Hai Ralph, Ben jij er een van de data? Ik bedoel, weet jij nog wanneer jij je lief voor het eerst in de ogen keek, haar zoende of aan welk tafeltje jullie zaten tijdens het eerste etentje buiten de deur en welke top zij toen aanhad? Ik weet het niet van mijn lief. En ik vind de waarde van dat soort gegevens onthouden ook zwaar overschat.

Halen jullie graag liefdesherinneringen op?
Wist je dat geliefden graag samen herinneringen ‘aan toen’ ophalen. Dat is een teken dat het verbond er nog steeds is. Ik moet je zeggen. Wij vinden dat ook leuk. Bij voorkeur in het weekend na een vrijpartij. “Weet jij nog, die eerste keer?” “Ja daha… die vraag stel je elke week”, maar dat zeggen we natuurlijk niet. Want het is best knus hoor, zo’n walk through memorylane. Ik denk er gewoon aan dat het een van de tekenen is dat we nog lekker gaan, zo samen. En dat heb ik nodig.

Alweer je ‘trouwdag’ vergeten?
Want het is natuurlijk niet elke dag zondagochtend. Het kan dus maar zo gebeuren dat ik op donderdag totaal vergeet dat we alweer een jaartje meer samen zijn. Of dat het dinsdagmiddag precies zes jaar geleden was dat we elkaar voor het eerst zagen. En hij vergat het ook. Niks romantisch etentje bij kaarslicht, geen bloemetje op het hoofdkussen of opwindende sms-jes door de dag heen. Gewoon een broodje melkhagel bij het ontbijt en ’s avonds met het bord op schoot voor ‘De wereld draait door’.

Weekend
We hebben namelijk een druk leven. Waarom weet ik eigenlijk ook niet. Het hoort zo. Veel verder dan deze simpele redenatie kom ik niet. We werken, hebben kinderen, hobby’s, vrienden, verplichtingen. De huur, het gas en elektra en de was. Kortom een leven. Samen. En zolang dat zo is let ik niet zo op de dagen die het stempel ‘jubileum’ zouden moeten hebben. Met hem is elke dag een feest. En zo niet, dan is er nog weinig aan de hand. Na een paar dagen wordt het vanzelf weer weekend.

Groet, Bo

PAGEBREAK

Ha die Bo,
Een cadeautje bij een jubileum moet geen verplichting zijn die stress oplevert, het moet juist energie geven, even nadenken over een hint aan die goede oude tijd, toen het allemaal begon. Maar dat doen mijn lief en ik zo vaak dat er geen maat op staat. We zijn nogal bespiegelend. We plaatsen in perspectief, herbeleven, en tellen onze zegeningen. Daar vallen we geen andere mensen mee lastig hoor, kijk uit. Maar wat ik maar wil zeggen: geen dag gaat verloren in een routineuze drukke maalstroom. Kan ook bijna niet, want in onze relatie vol co-ouderschappen, interimbanen hier en daar, dubbele huishoudingen, plukken we elke minuut samen op alle mogelijke manieren, en is er vooralsnog geen plaats voor vaste patronen. Behalve de lust en de liefde wanneer het kan en Fringe op zondagavond. En dat laatste is nu ook afgelopen.

PAGEBREAK

Attente man
Getrouwd zijn we niet, maar er blijven genoeg jubilea over, natuurlijk. En ik ben daar nogal attent in. Ja, ik weet het, het is een gruwelijke constatering. Als man toegeven dat je attent bent, is hetzelfde als zeggen dat je graag zittend plast, en op zondagavond liever Live and Cooking of hoe dat nu ook mag heten kijkt dan de samenvattingen van de eredivisie. Maar het moet gezegd: ik ben attent. Tot onoverkomelijke gruwel van mijn lief, moet ik er bij zeggen. Die houdt dan misschien niet van voetbal en bier, maar in onze relatie is niets mannelijks haar vreemd. Inclusief handen in het haar wanneer er een jubileum nadert. ‘Ik kan nu al slapeloze nachten hebben omdat je verjaardag er aan komt, en jij had voor mij zo’n bijzonder cadeau.’ Het helpt dan niet als ik zeg dat ik dat cadeau niet gaf omdat ik dat graag wilde doen, op dat moment, en dat ik niet dacht aan een wederdienst. ‘Maar ik heb een geschiedenis van op het laatste moment in elkaar geflanste tegoedbonnen,’ waarschuwde ze me laatst. ‘Ook mijn kinderen kunnen er over mee praten.’

PAGEBREAK

Momenten voor elkaar in een druk leven
Het komt door haar drukke leven, zegt ze. En het maakt me niet uit, omdat ik weet dat ze aan me denkt, dat hoeft ze niet te bewijzen op vastgeprikte momenten. In ieders drukke leven is een overvloed aan ruimte voor momenten van rust en niks en manana manana. En die rust en niks en manana manana gun ik haar van harte. En mezelf ook.

Groeten van Ralph