Hij doet het erom of hij voelt het aan. Telkens wanneer ik me niet
zo lekker voel, heeft hij ook iets. Natuurlijk is hij dan net een
beetje beroerder dan ik. Mijn vooruitzicht op een dagje thuis uitzieken
wordt in de kiem gesmoord. Hij heeft het hier en daar maar gaat vooral
gebukt onder mijn verminderde zorg.

Herstel
Hij heeft zo zijn rituelen wanneer hij wat ziekjes
is. In de ochtend, wanneer ik snotterend nog zo veel mogelijk regel,
probeert hij te slapen. Diep onder het dekbed, zodat ik alleen het
topje van zijn hoofd zie, sluit hij de wereld buiten. Hij wacht op
herstel maar ik vermoed dat hij stiekem lacht daar onder de frisse hoes
die ik voor hem (want dat voelt zo lekker koel) nog even over het dek
heb geschoven. Na een uurtje of anderhalf is hij uitgelachen en toe aan
een boek. Wel met voldoende steun, oh arme rug. Daarom heeft hij mijn
kussens er ook maar bij gepakt. Demonstratief drinkt hij, wanneer ik
even kom checken, wat water. Kleine slokjes want zijn keel doet pijn.
Gelukkig leest hij met zijn ogen anders kwam ik deze dag niet door.
Tegen lunchtijd knapt hij wat op. Ja, een boterhammetje moet lukken,
knikt hij op mijn vraag of hij trek heeft. Zelfs praten is hem te veel.
De arme ziel. Terwijl ik smeer en beleg hoor ik hem een collega bellen.
“Nee vandaag niet. Morgen? Weet ik niet? En El is ook al niet zo
lekker.” Nee! Vind je het gek! Ik was als eerste ziek. Ik had jou even
nodig. Weet je nog: sterke schouder, borst om tegen uit te huilen! In
plaats daarvan loop ik met 38,3 je brood te snijden. Kleine stukjes,
vanwege je keel!

Pleasegedrag
En dan zie ik het. Ook ik heb zo mijn rituelen. Ik offer me vrijwillig op. Pleasegedrag noemen
ze dat. Een zieke man is net een klein kind. Een vrouw die zich
mopperend en vol zelfmedelijden opoffert, ook. Ik was toch eerder ziek
dan hij, waarom lig ik dan nog niet in bed? Ik trek mijn kussens iets
te hard achter zijn rug vandaan. Sorry! Ik zag het licht en ben nu druk
bezig mezelf te herstellen. Ik heb 38,3. Makkie. Gewoon een kwestie van
diep wegduiken onder het dekbed. Dan zweet ik het er wel uit.