’s Zondags ga ik kajakken, op zee, ongeacht weer, temperatuur, wind, et cetera. Stoere vent zul je zeggen. Maar deze week was ik niet top fit en had last van keel, stembanden en moest zelfs hoesten. Tsja, snipverkouden en eigenlijk wilde ik kajakken maar gezien mijn gesteldheid leek het me beter me rustig te houden. Wel zou ik naar het strand gaan, want mijn dochter Annelotte zou dan mooi met het dochtertje van een kajakster kunnen spelen.
De geur van strand
Eenmaal op het strand was ik eigenlijk wel direct verkocht. De zon, zee, zilte blauwe lucht, gezelligheid en ga zo maar door. Uiteraard besloot ik ff het water in te gaan. Er stonden geen golven, maar er was zon en het gezelschap was goed. Het valt overigens op dat naar mate de temperatuur hoger wordt, er ’s zondags meer gasten komen opdagen voor het kajakken, zo ook deze zondag. In de winter zie je ze niet, maar verhalen hebben ze wel!
Wijntje en bittergarnituur
We zaten al vroeg aan het wijntje met bitterbal vanwege de grote afwezigheid van golven. De stoere verhalen waren niet van de lucht. Zo is er een filmpje op Youtube van iemand die van een waterval af kajakt en z’n arm op drie plekken breekt. En collega-kajakker Rein had ooit in Zuid-Afrika naast een haai gekajakt om vervolgens toch maar niet meer het water op te gaan. Het betrof een redelijk grote, witte haai met grote muil, maar volgens de legende eten die alleen surfers. Dus daar komen wij kajakkers weer mooi mee weg! Stel je voor: je gaat om, head first…………..!
Mijn avontuur
Maar ook ik beleef zo mijn avonturen…. Mijn rechter grote teen heeft ooit bijna helemaal van de voet af gelegen. De arts moest een flink aantal hechtingen plaatsen en behoorlijke naaikunsten vertonen om mijn teen weer te laten functioneren zoals hij nu doet. Klinkt allemaal veel erger en spannender dan het was, want ik was pas een jaar of zeven toen het gebeurde, bovendien liep ik gewoon in een stuk glas. Zie je niks meer van en mijn teen doet het weer hartstikke goed.
Avontuur van Annelotje
Ook mijn dochtertje maakt avonturen mee! Zo kan ze ’s nachts niet slapen vanwege muggen, spinnen, tijgers, krokodillen en andere exoten in haar slaapkamertje. Wij ouders worden hierdoor vele nachten uit onze broodnodige slaap gehouden. Het klinkt allemaal minder erg dan het is. Dit debacle houdt nu al meer dan een half jaar stand. In eerste instantie had ik nog zoiets van: ach, tijdelijk, het gaat vanzelf over. Nu geloof ik daar steeds minder in. Ook dit weekend sliep ik belabberd, en dat terwijl ik maandag twee cursussen en een presentatie moest verzorgen.
Excuus
Tel bij het bovenstaande mijn verkoudheid op, en je begrijpt waarom ik een dag te laat ben met mijn blog. Eerst wilde ik een stoer excuus verzinnen, uit de duim zuigen, bij elkaar jokken. Maar ik streek over mijn hart en ik bedacht dat het zinloos is om hier stoer over te doen. Ik had gewoon mijn weekend niet en ben nu ik dit blog schrijf, eigenlijk bekaf. Toe aan slaap. Hij gaat op de mail, ze doen het er maar mee bij manOman, voor één keertje dan, en ik ga genieten van een welverdiende nacht slaap. Niet stoer, wel eerlijk.
Even voorstellen: Harry Vonk
Mijn
naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om
een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om
gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben
ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen
gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga
ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij
opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al
meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren,
mailt naar harry.vonk@hotmail.com
