Liefde kijkt niet naar uiterlijk. Maar van jongsaf aan worden mooie mensen aardiger en meer getalenteerd bevonden. Later verdienen ze meer en staan hoger op de sociale ladder. Deze week in Man versus Vrouw: Zit ware schoonheid echt alleen van binnen?
VOLGENS HAAR
We zaten ergens in afwachting van een broodje falafel en in één van de hoeken van het restaurantje hing een tv aan het plafond. Dat hoort zo bij restaurantjes waar je falafel kunt bestellen. En alsof ook dat niet anders kan, staat in falafelrestaurantjes de tv op een muziekzender. Zo kon het gebeuren dat ik gelijktijdig met de knoflooksaus Beyonce geserveerd kreeg. Mijn man was onmiddellijk afgeleid. Dat had niets met knoflook te maken. Hij is een billenman.
Vrouwenlogica
Ik vond het niets, haar billen – sorry fans – want het was, zo, zo…veel! “Daar gaat het toch juist om, die mooie rondingen”, zei lief. En vervolgens kwam de redenering. Ik probeer het even uit te leggen aan de mannelijke lezer. Een lesje vrouwenlogica. Ik vind haar billen té. Hij vindt ze mooi. Hij vindt mij mooi. Shit! Mijn reet is te dik! De maaltijd bleef beperkt tot drie hapjes rauwe groentengarnituur en een slokje Colalight. Want ik moest op dieet. En wel direct.
Confrontatie
En dan komt de discussie. “Schat, geloof me, mannen houden niet van dunne vrouwen.” “Ja, maar ik wel, en je confronteert me!” “Met dat ik houd van ronde billen, jij die hebt en ik dus heel blij van je word?” “Ja, maar dat geloof ik niet. Hallo! Al die modellen dan? Kijk je nooit naar perfecte vrouwen?” “Nou, dat zeg ik niet.” “Maar wat denk je dan?” “Als ze écht mooi is denk ik, dat is een mooie vrouw. punt. Ik hoef dan toch niet gelijk van alles te gaan verlangen?” “Echt niet?” “Nee! Nou soms wel natuurlijk.” “Ik wist het!” “Ja, dan wil ik met zo’n mooie vrouw de stad in, lol maken en als dat zo uitkomt een broodje falafel eten. Ben je nou klaar?” Ik was klaar.
VOLGENS HEM
“Natuurlijk! Ik ben rete-aantrekkelijk!” Zo zal elke man reageren mocht hem worden gevraagd wat hij van zijn eigen uiterlijk vindt. En zo maskeert elke man zijn onzekerheid over zijn uiterlijk. Mijn vader heeft tot zijn zestigste durven volhouden dat hij er uitzag “als een jonge God”, iets wat in onze familie voor veel hilariteit heeft gezorgd. Zelf waak ik er angstvallig voor me die uitspraak ooit te laten ontvallen. Ik weet namelijk dat ik dat station inmiddels ruim ben gepasseerd, mocht mijn trein al ooit in dat station stil hebben gestaan.
Angst voor de zomer
Ik kan natuurlijk niet voor iedere man spreken, maar voor mij geldt dat een negatieve opmerking over mijn kleding of uiterlijk van mijn vrouw onmiddellijk kan rekenen op een hernieuwd onderzoek in de kledingkast of de spiegel. Mijn vrouw probeert me altijd te vleien met de opmerking dat de komst van de zomer haar angst inboezemt, omdat ik dan weer shirtjes met korte mouwen ga dragen, waardoor mijn armen en torso weer veel te goed uitkomen. Lief hoor. Die angst voor de zomer deel ik weliswaar met haar, maar alleen omdat ik dan weer shirtjes aan moet, waardoor de degenererende staat van mijn lijf zichtbaar wordt.
Buik
Ik heb eens een filmpje gezien van een man van in de vijftig, die met een rood hoofd op een terrasje zat te genieten van het uitzicht op een passerende jonge vrouw. De reden van het rode hoofd werd duidelijk nadat ze uit het zicht was verdwenen. Hij liet zijn adem ontsnappen, waarna een kolossale dikke buik boven zijn broeksriem uit het niets verscheen. Ziedaar mijn grote angst. Betrap ik me er al op dat ik m’n adem inhoud? Soms. Het valt me wel op dat mijn beginnende buikje onder de douche veel beter zichtbaar is dan tijdens de gang naar het echtelijk bed. Binnenkort toch eens kijken of mijn lief nog een boekje van Sonja heeft liggen.