Harry’s Blog: Stoer en romantisch

Iedereen die deze week wakker werd, plaatsnam in de beste fauteuil met een kop koffie en naar buiten keek, moet een golf van plezier en geluk door zich heen hebben voelen gaan. Weliswaar was het ’s ochtends nog lang donker, maar wie had geen romantisch lentegevoel? Het weer was werkelijk prachtig met een blauwe hemel, groen gras en een fris zonnetje dat garant stond voor een schitterend lichtspel. De kleur van de lente kondigde zich aan, zonder nieuwe blaadjes aan de bomen, maar toch, we hadden het niet beter kunnen treffen. Dus spoedde ik me snel naar buiten op zoek naar jong, groen blad.

De geur van Winter, de kleur van Lente

Eenmaal buiten, werd ik vrijwel direct met de realiteit geconfronteerd. Een frisse, geurige winterwind blies in mijn gezicht en ik deed een jas aan, hetgeen voor mij als niet-koukleum een unicum is. Het kón natuurlijk ook niet. Ik bedoel: eind januari, dus gewoon nog hartje winter. Nadat wij in november en december enorme Noorse sneeuwstormen, sneeuwhopen, sneeuwballen, sneeuwpoppen en kou hadden gehad, leek het alsof de winter er al op zat, zo ook in onze tuin.

The King of the Garden

The King of the Garden, ons konijn, heerst in onze tuin. Deze bijnaam dankt hij aan zijn vermogen, overal bovenop te klimmen. Zo kijkt hij bovenop de stapel brandhout trots “zijn” tuin in. De buurpoes en hij spelen altijd samen tikkertje, maar wanneer Crocodoco (zo heet het konijn) de buurpoes zat is, jaagt hij hem net zo makkelijk de tuin uit! Mijn stoere dochtertje van vijf was, evenals ik, aangestoken door het lentegevoel; en dat zonder kop koffie. Ze wilde de tuin gaan kuisen. Aangezien Crocodoco vaak bovenop z’n hok vertoeft en het vertikt om zindelijk te worden, is het dak bezaaid met een flinke plak keihard vastgevroren keutels. Hoe hard mijn dochtertje ook haar best deed, ze kreeg de bevroren smurrie niet los dus kwam ze binnen, de wens uitsprekend een beker chocowarmelademelk te willen drinken. Echt heel koud dus en weg romantisch beeld. Eén zonnestraal maakt nog geen lente!

Verlaten strand

De niet-koukleum die ik ben gaat meestal op zondag brandingkajakken met een groep leuke mensen in Hoek van Holland, zowel in de winter als in de zomer, dus ook vandaag. Na de afgelopen week waren de verwachtingen hooggespannen. Wij hoopten op hoge golven met een lekker warm zonnetje op ons gezicht. Echter, bij een graad of 2 zonder zon, was het windstil en het strand lag er nagenoeg verlaten bij met hier en daar een wandelaar, paard of hond.

De smaak van Zee

Golven waren er nauwelijks, maar je bent er toch even een paar uurtjes uit, en daar doe je het voor, heerlijk! Mocht je nog suffig zijn; zodra je de eerste koude, zilte golf in je gezicht krijgt, ontwaak je meteen. En denk nou niet dat dit slechts een stoeremannending is. Oké, vandaag waren er geen vrouwen, maar normaliter zijn er ook dames die het clubje opfleuren met hun aanwezigheid, en niet om de koffie te serveren! Is dit dan stoere mannen/vrouwen romantiek?

Jammer

Uiteraard realiseer ik me dat de kou veel mensen uit het water houdt. Toch begrijp ik niet dat met dit geweldige weer niet meer stelletjes, warm gekleed en gearmd, een romantische strandwandeling maken om die te eindigen met een glas wijn of chocolademelk en de warmte van een haard in één van de vele strandtentjes. Overigens sluiten wij, stoere kajakkers, iedere zondag af met een wijntje. Dit keer probeerden we ook een vuurkorf aan te steken. Wij probeerden het, het lukte niet. Weg romantiek, gelukkig wel wijn.

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te
benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het
leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel.
Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om
ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien.
Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die
mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen
al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *