Mijn man is kaal, Ralph, maar jij hebt prachtige krullen. Ben je toevallig nog bij de kapper geweest de laatste tijd? Of bij de Chinees? Goede ondernemers hoor die Chinezen. Ze zijn fantastisch op het gebied van cross-selling. Je gaat voor een coupe, maar krijgt er van alles bij. In Chinese kapsalons in Nederland wordt ook op grote schaal prostitutie bedreven. De overheid weet ervan, meer waarschijnlijk dan de vrouwen van de salonbezoekers, maar doet er niets aan. Het zou gaan om incidenten. Het met spoed ingevlogen testpanel van een landelijk dagblad kreeg echter bij 10 op de 25 kapsalons seks aangeboden. Mijn kapper komt altijd aanzetten met een kopje koffie en de leesmap. Voor onder de droger.

Naar de kapper voor ‘massage’

Vind jij dat het moet kunnen? Zo’n Chinese kapbeurt? In eerste instantie denk ik, wie naar de Chinees wil voor iets anders dan de kalender rond Oud en Nieuw of het gratis zakje sambal, die doet zijn best maar. Maar eigenlijk is dat niet zo. Want die pees-chinees zit er niet vrijwillig. De ‘masseuses’ worden naar Nederland gesmokkeld om een schuld af te betalen, zegt het testpanel. Wat voor een schuld, dat stond er niet bij. Ik word daar dan toch een beetje verdrietig van. En ik was juist zo vrolijk. Komt door de lente. De bloemetjes en de bijtjes en het zonnetje op mijn pas geknipte bol. Gewoon, puntjes eraf, fris kleurtje en beetje uitdunnen. Laten doen bij een Hollandse kapster. Wel een chagrijnige dame trouwens. Ik kreeg niet eens koffie, laat staan seks.

Oriental Yeti

En nu we het toch over haar hebben. Heb je dat beest gezien dat ze in China gevangen hebben? De Oriental Yeti hebben ze hem genoemd. Het lijkt op een beer, maar heeft geen haar. Het heeft een kangoeroestaart maar klaagt als een kat. Rara wat is het? Ze weten het nog niet in China. Mogelijk is het een nieuwe, nog onontdekte soort. Maar het kon ook een betoverde man zijn. Ja echt. Een betoverde man. Er doet rond de vangplaats van het beest een legende de ronde dat verhaalt over een man die in een beer zou zijn veranderd. Hij moet wel iets heel ergs gedaan hebben wil hem dit lot getroffen hebben… En dan bedoel ik echt iets heel ergs. En dat hij een chagrijnige vrouw had die nog nooit van de lente had gehoord. Wat een lot… DNA tests moeten het nu uitwijzen. Ik denk dat het klopt van die vrouw. En dat die man dan alleen maar even naar de kapper wilde.

Groet, Bo

Ha die Bo,

Ja, die krullen van mij. Weet je dat ik die pas ontdekte toen ik, inmiddels ver in de twintig, onder het juk van mijn moeder’s ‘frisse korte koppies’-voorliefde vandaan kwam. En het juk van kapper x, waar ik met mijn vader naartoe ging, en die knipte volgens het aloude adagium: opgeknipt, maar netjes gedekt. Ja, Bo, een wereld ging voor me open toen die krullen er op een dag waren. En de juiste kapper om ze te koesteren. Gerard is mijn held, hij doet het wat rustiger aan, maar mag niet met pensioen. Want mijn krullen, of nou ja, die vrolijke slag in mijn haar, die horen nu bij mij.

Kleurspoeling

Ik heb Gerard trouwens nog nooit op iets frivolers kunnen betrappen dan op de verhalen over zijn paardrijdende dochters en kleinkinderen. Achter zijn deurtjes geen andere handeltjes. Of nou ja, toen ik laatst zei dat ik toch wel heel snel grijs aan het worden ben, stond hij nog sneller dan xx met een kleurspoeling voor mijn neus. ‘Wel duur, maar dit is de beste’, zei hij. Maar hij zette ‘m net zo snel weer weg toen ik zei dat ik vast een mooie grijze man zou worden. Beetje Richard Gere in Pretty Woman, zei ik. Hij lachte vriendelijk mee.

Aanleg   

Nee, bij Gerard geen wellustige dames achter de schermen. Ik vraag me sowieso af of ze dat kennen in mijn dorp, prostitutie. Het zal best wel, want al die keurige geraniums en aangeharkte tuintjes zijn maar de helft van het verhaal. Ik zal ’t Gerard eens vragen. Want Gerard weet alles. Kan hij me meteen vertellen wat voor beest dat nou was in China. En of hij aanleg heeft voor krullen.

Lentegroeten,

Ralph Ploeger over Ralph
‘Ik ben van negen maanden na de finale. Als Cruyff een paar keer had gescoord, was ik er misschien niet eens geweest. Ik ben forens en stukjesschrijver. Ik ben vader en ex. Gepromoveerd en geblesseerd. Ik ben van de woorden en voor de liefde. Van het denken en van het doen. En soms, als buiten de zon schijnt en mijn krullen mooi doet glanzen, dan lijkt het net of ik een zorgeloze beachboy ben. En dat geeft niks…’
Je vindt Ralph ook op www.ralphp.nl 

Een paar jaar geleden tourde ik door Italie en keek mijn ogen uit. Datzelfde overkwam me afgelopen zomer nogmaals in Rome. En nee, ik heb het niet over de cultuur. Ook prachtig, daar niet van. Maar ik wil het nu even hebben over de vrouwen. Ze hebben daar namelijk vrouwelijke vrouwen. En sorry dames, die hebben we hier niet. Niet zoals daar. Toegegeven, ik bezocht voornamelijk steden. En ik zag dat de een nog mooier was dan de ander. Die vrouwen. Mocht ik sterven en terug komen als man, laat het dan maar in Italië zijn.

Hoge hakken

Wat me zo aansprak was de verzorging en de smuk die de dames zichzelf gunnen. Dat doen wij niet. Ik ging zwoegend langs fonteinen, paleizen, kerken en het Colosseum op slippers. Slippers! Omdat het veertig graden was en ik toerist. Maar al was ik thuis, dan nog zou ik bij 40 graden kiezen voor iets dat niet knelt en lekker meebeweegt. Romeinse vrouwen niet. Die lopen bij veertig graden op kittige open schoentjes. Model skyscraper. En niet een keer Ralph, niet een keer blijft zo’n hak steken tussen de eeuwenoude tegels van de stad. Romeinse vrouwen dragen jurken die nauw sluiten rond borst, taille en heup, hoe warm het ook is. En ze hebben tasjes die passen bij het jurkje. Het lange donkere haar glanst, ze hebben perfect geëpileerde wenkbrauwen en de lipstick matcht met de nagellak. En hoe ze lopen… Hoe ze lopen, Ralph. Fier. Dat is hoe ze lopen.

Man vrouw Rol

Romeinse vrouwen laten naar zich kijken maar doen verder weinig aan vriendelijkheid. En ik heb er echt op gelet. Uren observatie vanaf het terras, de slippers tactisch weggestoken onder het tafeltje. Ik geloof dat het hele gedoe daar veel te maken had met wat wij noemen macho-cultuur. De vrouw is vrouw, de man is man. Traditioneel. De vrouw is mooi en de baas. Ze bespeelt met charme de man die haar bevalt. Hij laat zich verleiden, bespelen en betaalt – letterlijk – voor de hele show. En daar ga ik al mis in het spel. Want zo’n opmerking over betalen is natuurlijk weer typisch Hollands. Ik kan, buiten zeer warme dagen om, best goed overweg met hoge hakken, maar over de man-vrouw rol blijf ik struikelen. Want eigenlijk is de Italiaanse man met zo’n poppetje gewoon zwaar de lul. Toch speelt hij het spel, tot alles bereid voor haar schoonheid. Sono venuto, vito, goduto. Dus, doe mij maar een enkeltje Italië… Mocht ik terugkomen als man. En jij?

Groet, Bo

Ha die Bo,

Je hebt gelijk. Nederlandse vrouwen, je pikt ze er overal in het buitenland zo uit. Ze zijn prachtig. Groot, vol, blond. Open ook. En casual. Heel casual. Wat mij betreft. Er gaat niets boven een Hollandse vrouw. Tegelijk: ik begrijp wat je bedoelt. Ik vraag me af wat het is. Of nee, dat vraag ik me niet af, ik weet het. Of nee, ik weet het niet, ik heb er een theorie over. En ja, je mag me slaan.

Vrouw heeft geen raffinement

Het is een gebrek aan raffinement. Er is een raffinementcontinuüm. Aan de ene kant staan de Italiaanse en de Franse en ook wel veel Belgische vrouwen. Mantelpakjes, frivole zomerjurkjes die precies kloppen. Nouja, je noemt het allemaal al. Aan de andere kant van het continuüm staat Patty Brard. Samen met Patricia Paay. En ma Tokkie. En Nederlandse vrouwen balanceren op het gebied van raffinement op het randje. Ga een uur in een gemiddelde Nederlandse winkelstraat staan en bestudeer het publiek en zie daar: het is casual, of ordi. En daar zit maar weinig tussen.

Vrouw op vakantie

Maar dan. De Nederlandse toerist. Het is een bekend verschijnsel. Ik durf de stelling aan dat de gemiddelde Nederlandse vrouw-op-vakantie over het randje stapt dat goede smaak casual scheidt van platvloers. En dan dichter in de buurt komt van ma Tokkie, dan van de Romeinse vrouwen die je zo fraai beschrijft. In het buitenland zit er vaak iets slonzigs aan. Om over Nederlandse mannen maar te zwijgen.

Emancipatie is de oorzaak?

Ik ga me niet wagen aan verklaringen. Ik ga niet zeggen dat het komt door de emancipa-tie. Door het weer. Of door de fuk jou-mentaliteit die steeds breder gedeeld wordt in dit land. Nee hoor. Ik zie het alleen.
Wat ik ook zie, zijn de Italiaanse mama’s, bij wie de kilo’s net zo overvloedig zijn als de haren op hun bovenlip. Wat gebeurt er daar, Bo, als ze de 35 zijn gepasseerd, en het spel niet meer hoeven spelen?

Nee hoor. Geef mij maar Nederland.

Groeten van Ralph

Deze week trouwde een Koreaanse man met een wit kussen. Op het kussen is de afbeelding te zien van zijn grote liefde Fate Testarossa, een karakter uit een Japanse tekenfilm. Wie denkt dat dit de enige weirdo is….

Kort huwelijk dankzij gezichtshaar
Een Arabische ambassadeur trouwde met zijn gesluierde vriendin en stapte daarna direct naar de rechtbank om het huwelijk te laten ontbinden. Reden: De echtgenote had veel gezichtshaar en was scheel. De man had zijn bruid slechts enkele malen ontmoet waarbij zij steeds een nikab, een sluier die het gehele lichaam bedekt, had gedragen.

Rare jongens, die Japanners
Een Japanner kreeg het voor elkaar te trouwen met een game personage. Zijn uitverkorene is een soort ‘tamagotchi’ uit een game waarin je een virtuele vriendin moet vertroetelen om haar tevreden te houden. Het huwelijk vond plaats in Guam. Daar bleek een ambtenaar gek genoeg om het huwelijk te voltrekken. Minpuntje voor de verliefde man: het huwelijk is niet rechtsgeldig.

Trouw tot in de dood
Een week voordat een 21-jarige vrouw zou gaan trouwen met haar 26-jarige vriend, werd zij in haar huis doodgestoken door twee inbrekers. Haar aanstaande man besloot de bruiloft alsnog door te laten gaan.. Hij deed zijn trouwgelofte alsnog voor zijn overleden vrouw, die gehuld in een trouwjurk in een kist lag.

Man trouwt hond
Om van een vloek af te komen trouwde in het zuiden van India een man met een zwerfhond.
De man was in de ban van een vloek sinds hij vijftien jaar geleden twee honden had omgebracht en hun lichamen aan een boom had opgehangen. Daarna waren zijn handen en benen verlamd geraakt. Volgens een astroloog zou hij genezen door de bruiloft.

Een slang van een vrouw
De 35-jarige Thaise boeddhist Khenkrukrung gaf zijn jawoord aan een python. Een waarzegger had gezegd dat hij spoedig een slang zou tegenkomen. Dit zou zijn vrouw van 653 jaar geleden zijn. Khenkrukrung kwam een slang tegen in een maïsveld en wist: dit is mijn vrouw! …

Sterk staaltje
De 37-jarige Erika La Tour Eiffel uit San Francisco trouwde in het bijzijn van enkele vrienden met de Eiffeltoren in Parijs. De vrouw had al een relatie met de Berlijnse Muur, tot ze haar hart verloor aan het Parijse stalen bouwwerk. Ze heeft haar achternaam wettelijk laten veranderen.

Super cougar
Op 29 september 2007 gaf in de Argentijnse provincie Santa Fé een 82-jarige vrouw haar ja-woord aan een 24-jarige man . Het is niet bekend of het koppel nog altijd samen is.

Je kunt het zo gek niet bedenken of er is een glossy over. Maar de Glossy Gerda van minister Gerda Verburg ging een stap te ver. Vinden collega’s. Wat vinden Bo en Ralph en wordt het niet eens tijd voor een Bo dan wel Ralph Glossy?

VROUW RELATIE
Heb jij hem al uit, Ralph. De Gerda? Hebben we een vrouw uit de politiek die het marketingtechnisch een beetje leuk en modern aanpakt, was het weer niet goed. Landbouwminister Gerda Verburg zou zichzelf verheerlijken met haar glossy ‘Gerda’. Echt niet, vindt ze zelf, want het gaat niet om haar. ‘We informeren hiermee 2 miljoen huishoudens over landbouw, natuur en voedselkwaliteit. Mensen snakken ernaar serieus genomen te worden.’ Daar kan toch niemand tegen zijn, dacht ik. Maar dat vinden haar collega’s wel. Want… de actie Gerda kost 400.000 euries, betaald door het ministerie. ‘Een koopje’, zei Gerda, en stopte haar glossy bij de Margriet en Libelle van vorige week.

Free publicity voor Gerda

Ik denk dat ze gewoon jaloers zijn. Of dat het commentaar onderdeel was van het marketingconcept. Free publicity. Want de Gerda is wel iets anders dan die suffe foldertjes die we normaal gesproken van de politiek onder onze neus krijgen. Als het – om reden van sufheid – al onder mijn neus komt. We moesten dus wel even goed geattendeerd worden. Kun jij je voorstellen dat ze zich in Den Haag druk maken over 400.000 euro? Dat is toch peanuts en hypocriet geneuzel in vergelijking met wat er zoal meer uit burgermans zak zo… hup, over de politieke en diplomatieke balk wordt gesmeten? Maar alles leuk en aardig, die Gerda moet wel een unicum blijven. Ik zit nu niet direct te wachten op een Jan-Peter, De Halsema, of de Roemer. Laat staan de debatten die daar dan weer over ontstaan vanwege de free publicity. Toch zou het niet verbazen wanneer ze er komen. Voor het menselijk gezicht, zeg maar. We moeten tenslotte gaan kiezen.

En wanneer de glossy dan toch gemeengoed gaat worden, wordt het niet eens tijd dat wij een menselijk gezicht krijgen, Ralph? Ben jij al toe aan de Glossy? Joep deed het al eens als grapje. Maar ik bedoel het serieus. Zou het niet fantastisch zijn, Ralph? Jij en ik bij de Libelle van volgende week?

Groet, Bo

Ha die Bo,
Margriet en Libelle, ik weet het niet, Bo. Ik heb weliswaar de leeftijd om te verkeren met vrouwen die zich verdiepen in tijdschriften met breipatronen er in. Maar mag ik even overslaan? Als ik een egoglossy zou mogen maken, dan niet een insteekvelletje. Dat wordt een prominent geval in de schappen, met mijn tronie er zo blakend en blozend mogelijk op, gefotosjopt en wel.
Natuurlijk. Dat wil ik. Ego. Streel mijn ego, mensen. We kunnen er lang of kort over praten, maar liever nog dan een glossy wil ik een reality soap. Ik hoef daar niets voor te kunnen, het is zelfs beter om niets te kunnen. Nieuwste reality sensatie uit Amerika: Jersey Shore. Over twintigers die in hun leven meer tijd doorbrengen voor de spiegel dan op school en hun werk bij elkaar. Ze kunnen tot tien tellen, is me verteld, maar daar blijft het bij.

Mannen vinden Linda leuk

Nee, dan de Gerda. Of de Ralph. Doe mij maar de ralphp.nl, da’s toch mijn artiestennaam. Ik kijk het af van Linda. Want Linda is echt leuk. Toch? Ja, dat vindt elke man, Linda is leuk. Ik hou van Linda. En van de Linda. De Linda, het is een merk geworden, het is geen egoglossy meer.

 Dus. Ja, Bo. Kun je dat regelen? Een egoglossy en een realityserie. Dan zet ik vast mijn glimlach aan en mijn verstand op nul. Oh nee. Juist niet. Ik moet de mensen wel serieus nemen.

En zij mij. Dus doe ‘m maar niet bij de Libelle.

Ralph

Ralph Ploeger over Ralph
‘Ik ben van negen maanden na de finale. Als Cruyff een paar keer had gescoord, was ik er misschien niet eens geweest. Ik ben forens en stukjesschrijver. Ik ben vader en ex. Gepromoveerd en geblesseerd. Ik ben van de woorden en voor de liefde. Van het denken en van het doen. En soms, als buiten de zon schijnt en mijn krullen mooi doet glanzen, dan lijkt het net of ik een zorgeloze beachboy ben. En dat geeft niks…’
Je vindt Ralph ook op www.ralphp.nl