Alle berichten van Gastartikel

Vrouw: Mama 2.0 – online moederen

Bekende moeders als Nicolette van Dam en Lieke van Lexmond delen regelmatig foto’s/video’s van hun kleine spruit op social media en het lijkt erop dat steeds meer moeders dit doen. Mama 2.0 is opgestaan. Maar wat is er nou zo leuk aan? En wat wordt wel en wat niet gedeeld? In dit gastartikel, geschreven door Milou den Hollander, vind je antwoorden op deze vragen en meer.

Voor dit artikel heb ik meerdere gepubliceerde onderzoeken gebruikt waaronder een van de New York Times over de vraag waarom men deelt op social media. Daarnaast heb ik zelf onderzoek gedaan door middel van het afnemen van 12 enquêtes bij moeders tussen de 20 en 30 jaar en een diepte interview met een zeer actieve online moeder Roos van Hemert. De respondenten zijn gemiddeld al 12 jaar actief op social media waarvan 2 jaar als moeder.

Grootste gebruikers

De Amerikaanse website ‘BabyCenter’ is de website voor moeders. Alles wat je nodig heb als moeder kun je hierop vinden. In 2013 heeft de website onderzoek gedaan naar het social media gedrag onder moeders. Hieruit bleek dat moeders de grootste groep gebruikers van social media zijn. Zij zijn met 20% meer actief dan andere bevolkingscategorieën. Volgens de onderzoekers is social media een fundamenteel onderdeel geworden van het moederschap anno nu. ‘’Sociale media zijn voor moeders inmiddels zo belangrijk dat 22% toegeeft dat ook vrienden en verwanten actief moeten zijn op het medium om echt deel uit te maken van hun leven,’’ vertellen de onderzoekers. (Babycenter, 2013)
In Nederland is deze trend ook te zien. Het EIAA (European Interactive Advertising Association) Digital Mums with Young Children Report onthult het digitale gedrag van Europese moeders. Daaruit blijkt dat 65% van de moeders met jonge kinderen (0-4 jaar) gebruik maakt van internet. Internet is het meest populair bij Belgische, Noorse en Nederlandse moeders en 59% daarvan gebruikt vooral social media. (Laat, 2011)

Waar en wat

Uit mijn onderzoek blijkt dat de meeste respondenten op meerdere sociale platformen te vinden zijn. Blogs, Instagram, Twitter, Facebook ze kunnen allemaal gebruikt worden om die leuke foto’s te delen. Vooral foto’s van de kleding, dagelijkse dingen en de nieuwste kunsten van de kleine spruit worden gedeeld. Facebook en Instagram zijn het meest populair onder de respondenten. “De apps zijn makkelijk, snel en handig in gebruik”, vertelt Roos van Hemert. “Ik heb ook een blog voor de langere verhalen. Daarnaast heb ik ook meerdere groepsappen op What’sapp met andere moeders. Daarin wisselen we dingen uit die niet op social media hoeven. Ik bekijk mijn accounts zo’n 15 keer per dag, ik kan geen dag zonder!”

Wat deel je absoluut niet?

Maar liefst 100% van de ondervraagden geeft aan geen naaktfoto’s van hun kindje online te delen. Sommigen brengen ook het gezichtje niet in beeld. Maar er worden wel minder leuke verhalen/foto’s gedeeld. Roos van Hemert: ‘’Dankzij sociale media zie je dat opvoeden niet altijd even leuk is. Verhalen over kinderen die ziek zijn of niet luisteren bijvoorbeeld. Je zoekt naar een stukje herkenning.”

Discussies

BN’er Lieke van Lexmond heeft recent behoorlijk veel kritiek gekregen op haar moederschap. Via Instagram deelde ze een foto waarbij ze haar zoontje in een draagzak op haar buik droeg, terwijl ze fietste. Heel Nederland viel daar over. “Hoe kun je dat in je hoofd halen? Veel te gevaarlijk”, is wat ze terug las op haar account. Lieke van Lexmond reageerde op NU.nl: “Hou toch op met het commentaar. Bemoei je er niet mee. Ik ben een lieve moeder.” (NU.nl, 2015) Ook Roos van Hemert herkent deze discussies. “Soms ontstaan er inderdaad discussies. Ik had een foto geplaatst van mijn kleinste met de tekst erbij ‘lekker buiten slapen’. Hij lag in de wagen in de tuin en ik was binnen. Mijn kleine slaapt nou eenmaal goed in de buiten lucht, het is niet dat ik hem uit het oog verlies! Andere moeders vonden het belachelijk dat ik dat deed. Ik werd uitgemaakt voor slechte en onverantwoordelijke moeder.” Roos van Hemert vindt discussies wel mooi om te volgen. “Meestal hoef ik niet eens te reageren, dan hebben andere moeders dat al voor me gedaan. Juist het verschil tussen moeders kan ik waarderen.”

Het nut van delen

Men deelt niet zomaar, daar zitten redenen achter. New York Times heeft een psychologisch onderzoek uitgevoerd naar de vraag waarom mensen dingen delen op social media. Op nummer 1 staat de reden: waardevol zijn voor anderen. Uit het onderzoek bleek dat maar liefst 94% van de ondervraagden nadrukkelijk nadenkt over hoe bruikbaar de informatie is die zij willen delen voor de ontvanger. Op nummer twee staat: manifest. Men wil aan de wereld laten zien wie zij zijn en waarvoor ze staan. Het is een nieuwe manier op een bepaald imago uit te stralen. En op nummer 3 staat: relaties behouden. Mensen willen bij een groep gelijken horen. We zijn daarom ook echte kuddedieren. Door middel van sociale media kunnen we makkelijker relaties onderhouden en nieuwe relaties beginnen. (Hall, 2014)

De ondervraagden moeders konden dit beamen. Bij de vraag: Waar ben je naar opzoek als online moeder? Waren er meerdere antwoorden mogelijk. 42% van de moeders gaf aan dat ze zowel opzoek zijn naar sociale contacten, informatie, leuke verhalen en herkenning. Roos van Hemert: “Deels is het bevredigen van je nieuwsgierigheid maar ook zeker het ‘oh ja, dat heb ik ook’ effect speelt een grote rol. Ondanks dat het door iedereen gelezen kan worden op social media, heb ik toch het gevoel dat het een onderonsje is met andere moeders. Toen ik zwanger was van mijn eerste zoontje, had ik nog weinig vriendinnen die kinderen hadden. Dat is een van de grootste redenen waarom in online ben gegaan.”

Omgeving

Dat de moeder zoveel deelt op social media hoeft niet te zeggen dat de vader of oma daar ook zo blij mee is. 58% van de respondenten geven aan dat hun omgeving het hartstikke leuk vindt wat ze doen. “Oma die aan de andere kant van Nederland woont kan nu ook zien hoe haar kleinkind opgroeit.” 33% zegt dat hun omgeving het niks uit maakt en 8% zegt dat ze het eigenlijk niet weten. Roos van Hemert: “Ik heb er nog nooit commentaar op gehad vanuit mijn directe omgeving. Mijn man vindt het heel leuk voor me en leest zelf ook mijn blog.”Nu zijn de kinderen van de ondervraagden moeders nog zo jong dat zij nog niks van social media snappen, maar wat nou als ze straks ouder zijn? Blijven de moeders dan net zo actief? Het antwoord is; ja. 42% zegt zeker net zo actief te blijven als nu, 25% gaat overleggen met de kinderen en de overige 25% weet het nog niet.

Tips

Volgens de respondenten van de enquête is het fenomeen van online moeders zo populair omdat je vragen snel beantwoord worden, bevestiging krijgt en het schept een band met elkaar. “Andere moeders begrijpen je en met je vriendinnen die geen moeder zijn wil je niet eindeloos kletsen over je kind’’ aldus een van de ondervraagden. Roos van Hemert zal het zeker aanraden aan haar vriendinnen. “Vind je het leuk om te schrijven en je ervaringen te delen en daar feedback op te krijgen, dan moet je het zeker doen! Denk wel na over je eigen privacy en die van je kindje, het is altijd terug te vinden.”

Populair

Online moeders is dus een populair fenomeen. Achter het delen van informatie zitten psychologische redenen. Moeders zijn vooral opzoek naar herkenning. Opvoeden is niet altijd een pretje en niemand is perfect. Dankzij social media is dat nu meer zichtbaar. Het feit dat men bij een groep van gelijken wil horen is uit dit artikel heel duidelijk geworden. Het delen van en reageren op het moederschap schept een band tussen de moeders en dat wordt als prettig ervaren. Naaktfoto’s delen van je kind is not done, discussies komen en gaan en de omgeving van de moeder reageert positief. “Het online zijn hoort bij deze generatie”, aldus Roos van Hemert. Kortom: een online moeder zijn is leuk!
Auteur: Milou den Hollander, derdejaars studente Communicatie Management aan de Hogeschool Utrecht

Liefdesgedicht: Licht

Verliefdheid is als klimop: Het woekert overal doorheen, langs blinde muren, door afgesloten tralies, door dichte autoportieren, altijd op zoek naar het licht.
En ook al stop je het ergens diep onder de grond, dan vindt het daar een voedingsbodem om zich weer te vermeerderen, zodat het met nog meer kracht op zoek gaat naar de bron van leven, het licht van de zon.

Beeld by Jeffach.deviantart.com

Wat voor Cage Man ben jij?

Nicolas Cage speelt elke man die je maar wilt. In zijn ijzersterke comeback schittert hij samen met rising star Tye Sheridan (Mud, Tree of Life) in het aangrijpende drama van David Gordon Green (Pineapple Express). De film is vanaf 12 juni te zien in de bioscoop. Bekijk hier alvast de trailer.
Maar wat voor man ben jij eigenlijk?

Bemoeizucht vrouwen bij kledingkeuze partner 2x zo groot

Vrouwen bemoeien zich regelmatig met de kledingkeuze van de partner. Dit gaat zelfs zo ver dat het ondergoed van de partner door meer dan de helft van de vrouwen wordt aangeschaft. Mannen daarentegen houden zich wat meer op de achtergrond wat kledingkeuze betreft. Slechts 7% van de mannen en 9% van de vrouwen is ontevreden over de kledingkeuze van de partner. Dat vrouwen iets minder tevreden zijn is ook terug te zien in het feit dat zij zich vaker bemoeien met de kledingkeuze van hun partner. Vrouwen geven aan regelmatig ook voor de partner rond te kijken en te oriënteren wanneer ze voor zichzelf aan het shoppen zijn. Over het algemeen zijn de Nederlandse mannen en vrouwen tevreden over de kledingkeuze van de partner. 

Discussie

Opvallend bij deze grote verschillen tussen man en vrouw is dat er weinig discussie plaatsvindt binnen een relatie over het kopen van artikelen. Zo geeft 95% van de Nederlanders aan dat het ‘te veel geld uit geven’ of ‘belangrijke aankopen doen zonder te overleggen’ geen punt van discussie is. Blijkbaar is het merendeel van de mannen en vrouwen tevreden over de huidige rolverdeling.

Overige opvallende resultaten

54% van de vrouwen geeft aan ondergoed te kopen voor haar partner.
7% van de mannen vindt dat de kledingstijl van de partner beter kan.
57% van de vrouwen oriënteert zich ook op kleding voor de partner.

De omgekeerde wereld van voetbal

“Wat als vrouwen meer van voetbal zouden houden dan mannen?”, zo luidt het hilarische en tegelijkertijd erg gevatte videofilmpje dat onlangs door e-mailgigant Yahoo! op het internet is geplaatst. Het geeft een goed beeld van hoe de voetbalzondag eruit zou zien als vrouwen juist de voetbalfanaten zouden zijn en de mannen een verminderde interesse in deze sport zouden hebben. Ook de kreet “Voetbal is een mannensport” dat in wordt gezet bij een schwalbe, spreekt voor zich. Maar hoe komt het dat voetbal meer een mannensport is? Of staat dit stigma juist steeds meer op losse schroeven?

Verhouding

Vrouwenvoetbal kent een vrij fanatieke aanhang maar wordt in verhouding met mannenvoetbal in veel mindere mate beoefend. In mannenoptiek oogt het vrouwenvoetbal onnatuurlijk en in vroegere tijd werden sporten ook alleen door mannen beoefend. Met een sport laat je zien waar je fysiek toe in staat bent en wellicht ligt er een biologische behoefte aan ten grondslag waarin de man de vrouw kan laten zien hoe sterk hij is. Daarnaast kun je als man laten zien hoe goed je in een team kunt samenwerken; een eigenschap die essentieel is om te kunnen overleven. Als derde stereotypering zouden we kunnen stellen dat mannen fysiologisch gezien een sterkere lichaamsbouw hebben wat ze geschikter maakt voor een intensieve sport als voetbal.

Dominantie

Daarnaast leren mannen beter door dingen zélf te doen en leren vrouwen juist beter door samen te werken met anderen. Echter, dit beeld lijkt aan verandering onderhevig, hoewel de mannen nog altijd wel de teams én de tribunes van de Nederlandse voetbalclubs domineren. Het is echter niet bekend of het ook juist voornamelijk mannen zijn die interesse hebben in sportweddenschappen of wedden op een sport zoals voetbal ook de interesse van de vrouw heeft weten te wekken.

Mannelijk brein

Een aannemelijke reden om te verklaren waarom voetbal populairder is onder mannen dan onder vrouwen zou kunnen zijn dat jongens doorgaans op jongere leeftijd aan sport beginnen dan meiden. Jongens hebben daardoor wellicht ook meer tijd gehad om hun talenten te kunnen ontwikkelen. Het verschil in testosteronniveau tussen mannen en vrouwen (bij mannen neemt dit vanaf de leeftijd van 11 enorm toe!) lijkt te verklaren waarom mannen fysiek wellicht beter zijn uitgerust om zware sporten te beoefenen. Wanneer de vraag “waarom voetbal meer een mannensport is” vanuit psychologisch oogpunt wordt bekeken, dan kan er gesteld worden dat voetbal op bepaalde vlakken erg natuurlijk aansluit bij de manier waarop het mannelijke brein werkt. Zo zijn mannen doorgaans meer gericht op korte termijn doelen en in het technische aspect van zaken. Beide elementen komen terug in een wedstrijd van 90 minuten waarin het speltechnische gedeelte doorgaans een veelbesproken onderwerp is. Mannen zijn daarnaast erg fysiek ingesteld, terwijl vrouwen juist meer op het sociale zijn gericht. Waar vrouwen juist goed zijn in multitasken, zijn het juist de mannen die een beter ontwikkeld ruimtelijk inzicht hebben (zo wordt verondersteld).

Omarmd

Opmerkelijk feit is dat in de USA het voetbal zoals wij dat hier in Europa en Zuid-Amerika kennen, juist meer door vrouwen wordt beoefend! In The States is het American Football (niet te verwarren met Rugby!) juist de sport die door mannen massaal wordt omarmd. Hoe dan ook; het vrouwenvoetbal verdient meer aandacht dan het nu krijgt. Support your local women is daarom het credo! Bekijk het Yahoo filmpje op deze locatie. Enjoy!