Een stukje over libido. Wat moet ik daar nu over schrijven? Ik ga ver, maar mijn libido is van mij. Evenals hoe ik de kriebels weer rustig krijg. Dus ik vroeg het mijn man. ‘Wat vind jij nu interessant om over vrouwen te weten zonder dat het porno wordt?’

Fake
 ‘Laat ik het zo zeggen’, was zijn antwoord, ‘de grootste angst van een man is het fake orgasme van de vrouw. Dat je denkt dat je het heertje bent, maar zij zich ondertussen afvraagt of ze alle sokken wel in het waszakje heeft gedaan. Of dat ze aan een ander denkt. Nog erger!’ Dat je in dat laatste geval toch nog behoorlijk tot een orgasme kunt komen heb ik hem maar niet gezegd. Hij zal zelf ook wel zo zijn hulptroepen hebben. 

Win-win
Nou, daar gaat hij dan heren, of dan in ieder geval die ene geïnteresseerde in de vorm van mijn eigen lief. Fake orgasmen zijn bedacht om twee redenen. De nephijgster wil zo snel mogelijk van de daad af, of de namaakkreunster wil haar partner(s) niet teleurstellen. Persoonlijk ging ik voor een combinatie onder het mom van win-win situatie. Niet tot een orgasme komen wil niet zeggen dat je in een boring vrijpartij beland bent. Maar de flexibiliteit van een vrouwenonderlijf is ook maar beperkt en de interesse soms kort. Dus wanneer het begint te schuren en ze eigenlijk toch liever met een goed boek en een doos bonbons op haar rechterzij gaat liggen, kan het helpen even wat pufjes of woordjes mee te geven ter versnelling van zijn feestvreugde. Helaas trapt mijn huidige liefde daar niet in. Maar hij is daarin wel de eerste. 

Schokjes
‘Mijn vrouw faket nooit’, zal elke man zeggen. Natuurlijk, en ik ben de paashaas! In dat geloof in eigen kunnen ligt zowel het probleem als het antwoord. Het belang van de eigen prestaties of genot moet wel een beetje opzij worden gezet wil je goed in de gaten hebben hoe bij haar de vlag erbij hangt. Er is eigenlijk maar één manier om zeker te weten dat de geluidjes en bewegingen van genot zijn in plaats van vreugde over de naderende afronding. Door interesse te tonen, prestatiedrang overboord te gooien en het samen leuk te hebben. Want lachen mag. Ook om een half afgemaakte vrijpartij. Het wonderlijke is, daarmee neemt de drang tot faken af. En dat schrijf ik niet omdat mijn lief dat nu eenmaal zo graag wil lezen. Zo oneerlijk ben ik nu ook weer niet.