Het gespuis is vertrokken. Vader en dochter gaan deze week een paar dagen kamperen – zij liever dan ik met deze weersomstandigheden – en voor mij strekt zich een weldadige, oneindige zee van vrijheid uit. Nu kan ik eindelijk weer eens doen wat ík wil. Dagenlang heb ik ernaar uitgekeken om me weer eens net als vroeger als een echte single te kunnen gedragen. Ik hoef geen rekening te houden met ‘die lust dat niet en die moet nog een gestreken shirt’, en het allerbelangrijkst: ik word niet om tien voor vijf ’s ochtends gewekt, omdat mevrouwtje vindt dat wij ook moeten weten dat zij niet meer kan slapen.
Ondeugende fantasieën
Heerlijk, ik neem me voor om eerst eens even een lekker bakkie koffie voor mezelf in te schenken en me dan met een goed boek voor het raam te installeren en heerlijk te gaan lezen. Af en toe zal ik naar de vogeltjes kijken, die in onze tuin hun nestjes hebben gemaakt, en ik zal mijn konijn dat onlangs weduwe is geworden ook wat extra aandacht gaan geven. Dan ga ik uitgebreid onder de douche, misschien duik ik daarna mijn bed nog een keer in, en dan wil ik alle vriendinnen bellen die ik zolang verwaarloosd heb en alles opeten wat er nog in de koelkast staat. Oh, en ik ga ook eens wat platen draaien op mijn oude pick-upje van artiesten die hier in huis verboden zijn. Ik fantaseer over wat ik allemaal kan doen nu ik het rijk alleen heb. Hele brave dingen passeren de revue, maar ook hele ondeugende. Heerlijk de ongerepte weiden aan mogelijkheden die ik nu heb!
Gekkigheid
Maar eerst ga ik even stofzuigen, want de kleine dame heeft weer zitten kruimelen. Dan ga ik alle kleren die ze niet meegenomen hebben, maar eens even in de wasmand gooien en stop ik een eerste was in de machine, want ze had van de week weer luizen. Dan ga ik die strijk van drie weken even wegwerken en moet ik langs de beddenzaak, want het kussen dat ze van de week bij het nieuwe bed leverden is echt te hoog. Dan wil ik die drie zakken kinderkleding die ik van mijn zus heb meegekregen even bij een vriendin afgooien en moet ik eigenlijk ook nog een interview uitwerken dat ik van de week gehouden heb. En ik kan die oude tante wel even bellen, hoewel, ze is altijd zo lang van stof. Ik weet van gekkigheid niet waar ik moet beginnen…
Wennen als single
Zouden ze wel genoeg warme truien bij zich hebben, en vinden ze de broodpakketjes die ik voor ze heb gemaakt wel tussen alle andere spullen in hun auto? En is mijn vriend wel goed uitgerust, na zo’n gebroken nacht? Hij moet tenslotte aardig wat kilometers maken naar het Belgische… Ik begin te beseffen dat het hier in huis nu toch wel erg stil is, zonder al die ‘Waarom-vragen’ van die bengel en die platen heb ik ook al grijsgedraaid toen ik 15 was. Met mijn ziel onder mijn arm loop ik door het huis te draaien, mijn fantasie was heel wat gezelliger dan de werkelijkheid. Wie weet moet ik even wennen. Dat moest ik als single tenslotte ook. Ik loop voor de vierde keer naar mijn konijn voor een extra knuffel. Dan verman ik me. Deze vrijheid is een cadeau en ik ga het uitpakken ook! Nog even een kop koffie voor ik begin te stofzuigen…
