“WAAROM IK NOG ACTEER? BECAUSE I LOVE IT! EN IK MOET MIJN HYPOTHEEK AFBETALEN” Eerlijk is ze wel, Vanessa Redgrave. En als je naar het IMDB-account van Vanessa Redgrave gaat, blijf je scrollen. Want deze vrouw heeft onwijs veel films op haar naam staan. Ze is genomineerd geweest voor zes Oscars® en heeft in meer dan honderd films gespeeld. En hoewel haar rollen soms kort waren, waren ze vaak krachtig genoeg om een hele film rond zijn as te draaien. Op haar 76e is de 1 meter 80-lange actrice nog steeds even imposant, staalhard en eigenwijs als vroeger. Haar relatie met de pers is erop verbeterd, ze had de regel om of over politiek of acteren te praten. Nooit de combinatie. En zo had ze veel regels. Maar die lijken stilaan weggewaaid. En ze is moeilijk te verstaan. Vanessa heeft een prachtige en uitgebreide woordenschat, spreekt in zinnen van Victoriaanse lengte en complexiteit, gevuld met voetnoten.

Acteren zit in de familie

Acteren zit al vier generaties in de familie Redgrave, al een eeuw lang. Vanessa’s grootvader Roy verliet vrouw en kinderen en ging het maken in Australië. Michael, Vanessa’s vader, nam haar een keer backstage mee voor zijn optreden in het melodrama The Duke in Darkness om haar de set – een kasteel – te tonen. En ze was verknocht aan het wereldje.

En als er één enkel punt is waarop Vanessa verhinderde dat ze ’s wereld grootste levende actrice werd, zou het de nacht van 3 april 1978 zijn. Ze kreeg, op de 50e editie van de Academy Awards in Los Angeles, de Oscar® voor Best Supporting Actress, voor haar rol in de anti-nazi film Julia. Alleen maar goeds. En toen kreeg ze de microfoon in handen.

Palestijnse zaak

Ze hield een korte speech. Tijdens de toespraak zaten er scherpschutters op het dak, om haar leven te beschermen. Vanessa heeft altijd openlijk de Palestijnen gesteund tijdens de oorlog met de Israëliers. Tijdens haar toespraak bedankte ze de Academy, en refereerde ze naar de extremisten van de Joodse Defensie als ‘bende zionistische gangsters’. Geen goed idee geweest, want door foute woordkeuze leek het alsof ze heel Israël beledigde. Vandaag zegt ze dat ze geen spijt heeft van haar woorden en daden. “Je doet wat juist voelt. Mensen snappen het wel of niet. Ik deed wat ik dacht dat juist was – en of dat wel of niet effect had op mijn carrière, was niet het punt.”

Song for Marion

En haar carrière blijft bloeien. Momenteel is ze bezig aan een boek. Waar het over gaat, wil ze niet vertellen. “Ik vertel het niet, want het kan zijn dat ik er uiteindelijk niets mee doe. Het is non-fictie. Alsof ik fictie kan schrijven.” Maar ze heeft geen idee wanneer haar volgende acteerprestatie zal plaatsvinden. Wel kunnen wij nu genieten van een opmerkelijke acteerprestatie in de film Song For Marion, die vanaf 11 april in de zalen te zien is. Ze speelt de gepensioneerde Marion, die van optreden houdt en in het lokale zangkoor zit. Maar haar man Arthur begrijpt niet waarom ze zichzelf al zingend voor schut zet. Wanneer Marion komt te overlijden, probeert Arthur haar passie na te volgen en voegt zich bij haar oude zangkoor, hoewel hij er een hekel aan heeft om in het middelpunt van de belangstelling te staan. Maar hij kruipt langzaamaan uit zijn schulp met de hulp van de charmante koorleidster Elizabeth, gespeeld door Gemma Arterton. In deze feelgoodmovie speelt Vanessa Redgrave een beklijvende rol, waar velen hun hoedje voor afzetten. Bekijk HIER vast de trailer van Song for Marion.

Vanaf 11 april in de bioscoop