Deze week een stuk over sport. Als liefhebber keek ik onlangs naar een uitzending van ‘andere tijden schaatssport’, en wel die van onze gouden Yvonne van Gennip. Drie maal goud won zij met schaatsen in 1988, niet voor niets hét sportjaar van Nederland, op de Olympische Winterspelen in Calgary, Canada. De onverslaanbaar geachte Oost-Duitse vrouwen Karin Kania (Enke) en Andrea Ehrig nam zij die heugelijke winter prachtig te grazen.

Vrouwensport algemeen
Vrouwen sport is sowieso een interessant fenomeen. Er van uitgaand dat het met topsport altijd om de snelste, het verst of de beste lijkt te gaan, is het fenomeen vrouwen top sport bijzonder. Zij gaan immers altijd langzamer, minder ver dan mannen. Toch is hun roem bij overwinningen even groot, al zal niet iedereen dat hier met mij eens zijn. Gekscherend schreef ik ooit, dat mannen in de sport ‘dameshockey’ echter nooit kampioen zouden worden.

Yvonne
Maar Yvon – ik mag Yvon zeggen – is anders. Zij is gracieus, goed gefiguurd en reed hard. Er waren ook dames in het schaatsen waarnaar je – zeker als man – tenenkrommend keek. Het zag er gewoon niet uit. Het ging niet hard, en oogde vreselijk in een schaatspak. Op een EK of WK viel dat allemaal best te pruimen, maar op een NK of – erger nog – een gewestelijk toernooi, was het vaak geen gezicht. Niets van dat alles bij Yvon. Yvon deed dat wat  niemand voor mogelijk hield, en reed schoon -naar wij aannemen- op een gezonde bruine boterham met kaas naar maar liefst drie titels. Daar konden die Oost-Duitse vrouwen, volgeplempt met anabolen, toen zelfs ongeschoren, niets aan doen.

Schaatspakken
Het moet me toch van het hart. Schaatspakken, ter bevordering van de aerodynamica. Super! Sinds die pakken -later natuurlijk ook de klapschaats-, gaat het hardrijden op de schaats aanzienlijk sneller. Alleen… het verhult zo weinig! Feitelijk rijden mannen en vrouwen naakt rond, of liever nog, in een naaktpak! Natuurlijk met sponsornamen en al dan niet felle kleuren, maar toch.

Zichtbaar?
Niets verhullend zijn ze, die pakken. Groot, minder of klein geschapen mannen zijn per direct herkenbaar. Weggemoffelde te grote borsten? Niet in de schaatswereld. Vind ik allemaal geen enkel probleem, daar ben ik teveel sportliefhebber voor. Een rondje 28,01 windt me bij wijze van spreken veel meer op.

Wel erg
Wel erg vind ik – en ik draai er nu niet om heen – zichtbare schaamlippen in schaatspakken. Zo, het hoge woord is eruit… Ik vind het niet kunnen en daarbij leidt het me af van rondetijden en de altijd interessante commentatorstem. Waarom? Geen flauw idee. Misschien wel de gedachte dat de schaatsster in kwestie bij het terugzien van de beelden óók last heeft van plaatsvervangende schaamte? Ik weet het niet, maar volg het vrouwen schaatsen sindsdien het liefst via de oude en vertrouwde radio.

 Meer over Feite Hofman
Feite
Hofman is een 39-jarige Arnhemmer, heeft een gezin met vrouw en twee
kinderen. In juni kwam ‘Feitmans!’ uit, een verzameling geestige en
ontroerende columns en verhalen. Raoul Heertje schreef er het voorwoord
voor. Wekelijks blogt Feite voor manOman over zijn visie op de
man-vrouwrelatie. Lees meer op www.feitmans.nl.