Het schijnt dat er in Nederland zo’n 1.6 miljoen mensen rondlopen die buitenechtelijk verwekt zijn. Dat zou, volgens onderzoekers betekenen dat 10% van de mensen zichzelf in het gunstigste geval een liefdesbaby mag noemen, in het slechtste geval een bastaard.

Huisgans
Onderzoek of niet, ik geloof er geen barst van. Nee fout. Het zou nog kunnen dat er veel kindertjes rondlopen die papa tegen de verkeerde zeggen. Nee, ook fout. ‘Papa’ is in mijn ogen een titel die je moet verdienen, niet iets dat je als kermisattractie wint voor raakschieten. Het onderzoek is gebaseerd op DNA-onderzoek. Lang leve de vooruitgang. Dat is dan ook wel de enige vooruitgang. De vreemde eendjes in de bijt ontstaan doordat moeders in haar vruchtbare dagen meer trek heeft in type wildwatervogel dan in haar eigen huisgans. Schijnt te stammen uit lang vervlogen tijden toen we nog dachten dat onweer het gevolg was van boze goden.

Oermens
Uit zo’n onderzoek rolt dan een boek. Of omgekeerd. Dat weet ik ook al niet. Wat ik wel weet is dat zo’n boek lekker scoort. Want we raken niet uitgepraat over dat stukje oermens waarvan we vinden dat het onze seksualiteit nog altijd mag bepalen. Daar word ik een beetje moe van. Iets dat vroeger vast ook veel voorkwam, moeheid, maar daar kom ik nu, gek genoeg, dan weer niet mee weg. Idem dito met eetgedrag of de moderne manier van ontspannen. Ik noem maar wat. Nooit hoor ik iemand voor de buis en boven een zak chips zeggen: ‘Weet je wat, ik neem een wortel, mijn staf en ga een stuk over de hei rennen, dat deed de oerman ook.’ Nee, we zetten de oerman/vrouw in wanneer we dat wenselijk achten. Voor onze seksuele gedragingen bijvoorbeeld.

Costa Brava
Wat ik mis in het imposante getal van 1.6 miljoen is een correctie op basis van huidige technologie. Hoeveel van die 1.6 niet matchende DNA profieltjes zijn het gevolg van zaaddonoren? Dat moet toch ook niet gering zijn. Natuurlijk zullen er vrouwen zijn die verzwijgen, of niet eens zeker weten, wie de vader van het bloedje is, vanwege ontrouw. Maar zo veel? Jaren geleden kenden wij een stel. Hij en zij bleven vruchteloos in de running op gezamenlijk nazaat. Een inzinking nabij taaide zij af naar de Costa Brava voor wat ontspanning. Samen met een vriendin. Kort daarna bleek ze zwanger. Dat vonden we knap. De roddels over een ophanden zijnde bastaard waren in mijn vriendinnenkring niet van de lucht. Ik geef toe, dat was een zwaar fout trekje. Het was vast de oervrouw in ons.