Het hart kiest een hart,

zonder onderscheid te maken

tussen vrije en bezette exemplaren.

Het hart maakt het niet uit

of er kinderen in het spel zijn, 

of principes te oud om te bewaren.

Het hart kent geen afstanden

te lang om te overbruggen

Geen gewetensnood,

of ziftende muggen

Het hart kiest zonder precies

te kunnen zeggen waarom of hoezo.

Het hart  kiest simpelweg op hartniveau.

 

Als dan het verstand met al zijn vragen

aan het geweten begint te knagen

moet het hart alles op alles zetten

om zijn liefde vast te houden en het erop te wagen.

 

En soms wint het verstand het toch

omdat de argumenten tegen het morele bedrog

sterker wegen dan de liefde van het hart, hoe het ook mag kermen

en kiest de mens van wie hart en geweten zijn

toch voor een rauwe hartepijn

om het hart van anderen te beschermen.

 

Er is echter een wijze les van hartepijn

en die is dat er altijd redenen zijn

om iemand voluit lief te hebben

want er is geen hartezeer, geen echte kwetsuur

zonder een door passie brandend vuur.

Volledige overgave, al is het slechts voor één moment

toont op pijnlijke wijze dat je een mens vol liefde bent.