Oh mijn hemel, daar is er weer een
uit grootmoeders doos. Maar het is wel waar. Niemand gaat je gelukkig maken als
je niet een beetje blij wordt van jezelf. En dat, dames en heren, is een lange
weg. Je begint goed. Als ukkepuk voel je:
‘met mij is helemaal niets mis’. Maar je bent er nog maar net of de ellende
begint. Je doet het anders dan anderen. Loopt misschien later, praat anders,
leert anders, kleedt je anders, reageert anders. En daar komt allemaal
commentaar op. Gefeliciteerd! Je bent op weg jezelf te verliezen. 

Resetten
Dan word je puber, the dark side of life. Adolescentie,
nog zo’n leuke. Maar dan ben je er ook bijna. Je staat op de grens van de
volwassenheid. Keurig gedaan! Maar dan moet je terug. In mijn ogen ben je de
rest van je leven bezig te resetten met waar je in je jeugd niet tegenop kon. Gelukkig,
op dat punt van je leven krijg je een partner. Hij of zij maakt alles goed, of
dan tenminste dragelijk. Partners zijn perfecte bliksemafleiders. Verliefd zijn
is geweldig! Vleugels, vioolmuziek, passie, het kan niet op. Maar na de roes
komt de realiteit.