>>Mannen in pak onweerstaanbaar?

Ik heb een dingetje met mannen in pak. Een naar dingetje. Ik houd niet zo van mannen in een pak. Een man in pak heeft iets te verbergen. Denk ik vaak. Hooguit de man die in zijn vrije tijd ook in pak loopt is autentiek. Maar ja. Die zie je zelden. Dat is wat ik tegen heb op de man in pak. Het is een showtje. ‘Kijk mij eens weten hoe het hoort’. Maar ondertussen… Denk ik dan. Bij een man in pak moet ik altijd denken aan Victoria Beckham. Die vertouw ik ook niet. 

Zelf heb ik het ook pakjes. Voor de gevallen dat ik erop uit moet voor een interview – meestal met zakenmensen – hangen er een paar in de kast. Dan zit ik in een keurig setje tegenover een  keurige meneer in pak en houden we onze babbel. ‘Waarom houden we dit gesprek niet gewoon lekker in ons kloffie ergens in de stad of van mijn part tijdens een boswandeling, of met onze blote voeten in de branding,  denk ik dan vaak. Zouden we dan niet echter zijn en tot een werkelijke gesprek komen? Ik denk en het wel. Het is een showtje. En dat komt door het dragen van een pak. Is het showtje over dan gaan we naar huis. Ik trap mijn schoenen uit en trek een spijkerbroek aan, ga aan tafel zitten waar mijn eigen, echte man zit. Gewoon in een t-shirt. Een oprechte, echte man. 

“Ik had een gesprek met een pak vandaag”, zeg ik dan. En ‘het pak’ zegt thuis misschien wel, “Ik had een gesprek met een blazer vandaag”. Ik heb het niet zo op van die vrouwtjes in een blazertje, zegt de man misschien wel.”Ik krijg er de Victoria Backham kriebels van.” 

Maar waarschijnlijk zegt de man niets. Want de man in pak vind niet zo heel veel belangrijk, behalve zijn eigen status. En de cijfers. Cijfers zijn ook belangrijk voor de man in pak. En de jongens. ‘De jongens onder elkaar’. Dan gaat het colbert uit en worden de mouwen eens flink uit de manchet gestoken. Na een paar borrels zakt het niveau en worden het opeens gewone mannen. Vaak met platte en denegerende grapjes. Dat weet ik omdat ik als student horecawerk deed. Had je een feest met ‘pakken’ dan werd er na twaalven steevast in serveersterbillen geknepen, naar serveersters decolletees gegluurd en lallend over serveersters schouders heen georeerd hoe een leuk feestje het wel niet is. Soms al voor elven. Ja, ja. leuk feestje meneer in pak, dacht ik dan… Maar ondertussen ontwikkelde ik een dingetje. Mannen in pak onweerstaanbaar? Mwahhh… niet echt. 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *