Vrouwen liegen wat af. Veel meer dan mannen. Ik schrok er zelf van. Want natuurlijk vind ik van mezelf dat ik niet veel lieg. Maar ik vind ook dat ik toch wel erg vrouw ben. Ben ik de uitzondering of zit ik hier een partij te liegen? Even een schokkend feitje.

Jokkebroksters ontmaskerd
Een wetenschapper in de VS onderwierp 2 groepen van 500 vrouwen aan een tikkie gevoelige vragen over hun privéleven. De ene groep kreeg een vel papier en een pen, de andere groep kreeg de vragen mondeling. Dezelfde vragen, en een vergelijkbare groep vrouwen. Maar de uitslag was totaal verschillend. Hoe kon dit? Wel, de dames die mondeling de vragen moesten beantwoorden hingen aan de leugendetector. Oeps! Conclusie van het onderzoek: Vrouwen geven, als ze de kans krijgen, liever sociaal wenselijke antwoorden dan de waarheid.

Gemak
De test is ook bij mannen gedaan. Daarbij werd er geen significant verschil waargenomen. Dat ik dit als vrouw een schokkende uitslag vind is mijn persoonlijk understatement of the year. Al weet je, met je nieuw verworven kennis over de leugenproef maar nooit of ik dit meen. Ik moet uit dit onderzoek dus pijnlijk concluderen dat, hoewel ik altijd dacht dat mannen er op los liegen, mijn eigen sekse het beter blijkt te kunnen. Vooral wanneer het politieke en grote machtszaken betreft ga ik er standaard van uit dat er door heren heel wat wordt ‘verfraaid’. (want liegen doen ze niet.) Dat zou nog altijd kunnen want het onderzoek betrof het privéleven. Maar toch. De vraag is nu of ik mijn eigen waarheid overschat, die van mannen onderschat of gewoon wil zien wat ik wil zien. Tot ik dat onderzocht heb ga ik er voor het gemak vanuit dat de wetenschapper een vrouw was. Als wenselijke verzachting.