Ik heb het voor elkaar. Ik hoef niet. Ga maar lekker je gang. Ik blijf thuis. Thuis is voor mij op dit moment de enige plaats waar ik niets hoef. 

Regen
De afgelopen twee zomers ben ik weggeregend. In Frankrijk. Gelukkig zijn wij altijd van de huisjes. Maar om nu midden in de zomer elke avond te moeten mens-erger-je-nieten bij de open haard? Jezelf verplaatsen ten behoeve van de broodnodige rust is een illusie. Dat komt door de kids. Sorry jongens, maar drie kids op de achterbank is gewoon te veel. De heenrit is een drama, want ‘hij heeft de meeste plek’ en ‘zijn we er al?’ ‘Nee schat, dit is nog Nederland’. Wat moet ik met een peuter, een puber en iets daar tussenin ver van huis? Het is vragen om problemen. Wat de reclame en brochures ook zeggen. Het is afzien met als beloning een behoorlijke dosis tegenvallend resultaat. En dat voor veel geld. Dit jaar doen we het dus anders. We gaan niet! 

Animatie
Niets zo lekker als je eigen stad tijdens de bouwvak. Iedereen hangt ergens op een camping, ligt te kleuren aan de costa of rijdt over een tolweg. Veel plezier! Begrijp me niet verkeerd. Ik wil best graag ergens anders zijn. Ik wil er alleen niet naar toe. Dan heb je dus een probleem. In stilte wacht ik op het moment dat ‘beam me up Scotty’ geen science fiction meer is. Wat vele malen langer duurt dan een rit met drie kinderen op de achterbank op weg naar het zonnige zuiden. Dat ben ik me bewust. Vakantie is voor mij: rust en ruimte! Dat ga ik niet redden met drie kinderen op de achterbank die het liefst naar een camping met animatieteam willen. Dus wacht ik. Nog even en onze puber wil op coma-zuip-vakantie in Salou. De middelste de beest uithangen op Lloret de Mar en de jongste gaat vast wel weer eens met zijn eigen moeder op vakantie.

Harry Potter
Tot die tijd vind je me thuis. Waar ik met een glas in de hand een boek lees op mijn zonnige platje. Mijn lief binnen handbereik. De kinderen tevreden over zulke ontstresste ouders en blij met de aandacht die dat oplevert. Van het geld dat we besparen doen we dingen die spontaan in ons opkomen. Geen vooruit geplande boekingen. Misschien eten we vanavond bij zonsondergang op dat rustige plekje aan de rivier. Misschien morgen de nieuwe Harry Potter bekijken. Alles is goed. Zolang de rit er naar toe maar minder dan 30 minuten bedraagt en ik er niet struikel over de toeristen. Want toeristen, daar heb ik het niet zo op. Maar dat had je al begrepen.