Afgelopen week bracht ik voor mijn werk vier nachten in hotels door. Van Groningen tot Sint Martins-Latem (België). Ik heb altijd een sporttas bij me met daarin: een toilettas, vier onderbroeken, T-shirts en een polo. Verder heb ik twee overhemden bij me. Die kun je immers twee keer dragen mits je iedere dag een schoon T-shirt aantrekt. Kortom, travelling light!

Inchecken

Bij het inchecken in het eerste hotel stond een stel voor mij met voldoende koffers voor twee weken. Mijn interesse was meteen gewekt, want het betrof hier niet direct het meest sfeervolle vakantiehotel. De man stond te zuchten, een beetje met zijn ziel onder z´n arm. Uit het gesprek dat de dame hooghartig met de receptioniste voerde, maakte ik op dat zij slechts één nacht zouden blijven. Misschien had dit stel de gehele inhoud van hun SM-kamertje ingepakt. Ik weet het niet, maar vijf grote en twee middelgrote koffers voor één nacht, wow!

Hotel Nazareth

In het tweede hotel, in België, kwam een bus aan met sportmeisjes. Zo’n bus stopt voor één nacht om de volgende dag de reis te vervolgen. Geen der dames had minder dan twee grote tassen en/of koffers bij zich, heus waar. Wat slepen vrouwen allemaal mee voor een nacht!?

Crocusvakantie

Mijn dochtertje gaat van zondag t/m donderdag uit logeren bij de opa’s en oma’s. Ook zij is een vrouw, dus houd je hart maar vast. Wat gaat de auto in? De fiets hoorde ik deze week al zeggen, inclusief fietstassen, zitje voor pop, kleding voor pop, drie setjes kleding per dag voor mijn dochtertje, inclusief trouw- en prinsessenjurkjes (ze houdt van verkleden), drie haarbanden, reservepop, muis, ijsbeer, olifant, dekbedje met kussentjes, toiletspulletjes inclusief Labello en nagellak, vijf paar schoenen, badpakje, bikini, potloden, stiften, 10 kleuren papier, lijm, glitters, schaartje, wintersportpakje, twee jassen, twee paar handschoenen, twee mutsen, twee puzzels, veel spelletjes, vier leesboekjes en zo kan ik nog best even doorgaan.

Vertrekken

Eigenlijk kan ik hierom best lachen. De keren dat ik een weekendje, weekje, of langer wegging, was ik altijd snel klaar met het pakken van mijn spullen. Ik heb niet veel nodig. Vervolgens sta ik dan een hele tijd in de startblokken te wachten op haar, en dat is bij iedere vriendin hetzelfde geweest. We hadden al uren weg kunnen zijn als het aan mij lag.

Eerlijk is eerlijk

Nu moet ik bekennen dat ik wel altijd degene ben die iets vergeet. De ene keer de handdoek, de andere keer mijn zwembroek. Soms vergeet ik mijn handschoenen (wintersport) en ook vergeet ik wel eens mijn T-shirts. Allemaal zaken die ik extra kan aanschaffen. En dat doe ik dan ook trouw. Eerlijk waar: deze week had ik twee onderbroeken te weinig mee en dus schafte ik ze extra aan. Net zo makkelijk, nietwaar!

Moraal

Dus blijf ik lekker eigenwijs doen, in de wetenschap dat ik soms iets extra’s mag aanschaffen. Zolang ik er zelf geen probleem mee heb, is dat prima toch! Ooit had ik een vriendin die zich er mateloos aan stoorde. Zij was zo’n dame die voor één nacht inderdaad vijf koffers meenam. ‘Zonde van het geld’ vond ze het als ik weer eens naar de winkel snelde om het vergetene aan te schaffen. En daarin moet ik haar dan uiteindelijk gelijk geven: wie licht reist, maakt ook zijn portemonnee een stuk lichter!

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn
naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om
een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om
gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben
ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen
gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga
ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij
opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al
meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren,
mailt naar harry.vonk@hotmail.com