Soms word ik geprezen om mijn olifantengeheugen en terecht! Leuke dingen, zelf meegemaakt, veelzeggende anekdotes, lieve momenten, hoogtepunten, ik koester ze allemaal en vergeet er geen één. Misschien een mannending, want hoe anders werkt het vrouwelijk geheugen. Breek me de bek niet open!

Sociaal netwerk

Via Hyves en Facebook kijk ik, zoals ieder ander, hoe ex-vriendinnetjes zijn opgedroogd, dat gaat vice versa, dat weet je nu eenmaal. Ondanks mijn blogs waarin ik probeer vrouwen te kietelen, te triggeren, en op de kast te jagen, neig ik bij de hereniging van “oude” bekenden naar het ophalen van leuke herinneringen. Met mannelijke vrienden is er al snel sprake van mannenhumor. Oude ruzies, als die er al waren, worden bijgelegd. Bij ex-vriendinnetjes hoor ik al snel dat mijn geheugen erg goed is, alleen herinneren zij zich heel “andere” zaken dan ik.

Er was eens

Lang geleden: van de één op de andere dag had ik geen contact meer met een lief meisje waarmee ik indertijd slechts oppervlakkig seksueel contact had. Er was ondanks de wederzijdse aantrekkingskracht geen sprake van een liefdesrelatie. “Waarom heb je nooit meer iets van je laten horen? Ik ben nu getrouwd met een ander dan jij! Mijn kinderen hadden de jouwe moeten zijn!” Echt waar, zo zei ze het! Dit werd mij 20 jaar later min of meer verweten! Een reeds getrouwde vrouw! Ik dacht nog: “Contact komt toch van twee kanten!”

Oude koe

Oma van een vriendinnetje, goed bij de tijd en redelijk gezond, stierf ooit op 97-jarige leeftijd. Mijn wippertje was erg verdrietig, logisch! Mijn fout, toen, was de opmerking: “Ach, ze is niet in de kiem gesmoord en ze is op een mooie leeftijd gaan hemelen”. Dát kreeg ik, 15 jaar na dato, terug te horen, als verwijt, op een terrasje!

Bloemen

Iedere week kocht (en koop) ik één à twee bossen bloemen. Gewoon gezellig toch! En wat werd mij verweten door mijn toenmalig mutsje? Ik nam nooit een bosje bloemen voor haar mee maar wel voor mijzelf! Voor de duidelijkheid; wij woonden indertijd, zo’n tien jaar terug, gewoon samen. Moet ik dan ieder woord en iedere handeling op een weegschaal leggen voor ik het uitspreek of ten uitvoer breng?

Selectief vrouwengeheugen

Wat is dat toch? Waarom kunnen jullie vrouwen zulke zuurpruimen zijn waar wij mannen onder het genot van een pintje de ergste ruzies bijleggen? Vinden jullie ons eigenlijk wel leuk, of vinden jullie het gewoon leuk ons te haten en die haat de rest van je leven met je mee te dragen? In plaats van zuurpruimen kan ik jullie beter haatdraagsters noemen! Het is dat jullie ongelofelijk en onweerstaanbaar lekker zijn, anders zou ik jullie het liefst snel vergeten.

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (42) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.