Ik luisterde net naar de meditatie van Deepak Chopra in zijn Meditation Challenge Desire & Destiny. Het was die van gisteren, die als onderwerp had: Grateful Me. ‘Let Thank You be my Prayer’, zei Deepak, en ik voelde dat hij gelijk had. Wanneer we dankbaar zijn voor wat we hebben, of het nu goed of slecht met ons gaat, dan valt alles op zijn plaats. Niet wanneer er net een orkaan over je huis is gegaan, zeg je? Nee, dan wordt alles in perspectief geplaatst. Maar degene die dan nog leeft, heeft wel degelijk iets om dankbaar voor te zijn. Wanneer je erover nadenkt, is er – hoe zwart de nacht ook lijkt – altijd ergens een lichtpuntje te zien dat het waard is om dankbaar voor te zijn. Al was het alleen maar dat het je je ogen opent om een nieuw pad in te slaan.

Ups en downs

Daarom wil ik vandaag even de tijd nemen om op te schrijven waar ik allemaal dankbaar voor ben. Ik ben dankbaar dat ik leef. Hoewel het leven vol ups en downs zit, ben ik blij dat ik op deze aardbol rond mag lopen – aan wie ik dat dan ook te danken heb, waarschijnlijk mijn ouders: paps, mams dank u wel. Ik vind het fijn dat ik mag meemaken wat ik meemaak. Ik ben gelukkig, ook met dat wat mij ongelukkig maakt. Het laat me weten dat ik leef. Want als ik dood was, voelde ik al die verschillende emoties niet. Dankbaar ben ik ook voor kritiek en goede raad, niet dat ik er altijd wat mee doe, maar het laat me een perspectief zien waarvoor ik zelf een blinde vlek had. Complimenten zijn natuurlijk helemaal iets om dankbaar voor te zijn, dan weet ik dat ik op de goede weg ben.

Gezond

Ik ben dankbaar voor mijn gezondheid die me best wel eens in de steek laat, maar overall doet dat lijf het toch alweer een aantal decennia zonder noemenswaardige haperingen. En wanneer mijn spieren stijf zijn en ik niet kan lopen van de spit, dan weet ik dat het een teken is van mijn lijf om eens even uit dat hoofd te gaan en wat aandacht te schenken aan de andere onderdelen van mijn lijf. Mijn voeten bijvoorbeeld, de basis waar ik op sta. En daar ben ik dan weer dankbaar voor. Ik ken genoeg mensen die ziek zijn, sommigen zelfs ernstig, maar zelfs zij putten weer kracht en hoop uit de dingen om hen heen. Ze zoeken een manier om zelfs dat ziek zijn nog nut te geven, dankbaar dat ze dat tenminste voor andere mensen kunnen doen. En daar ben ik dan weer dankbaar voor. Dat ik zulke mensen ken en van hun wijsheid mag profiteren.

Afstand

Ik ben dankbaar voor mijn geliefden: de mensen om mij heen, maar zeker ook de mensen die op een afstandje van mij houden. Het is toch fantastisch dat liefde alles overstijgt, zelfs de onoverbrugbaar lijkende kloof die afstand heet. Vrienden, familie, kennissen, zakelijke relaties, ze dragen allemaal een steentje bij aan wie ik ben en hoe ik me voel. Van die mensen is het heel lastig afscheid nemen. Maar dan denk ik weer aan het volgende citaat: ‘How lucky I am to have known somebody and something that saying goodbye to is so damned awful.’ Uit het oog is immers nooit uit het hart…