‘Een sterke man’. Raar toch, dat je daar heel andere associaties bij hebt dan bij ‘een sterke vrouw’. Een sterke man, dat is spieren, torso, een krachtige kin. Een sterke man is armpje drukken met Tarzan. Een sterke man is waar vrouwen op vallen.
Een sterke vrouw is iemand die emotioneel haar mannetje staat. Een vrouw die door het leven is getekend maar desondanks niet opgeeft. Een sterke vrouw dopt ook alleen haar boontjes wel. Mijn theorie is: een sterke vrouw is waar mannen bang voor zijn.

Sterke vrouwen en zwakke mannen

Wat ben ik de term ‘sterke vrouw’ soms toch beu. Vatte ik het vroeger nog op als een compliment wanneer de man waar ik verliefd op was me toefluisterde ‘wat ben je toch een sterke vrouw’, nu loop ik er hard gillend voor weg. Want hoewel ik ook wel weet dat ik een sterke vrouw ben – ik ben namelijk ook een intelligente vrouw – is het me te vaak gebeurd dat een man zich aan mij op wilde trekken.  Natuurlijk moet je er voor elkaar zijn – het is niet voor niets in voor- en tegenspoed – maar het moment dat ik merkte dat ik als een soort coach, psychiater of ‘goede vriendin’ werd gebruikt, dacht ik: ‘Was ik maar niet zo sterk.’

De klap

Want ook een sterke vrouw wil wel eens zwak zijn. We zijn mensen van vleesch en bloed. Een knuffel, een beetje interesse en begrip, eigenlijk gewoon wat een man ook van óns vraagt, dat is wat we soms zo missen.
Een vriendin van mij wordt ook altijd gezien als de sterke vrouw. Ze begrijpt haar vriendjes altijd zo goed. Ze zeurt niet, ze heeft haar eigen werkzaamheden en zelfs haar eigen hobby’s. Ze klaagt niet, wanneer hij nog even moet uithuilen vanwege zijn vorige vriendin, of wanneer die ene klant die grote order toch weer niet geplaatst heeft. Ze kookt, wast, strijkt en bemint en denkt ‘volgende keer neem ik gewoon een hond.’
Want wat gebeurt er elke keer als zij zich aan hem heeft gehecht? Zodra hij weer op de been is? Hij bedankt haar vriendelijk voor de bewezen diensten, maar zegt dat hij toch eerst nog wat meer van de wereld wil zien. Zijn vleugels uitslaan. Andere vrouwen ontmoeten… ‘Maar ik zou met jou wel heel graag vrienden blijven…’

Krachtig loslaten

De sterke vrouw zucht weer eens een keer en denkt ‘Dat is dus mijn kracht, mensen verder helpen.’ Tja, en dat is natuurlijk ook wel weer mooi. We maken allemaal een reis, en onze partners lopen gewoon voor korte of langere tijd een eindje met ons op. Maar dan scheiden de wegen en vervolgt ieder zijn reis in zijn eigen richting. Arm in arm lopen helpt niet; je moet elkaar loslaten. Het is je lot. En het is goed.
Maar wat zou ik graag een keer een niet zo sterke vrouw zijn. Een keer niet de wijste zijn. Want een sterke vrouw is een gevoelige vrouw, ze heeft alleen de uitstraling van een bikkel. En wat die bikkel wil? Gewoon een keer armpje drukken met een sterke man en dan verliezen. Tot het onvermijdelijke moment, natuurlijk, dat die Tarzan haar in zijn armen neemt, knuffelt en zegt:  ‘Me Jane, you Tarzan!’

Deze blog is gesponsord door Spirit4u.nl