Hai Bo,
Je hoort altijd dat vrouwen zoveel klagen. Dat is waar. Maar mannen doen dat ook, alleen zit het bij ons net iets anders in elkaar. We klagen heus wel eens over (onze) vrouwen. Over dat ze zeuren, of dat ze ons niet snappen. Dat ze ons niet nemen zoals we zijn. Inclusief alle ‘mannen-dingen’ die daarbij horen natuurlijk. We zijn nu eenmaal wat losser in de huishouding, houden van gezelligheid (een biertje met vrienden is altijd een goed idee!) en gek op sport (kijken!).

Bewonderen
Maar daar staat tegenover dat we vrouwen ook echt kunnen bewonderen! Wat zeg ik? Verafgoden! We kunnen lyrisch zijn over ogen, haar, figuur of de uitstraling van een vrouw. Over hoe betoverend we een vrouw kunnen vinden. En hoe we met onze trillende benen proberen ons lijf rechtop te houden als ze ons alleen maar aankijkt.
Dus om nu te zeggen dat mannen een vrouw gelijk permanent veroordelen. Nee, dat toch niet. En als we dan een keer klagen, is er daarna ook altijd weer een nieuwe dag, een nieuw moment. Dus een fris geheugen en een tweede kans voor een eerste indruk. Conclusies zijn bij mannen misschien vaak wel hard, maar nooit permanent. En dat geldt overigens niet alleen voor hun conclusies. Zo, kunnen we in ons gedrag misschien ook wat hoekig overkomen. Het voordeel is dan wel: als je eenmaal die hoek om bent, ziet het er gelijk weer beter uit!

Vergeten en vergeven
Maar hoe moeten mannen nu wennen aan het feit dat ze zelf zo snel vergeten en vergeven, maar dat ze zo vaak het gevoel houden dat ze iets goed te maken hebben? Hoe moeten wij daar nu mee om gaan? Dat we op onze tenen moeten lopen! Moeten kruipen! Ondanks onze goede bedoelingen! Heb je daar een tip voor? Is daar een trucje voor Bo? Iets wat ik over het hoofd gezien heb? Of moeten we dat gewoon negeren?

Groeten,
Christiaan

Hai Christiaan,
Om maar gelijk de koe, een nieuwe deze keer, want vrouwen zijn bijzonder goed in het verzamelen van oude exemplaren, bij de horens te pakken: negeren is het beste. Na dit gezegd te hebben voel ik de behoefte te kussen, drie maal, Judas die ik ben. Met bovenstaande uitspraak heb ik de gehele vrouwelijke natie verraden. Maar het is voor het goede doel zullen we maar zeggen. Ter bevordering van de onderlinge verstandhouding en het wederzijds begrip tussen man en vrouw.

Scherpe nagels
Want we doen het bijzonder expres en doordacht. We wéten dat we er aandacht mee krijgen. We vergeten en vergeven best wel eens, voor even. Dat is goed voor het dramatisch effect. Daarna plaatsen we de gebeurtenis in een laatje dat niet dicht kan. Dat doen we bewust, zodat we alleen maar onze scherpe en mooi gemanicuurde nagels ertussen hoeven te zetten om de hele geschiedenis met één vingerbeweging weer voor de dag te halen. Jullie zijn er mooi klaar mee, als man.

Macht tussen man en vrouw
Maar wat nu te doen wanneer je weer eens in het machtsspel van de liefde bent beland. Want dat is het, het gaat om macht. Je kunt er voor kiezen haar gelijk de macht te geven, maar dat voelt voor jou, als man, niet prettig. Je kunt ervoor kiezen in onderhandeling te gaan. Meestal eindigt dit in tranen van haar kant en geef je alsnog toe. Dus… Wanneer zij weer eens terug loopt voor een blik om de hoek, zoals je dat zo mooi omschreef, zeg haar dan dit: “We hebben het uitgesproken, doe die la dicht en laten we naar de toekomst kijken want daar wil ik met je zijn. Ik weiger oude koeien omdat ze destructief zijn.”

Vrouw wil aandacht
Dit klinkt hard, levert in eerste instantie weer tranen op, en uitspraken als ‘ongevoelige zak’ of  ‘nee, lekker makkelijk zeg’, maar dit is slechts, wederom, voor het dramatisch effect. Vrouwen hebben soms gewoon behoefte aan wat reuring en hete brij om omheen te draaien. Vraag haar wat ze nu werkelijk wil. Het moet iets zijn als: ‘Nou, ik wil gewoon een beetje aandacht, een knuffel en iemand die zegt dat het allemaal niet zo erg is en dat ik het niet alleen hoef te doen en dat het wel goed komt.’ Want dat is het Christiaan. Ook een vorm van drama, maar dan anders. Deep down weet ze dat ze het op een verkeerde manier vraagt en dat je gelijk hebt door niet op de foute aanvraag in te gaan. Ze weet het….Ik tenminste wel.

Groet, Bo

Christiaan Groen

Christiaan Groen is trainer / adviseur, voor ondernemingsraden en
daarnaast opsteller van organisatie-, relatie- en familieopstellingen.
Voor manOman blogt Christiaan over de man-vrouw relatie. “Het meest
normale en tegelijk het meest wonderlijke dat er bestaat op deze wereld!
Het leuke van relaties is dat ze je zo veel over jezelf leren. Relaties
gaan in mijn visie over geven en nemen, leren en ontwikkelen, jezelf en
de ander zien!” Kijk voor Christiaans werk als opsteller op www.SevenGreenSeas.com of
mail.