaf het vetweefsel meer van het hormoon adiponectine vrij. Beide uitwerkingen zijn belangrijk in de strijd tegen ouderdomssuiker. Bij matig gebruik moet alcohol kunnen. Het zou anders maar saai worden in de cafés met al die adviezen en verboden. Niet roken en niet meer dan één glaasje alcohol per dag. Met als randverschijnsel clichématige grapjes over vrouwen en alcohol die nergens meer op slaan. Ik moet er niet aan denken.

Arm in arm

Vergis ik me nou of zie ik jonge stellen – ja ik bedoel ook jou onder de 45 – niet meer arm-in-arm lopen op straat? Wat ontzettend jammer. Vooral omdat wat je wel ziet, zo hemeltergend ongezellig is. Hij loopt met lange, bungelende armen naast haar. Zij draagt tassen vol met aankopen. Of deze: zij loopt een beetje onopvallend steeds met haar hand tegen de zijne te stoten, in de hoop dat hij het idee opvat om haar hand eens aan te raken. Zo kunnen we de romantiek wel op onze buik schrijven, dames en heren!

Gearmd
Is het ouderwets? Is het truttig? Ik vind van niet. Hoewel het hand-in-hand lopen nog wel hier en daar wordt vertoond, pleit ik ervoor om ook het gearmd lopen weer in te voeren. Het kent vele voordelen: je valt niet zo makkelijk om, het is een stuk warmer dan twee losse lichamen die beiden wind vangen (dat blijkt al uit het woord w-arm) en het brengt de intimiteit weer terug in je relatie. Je fluistert elkaar gemakkelijker eens wat toe, je voelt elkaars lichaam, wat wellicht het verlangen naar meer wat aanwakkert, en je laat voor de buitenwereld duidelijk zien dat je bij elkaar hoort. Arm-in-arm lopen is gewoon duidelijk. En stoer. Zij kiest voor hem, hij kiest voor haar. Geen twijfel mogelijk. Pak elkaar dus weer eens lekker vast. Wie dat niet ziet zitten is bijzonder ‘arm’.

Vrouw relatie: Afmaken waar je aan begint

Wat een verademing. Mijn vriend helpt me met afruimen nadat we gezellig samen bij mij gegeten hebben. Daarna ploffen we op de bank en schenkt hij mij thee in. Heel anders dan ik van vriendinnen hoor. De klaagzangen zijn niet van de lucht: ‘Hij had me uitgenodigd voor een romantisch etentje. Hij zou zelf koken. Ik was zijn prinses en zou in de watten worden gelegd. Maar na een voortreffelijk diner met champignonsoep au cognac, een heerlijke Italiaanse garnalenrisotto met Pinot Blanc en een toetje om van te likkebaarden was ik het die kon afruimen. Want Studio Sport begon.’

Twee uur in de keuken
Bij mij gaat dat dus heel anders. Nu. Maar ook ik heb anders meegemaakt. Als ik hem dan te eten vroeg stond ik eerst twee uur in de keuken, serveerde alle gangen en schonk de wijn in, ruimde daarna de tafel af en de vaatwasser in en vroeg dan of hij nog koffie wilde. Verwende ik hem te veel? Riep ik het over mezelf af, of zit het er bij sommige mannen gewoon niet bij? Terwijl het zo’n kleine moeite is. Dus mannen, ga even bij jezelf na of jij van het inruimen of van het ruimte-innemen bent, en maak af waar je aan begonnen bent. Als je nou eens lekker voor haar kookt, is het de bedoeling dat zij helemaal niets hoeft te doen. Als ze – zoals vrouwen eigen is – toch begint af te ruimen, snijd je haar de pas af met ‘Dat doe ik wel even, blijf jij nou maar eens lekker zitten’. Kunnen de dames het echt niet laten, doe het dan tenminste samen, en vraag haar daarna of ze nog thee of koffie wil. En maak de avond dan af op een romantische manier. Nee, Studio Sport sla je dus een keertje over. Zul je zien dat het dan pas echt gezellig wordt.

Woorden van liefde en troost

css.php