Categoriearchief: Vrouw relatie

Vrouw relatie: de man en zijn hobby

Mannen hebben van die hobby’s die vrouwen absoluut niet begrijpen. Dat is ook precies de bedoeling. Want zouden wij zijn vrijetijdsbesteding begrijpen dan willen we meedoen. En erger dan dat kan je niet overkomen, als man.

Vissen
Het is een schrikbeeld. Truus die  met de thermoskan in de aanslag om 5 uur opstaat om met Henk te gaan vissen. Of Herma die in het clubshirt gehuld gaat meejuichen in het stadion. Helemaal het toppunt zijn van die stellen, die in streep gehuld samen aan het roer van de zeilboot staan. Voor een romantisch uitstapje, zo voor een keer, al la. Dat is geen hobby delen, dat is een paringsritueel. Hij doet moeilijke dingen, zij hemelt dat op. Ieder zijn lol. Maar daar is het de fanatieke wij-doen-alles-samen-vrouw natuurlijk niet om te doen. Zij wil ook aan dat roer. Alleen al omdat hij het vast heeft.

Nieuwe hobby
Maar het wordt pas echt sneu wanneer de man vindt dat zijn vrouw zijn hobby ís. Heeft u het ook gelezen? Dat van die chirurg die zijn doorsnee Dolly (ja, ik denk neem de naam van een schaapje- zo heet ze natuurlijk niet echt) eigenhandig heeft verbouwd tot zijn droomvrouw. Van cup A ging het naar F, het gezicht werd onder handen genomen er is voor duizenden euro’s vet weggezogen. Een beetje hobby mag wat kosten. Deze Dolly is er niet kloonwaardiger op geworden. En waarom een chirurg een paringsritueel wil uitvoeren met als resultaat een lopend hoopje plastic snap ik ook niet zo goed. Maar daar begon ik dit stukje al mee. Dolly snapt het wel en dat is bijzonder opvallend. “Als je man plastisch chirurg is, dan is de scalpel je vriend”. Een uitspraak die door mijn hobbyloze vrouwenziel snijdt als koud chirurgisch staal.

Dan ga ik nog liever  met mijn lief, gekleed in een identieke streepoutfit,  nordic walken over de hei. De thermoskan in de aanslag. 

Vrouw relatie: Liefdesbaby’s

Het schijnt dat er in Nederland zo’n 1.6 miljoen mensen rondlopen die buitenechtelijk verwekt zijn. Dat zou, volgens onderzoekers betekenen dat 10% van de mensen zichzelf in het gunstigste geval een liefdesbaby mag noemen, in het slechtste geval een bastaard.

Huisgans
Onderzoek of niet, ik geloof er geen barst van. Nee fout. Het zou nog kunnen dat er veel kindertjes rondlopen die papa tegen de verkeerde zeggen. Nee, ook fout. ‘Papa’ is in mijn ogen een titel die je moet verdienen, niet iets dat je als kermisattractie wint voor raakschieten. Het onderzoek is gebaseerd op DNA-onderzoek. Lang leve de vooruitgang. Dat is dan ook wel de enige vooruitgang. De vreemde eendjes in de bijt ontstaan doordat moeders in haar vruchtbare dagen meer trek heeft in type wildwatervogel dan in haar eigen huisgans. Schijnt te stammen uit lang vervlogen tijden toen we nog dachten dat onweer het gevolg was van boze goden.

Oermens
Uit zo’n onderzoek rolt dan een boek. Of omgekeerd. Dat weet ik ook al niet. Wat ik wel weet is dat zo’n boek lekker scoort. Want we raken niet uitgepraat over dat stukje oermens waarvan we vinden dat het onze seksualiteit nog altijd mag bepalen. Daar word ik een beetje moe van. Iets dat vroeger vast ook veel voorkwam, moeheid, maar daar kom ik nu, gek genoeg, dan weer niet mee weg. Idem dito met eetgedrag of de moderne manier van ontspannen. Ik noem maar wat. Nooit hoor ik iemand voor de buis en boven een zak chips zeggen: ‘Weet je wat, ik neem een wortel, mijn staf en ga een stuk over de hei rennen, dat deed de oerman ook.’ Nee, we zetten de oerman/vrouw in wanneer we dat wenselijk achten. Voor onze seksuele gedragingen bijvoorbeeld.

Costa Brava
Wat ik mis in het imposante getal van 1.6 miljoen is een correctie op basis van huidige technologie. Hoeveel van die 1.6 niet matchende DNA profieltjes zijn het gevolg van zaaddonoren? Dat moet toch ook niet gering zijn. Natuurlijk zullen er vrouwen zijn die verzwijgen, of niet eens zeker weten, wie de vader van het bloedje is, vanwege ontrouw. Maar zo veel? Jaren geleden kenden wij een stel. Hij en zij bleven vruchteloos in de running op gezamenlijk nazaat. Een inzinking nabij taaide zij af naar de Costa Brava voor wat ontspanning. Samen met een vriendin. Kort daarna bleek ze zwanger. Dat vonden we knap. De roddels over een ophanden zijnde bastaard waren in mijn vriendinnenkring niet van de lucht. Ik geef toe, dat was een zwaar fout trekje. Het was vast de oervrouw in ons.

Vrouw relatie: Vriend

Mijn moeder zei herhaaldelijk: ‘El, haal je niets in je hoofd, vriendschap met een man, dat kan niet.’ Daarmee bedoelde ze niet dat mannen niet te hebben zijn. Ze bedoelde dat, wanneer je zelf een vrouw bent, ze niet te hebben zijn op vriendschappelijke basis. En daarmee bedoelde ze weer: zonder seks.

Good old mom
Ik vond het nogal wat, die uitspraak. Van chemie tussen man en vrouw had ik nog niet zoveel kaas gegeten. In die dagen was iedereen eigenlijk wel aardig -dus vriendschapswaardig – tot het tegendeel bewezen was. Mijn moeder had kennelijk al wat bewijs. Dat ging bij mij nog even duren. Een mannetje of tig, schat ik, en de laatste is nog niet geweest, ben ik bang. Want steeds trap ik er, op mijn eigen onnavolgbare naïeve wijze, weer in. En steeds krijgt good old mom gelijk. Op een paar vriendschappen na. De mannen die van nature al niet zo veel met onderbuikchemie hebben met vrouwen in het algemeen of mij in het bijzonder. En dat ene exemplaar in de vorm van X. Met hem is de onderlinge chemie tot uitentreuren doorgenomen en opgeraakt. Alhoewel. Als hij de kans krijgt…

Kansverkleiner
Dus bewaak ik die kans. De genegenheid die ik voel wil ik behouden, niet verprutsen. Van zijn persoonlijke lief, ooit, ben ik verworden tot zijn persoonlijke kansverkleiner. Wat ook een bepaalde spanning oplevert maar dan een leuke. Eén die we zonder gevaar ten opzichte van nieuwe liefdes kunnen uitoefenen. We bellen, babbelen, ondersteunen, leven mee, en lachen om, uit of met. Zeg maar, gewoon de dingen die vrienden doen. Niet dagelijks maar wel op cruciale momenten. Dan is hij net even de enige die belt of een kaartje stuurt. En dat maakt hem tot waardevolle vriend. Voor mij. Of ik ook voor hem een complete vriendin ben, zo zonder seks, zou ik op een mooi moment nog eens moeten overleggen. Maar dan wel met hem, niet met mijn moeder.

Vrouw relatie: nep orgasme

Een stukje over libido. Wat moet ik daar nu over schrijven? Ik ga ver, maar mijn libido is van mij. Evenals hoe ik de kriebels weer rustig krijg. Dus ik vroeg het mijn man. ‘Wat vind jij nu interessant om over vrouwen te weten zonder dat het porno wordt?’

Fake
 ‘Laat ik het zo zeggen’, was zijn antwoord, ‘de grootste angst van een man is het fake orgasme van de vrouw. Dat je denkt dat je het heertje bent, maar zij zich ondertussen afvraagt of ze alle sokken wel in het waszakje heeft gedaan. Of dat ze aan een ander denkt. Nog erger!’ Dat je in dat laatste geval toch nog behoorlijk tot een orgasme kunt komen heb ik hem maar niet gezegd. Hij zal zelf ook wel zo zijn hulptroepen hebben. 

Win-win
Nou, daar gaat hij dan heren, of dan in ieder geval die ene geïnteresseerde in de vorm van mijn eigen lief. Fake orgasmen zijn bedacht om twee redenen. De nephijgster wil zo snel mogelijk van de daad af, of de namaakkreunster wil haar partner(s) niet teleurstellen. Persoonlijk ging ik voor een combinatie onder het mom van win-win situatie. Niet tot een orgasme komen wil niet zeggen dat je in een boring vrijpartij beland bent. Maar de flexibiliteit van een vrouwenonderlijf is ook maar beperkt en de interesse soms kort. Dus wanneer het begint te schuren en ze eigenlijk toch liever met een goed boek en een doos bonbons op haar rechterzij gaat liggen, kan het helpen even wat pufjes of woordjes mee te geven ter versnelling van zijn feestvreugde. Helaas trapt mijn huidige liefde daar niet in. Maar hij is daarin wel de eerste. 

Schokjes
‘Mijn vrouw faket nooit’, zal elke man zeggen. Natuurlijk, en ik ben de paashaas! In dat geloof in eigen kunnen ligt zowel het probleem als het antwoord. Het belang van de eigen prestaties of genot moet wel een beetje opzij worden gezet wil je goed in de gaten hebben hoe bij haar de vlag erbij hangt. Er is eigenlijk maar één manier om zeker te weten dat de geluidjes en bewegingen van genot zijn in plaats van vreugde over de naderende afronding. Door interesse te tonen, prestatiedrang overboord te gooien en het samen leuk te hebben. Want lachen mag. Ook om een half afgemaakte vrijpartij. Het wonderlijke is, daarmee neemt de drang tot faken af. En dat schrijf ik niet omdat mijn lief dat nu eenmaal zo graag wil lezen. Zo oneerlijk ben ik nu ook weer niet. 

Vrouw relatie: Vriendjes

Mijn dochtertje heeft er al minstens honderd en het aantal groeit
per dag. Net zo makkelijk. Ze zegt iets van: ‘He, ik zit ook op
streetdance!! Zit jij op MSN en op Hyves?’ En hup, weer een vriendje.
De laatste keer dat ik aan iemand vroeg of hij op streetdance zat kreeg
ik een middelvinger. Mijn dochter is tien en kan dat soort dingen
gewoon vragen aan leeftijdgenootjes. Bij mij werkt dat allang niet
meer. Maar dat ligt aan mij. Of zoals een mannelijke kennis vertelde:
‘Seks krijgen is gewoon een kwestie van een groot sms-bestand hebben’. Dat het bestand groot moest zijn was prettig. Ik ben gelukkig niet de
enige die kennelijk af en toe een middelvinger oploopt. 

Gesprek
En zo sparen we allemaal onze vriendjes voor
verschillende doeleinden. We slaan ze digitaal op en trekken ze uit de
kast wanneer dat nodig is. Voor een date, voor seks, een potje
hooligan-en, het doen van zaken, het bespreken van nieuwtjes, het
doorspelen van de laatste voetbaluitslagen of politieke uitspraken.
Helemaal handig. Alles gaat via het net. Valt best mee? Wanneer heb jij
voor het laatst een écht gesprek gehad dan? En dan bedoel ik zonder de
telefoon in je hand en zonder dat het om zaken ging. Ter
verduidelijking: ‘Jij ook goede morgen, is er nog brood?’  of ‘Ja, ja,
was vet met haar, maar ik moet nu echt gaan man, zie je later’, is géén
echt gesprek.

Intiem bezig
Maar gelukkig hebben we onze virtuele
vriendjes en vriendinnetjes nog. Want op het net is alles mooier. De
foto’s en de babbels. En de openhartigheid. Het blijft anoniem voelen
achter zo’n toetsenbord. Zelfs al zijn IP-adressen makkelijk te
achterhalen en staat de webcam aan voor de halve wereld, we denken dat
we intiem bezig zijn. Want dat willen we graag. Dát denken én intiem
kunnen zijn met iemand. Ondertussen blijft het  face-to-face heel erg
stil. En komt er al geluid uit dan is het vaak niet wat we zouden
willen zeggen. Feitelijk niets nieuws. Onze ouders en de generaties
daarvoor hielden ook wel van een potje stilzwijgen. Wat dat betreft
wordt er meer gecommuniceerd dan ooit. Ik moet gewoon niet zo zeuren en
me aanpassen aan de moderne methodiek. Zit er nog iemand op streetdance?