Tagarchief: liefdesverdriet

5 redenen waarom de baby van je ex jou zo’n verdriet doet

Je relatie is over. Het was jullie gezamenlijk beslissing, of niet, maar feit is, dat er een eind is gekomen aan wat eens zo hecht en dierbaar was. Net als je weer een beetje met beide benen op de grond staat, hoor je via via dat je voormalige geliefde een kindje gaat krijgen bij een andere vrouw. Vijf mogelijke redenen waarom je hart dan nogmaals breekt en wat je daartegen kunt doen.

1. Definitief afscheid

De eerste reden dat je helemaal ondersteboven bent van het nieuws dat jouw ex-geliefde een nieuw leven op de wereld zet met iemand anders dan jou, is dat het afscheid nu echt definitief is. Had je ooit nog de hoop dat hij op jou zou wachten, of naar je terug zou keren, of misschien toch eindelijk voor zichzelf zou kiezen, met dit nieuwe kindje gaan alle deuren voor de komende tijd – in ieder geval zo’n 20 jaar – op slot. Dat is de instorting van de hoop, te hoog gespannen verwachtingen die niet uit lijken te komen. Dat snijdt als een mes door je romantische, verlangende ziel.
Het enige wat je kunt doen is loslaten. Concentreer je op jezelf, ga niet in zijn wereld zitten rommelen. Hij is als enige verantwoordelijk voor zijn situatie, jij als enige voor de jouwe. Je hoeft zijn pijn niet te dragen.

2. Afwijzing

De tweede reden kan zijn dat je je enorm afgewezen voelt. Het voert je misschien terug naar een andere tijd waarin je ook niet meer op de eerste plaats kwam, bijvoorbeeld toen een jonger zusje of broertje geboren werd. Alle aandacht die daarvoor rechtstreeks en exclusief jouw richting op ging, moet nu gedeeld worden. Dat voelde toen als een afwijzing, dat voelt het nu ook. Oude pijn in een nieuw jasje. Realiseer je dat je zijn aandacht niet nodig hebt om gelukkig te zijn. Geluk zit in je zelf. Keer naar binnen en probeer het te omarmen.

3. Sterfelijkheid

Een derde reden dat je je totaal ontredderd voelt, is dat een nieuw leven je onherroepelijk wijst op je eigen sterfelijkheid. Je wordt ouder, misschien ben je al te oud om een kindje te krijgen, en nu blijkt hij nog wel jong en vitaal te zijn. Zo jong en vitaal dat hij nieuw leven kan creëren. Ook ouder worden is afscheid nemen, en dat gaat niet zonder slag of stoot. Melancholie en heimwee naar je jeugd zorgen voor extra pijn. Ouder worden is een vervelende bijwerking van leven, maar ook de enige goede! Wees blij dat je al deze ervaringen mag opdoen, het maakt je een completer, gevoeliger mens.

4. Woede

De vierde reden kan zijn – en dat geldt voor de minnaressen van mannen in een slecht huwelijk – dat je woedend bent, dat er een kindje wordt blootgesteld aan een minder dan perfect ouderpaar. Je vindt dat kinderen niet als oplossing voor huwelijkscrises mogen worden gebruikt en dat kinderen niet de dupe mogen worden van ouders die liever werken, schelden, elkaar negeren of andersoortig liefdeloos gedrag vertonen. Dit is natuurlijk een behoorlijk arrogante denkwijze. Jij denkt dat jij de wijsheid in pacht hebt. Heb je echt aanwijzingen dat de kinderen eronder lijden, grijp dan in, maar anders: laat het los. Je kunt er niet zeker van zijn er geen liefde is in het huwelijk en mensen kunnen veranderen, hoe moeilijk dat ook misschien te accepteren is, omdat het betekent dat hij jou niet meer nodig heeft.

5. Jaloezie

De vijfde reden kan zijn dat je domweg jaloers bent. Waarom hij wel, waarom zij wel, en ik niet, waarom is de timing zo slecht, waarom kunnen we niet gewoon met zijn allen samenleven, in plaats van deze pijn en dit verdriet? Ook hier geldt: laat het los. Het leven komt zoals het komt, wat goed is komt terug, wat je niet nodig hebt, verdwijnt. Vertrouw er op dat alles altijd weer goed komt. Het is niet makkelijk, maar het proberen waard. Huilend op je bed liggen, lost in ieder geval niets op. Het enige wat je kunt doen is uithuilen, jezelf oppakken en weer verder gaan. En het nieuwe gezin alle liefde toewensen die ze nodig hebben, van elkaar en van jou.

50 ways to leave your lover

Paul Simon komt naar Nederland. Hij komt samen met Sting en dat wordt een happening. Reden voor de jongens op radio 2 om weer eens wat oude Paul Simon nummers te draaien. Leuk! Maar opeens viel me iets op in het nummer 50 ways to leave your lover. Paul mag dan een begenadigd tekstschrijver zijn, aan 50 manieren komt hij niet. Nou denk ik dat je best aan 50 manieren kunt komen om je geliefde te verlaten, maar dat wordt dan een lijstje met ‘hop on the bus, Gus’, ‘slip out the back, Jack’ en ‘make a new plan, Stan’. Niet zo interessant dus, en behoorlijk respectloos. Wat mij betreft zijn er maar drie manieren om je ‘lover’ te verlaten: via de dood, rücksichtslos of liefdevol.

Afscheid via de dood

De dood is de meest definitieve, ongewenste en een zeer ingrijpende manier waarop je afscheid moet nemen van je lover. Je geliefde kan ziek worden – dan kun je nog een beetje aan het idee wennen -, een ongeluk krijgen, of plotseling bezwijken aan een hartaanval. En wanneer dat dan niet thuis gebeurt, waar je nog even in elkaars ogen kunt kijken, maar op het werk of onderweg, is dat helemaal verschrikkelijk. Geen waarschuwing, geen gewenning aan het idee van een naderend afscheid, geen woorden meer.

Rücksichtslos afscheid nemen

Idem dito is de ‘rücksichtslose’ manier. In één klap alle banden doorsnijden, liefst midden in een telefoongesprek over koetjes of kalfjes of een mailwisseling. En dan gewoon niets meer laten horen, alsof je van de aardbodem verdwenen bent. De lover vol vragen, verdriet en twijfels achterlatend: leeft hij überhaupt nog of is hij getroffen door een hartaanval? Het enige verschil met een plotselinge dood is dat de in de steek gelaten geliefde niet het afscheidsritueel mag doormaken, dat een weduwe of weduwnaar wel – en met reden – moet doormaken. Dan komt het lichaam tenminste nog thuis, en kun je tot een week aan het idee wennen dat degene die daar ligt vol liefde voor je leefde en door een hogere macht weg is geroepen. Dan kun je afscheid nemen en er misschien iets van proberen te begrijpen, dat is zo belangrijk voor het verwerkingsproces.

Afscheid nemen met liefde

Ik opteer voor de laatste optie. Liefdevol afscheid nemen. De ander het respect gunnen dat je hem of haar kenbaar maakt, waarom je de banden definitief wilt doorsnijden. Je twijfels of verdriet met hem of haar delen en dan besluiten dat het beter is zo, in ieder geval voor dit moment. Een ritueel als het ware, dat is zo belangrijk. Dat de ander weet dat je geen lucht voor hem bent, dat je een indruk hebt achtergelaten die, al dan niet meer gewaardeerd, in ieder geval wordt erkend. Zo’n moeite is dat toch niet? Zullen we afspreken dat we het voortaan zo doen? Of kiezen we voor de 50 ways van Paul?

Liefdesverdriet wetenschappelijk verklaard

Verliefd zijn is een zeer fysiek proces, alles in je lichaam verandert als je verliefd bent. Denk aan vlinders in je buik of knikkende knieën. Om nog maar te zwijgen over liefdesverdriet: dat liefdesverdriet pijn doet, is wetenschappelijk aangetoond. Daar kun je depressief en lusteloos van raken en er zelfs door bij de huisarts belanden. Een gebroken hart kan zelfs letterlijk hartproblemen geven!

Verschillen man – vrouw
Er bestaan enkele belangrijke verschillen in hoe mannen en vrouwen omgaan met liefdesverdriet. Mannen hebben meer de neiging tot agressief gedrag en tot het stalken van hun voormalig geliefde. Vrouwen rapporteren daarentegen meer gevoelens van depressie en stress na te zijn afgewezen. Ook hebben ze meer de neiging om over hun gevoelens te praten dan mannen. De wetenschappelijke onderbouwing hiervan is niet geheel duidelijk.

Drie stadia van de Liefde
De liefde kent drie verschillende stadia:

1. Lust
Het stofje dat de belangrijkste rol speelt in dit stadium is testosteron, een geslachtshormoon dat zowel door mannen als vrouwen geproduceerd wordt. Testosteron veroorzaakt fysieke aantrekkingskracht, waardoor mensen seksueel naar elkaar gaan verlangen. De liefde in deze fase bevindt zich vooral op het lichamelijke vlak en is niet selectief. Je reageert voornamelijk op instinct en denkt nog niet echt na over de gevolgen.

2. Aantrekkingskracht
Dit is het echte “roze wolk” stadium. In je lichaam worden allerlei stoffen aangemaakt, ‘neurotransmitters’, waardoor je een eufoor gevoel krijgt. De belangrijkste neurotransmitters die een rol spelen zijn dopamine, noradrenaline en serotonine.
Dopamine zorgt ervoor dat je gaat fantaseren over je geliefde – het dagdromen. Als dit stofje eenmaal in ladingen wordt aangemaakt in het emotionele centrum van je brein blijft het daar ook werken in een soort cirkel. Je hoofd slaat dus letterlijk op hol, waardoor je niet meer kan stoppen met denken aan je partner. Dit veroorzaakt het gevoel van ‘niet zonder elkaar kunnen’.
Noradrenaline veroorzaakt de lichamelijke rush van verliefdheid. Bij het zien van de nieuwe geliefde krijg je vaak een flinke stoot noradrenaline. Hierdoor gaat je hart sneller kloppen, kan je kippenvel krijgen en ontstaat er een raar gevoel in je buik – ‘de vlinders in de buik’ . Naast dit fijne gevoel zorgt het stofje er ook nog eens voor dat je er stralend uit gaat zien en dat je een mooie blos op je wangen krijgt. Helaas kan je bij een overdosis noradrenaline ook minder fijne symptomen krijgen, zoals misselijkheid en zwetende handpalmen, de bijwerkingen van verliefdheid.
Serotonine zorgt ervoor dat je je gelukkig gaat voelen. Het blijkt dat de concentratie serotonine in de hersenen hoger is bij verliefde mensen. Bij depressieve mensen is deze juist lager. Serotonine, ook wel 5-hydroxytryptamine (5-HT) genaamd, is een monoamine die gesynthetiseerd wordt door het lichaam, door het aminozuur tryptofaan om te zetten met behulp van enzymen tot serotonine. Serotonine kan niet door de bloed-hersenbarrière en wordt in de hersenen gemaakt. Tryptofaan komt
onder andere voor in chocolade, mogelijk verklarend waarom het eten van chocolade een gelukkig gevoel kan geven.

3. Hechting
De eerste rush van verliefdheid is over in dit stadium, maar daarentegen ontstaat een erg goede band met de partner. Het hormoon oxytocine speelt in dit stadium de belangrijkste rol. Oxytocine is een hormoon dat onder andere belangrijk is bij het opwekken van de bevalling bij een zwangere vrouw en na de geboorte bij de productie van borstmelk. Het zorgt voor een sterke hechting tussen moeder en kind. Echter, tijdens een orgasme wordt dit hormoon ook aangemaakt, met name bij vrouwen,
maar ook mannen maken het aan. Dit is ook de reden dat vrouwen na de seks graag willen knuffelen. Seks met je ex is ook riskant, omdat je daardoor weer oxytocine-gemedieerde aantrekkingskracht ontwikkelt, terwijl dat niet altijd de bedoeling is bij een ex. Een ander hormoon dat een rol speelt bij liefde is vasopressin. Vasopressin is beschreven een rol te spelen bij het in stand houden van het liefdesgevoel en komt ook vrij na seks. Vasopressin komt ook vrij na het
ruiken van bepaalde pheromonen, geurstoffen die we uitscheiden om een partner aan te trekken.

Wat nu bij Liefdesverdriet?
Liefdesverdriet is een pijnvolle en emotionele ervaring waarbij een specifiek gedeelte in de hersenen getriggered wordt. Verder bestaat er een associatie met de activiteit van bepaalde neurotransmitters (stoffen in de hersenen), namelijk dopamine, noradrenaline, en serotonine. Psychiaters verdelen liefdesverdriet, ofwel romantische afwijzing, in 2 fasen. De eerste fase kenmerkt zich door protest, de tweede door berusting en wanhoop.

1. Protestfase
Tijdens de protestfase is het terugwinnen van de verloren geliefde het belangrijkste doel. Op een obsessieve manier wordt de relatie ontleed: ‘waarom ging het mis, wat heb ik verkeerd gedaan’? Ook worden impulsieve, dramatische, soms genânte en gevaarlijke acties ondernomen om de liefde terug te winnen. Deze protest respons is een basale reactie die volgt op de beëindiging van een relatie en wordt geassocieerd met toegenomen activiteit van de stoffen dopamine en noradrenaline. In deze fase is deze uitspraak van een Romeinse dichter met name van toepassing: ‘the lesser my hope, the hotter my love’.

2. Berusting en wanhoop
De tweede fase van liefdesverdriet wordt geassocieerd met juist een verminderde activiteit van dopamine. Dit is onderzocht met behulp van een scan (MRI) van de hersenen waarbij afgewezen vrouwen werden vergeleken met hevig verliefde vrouwen. Het bleek dat gebieden in het brein van de afgewezen vrouwen die rijk zijn aan dopamine de cellen minder actief waren.

De gevolgen van Liefdesverdriet
Iedereen gaat op een andere manier om met het verdriet dat een beëindigde relatie met zich meebrengt. Liefdesverdriet dat lang aanhoudt kan uiteindelijk leiden tot depressieve klachten, zoals vermoeidheid, lusteloosheid en somberheid. Sommige wetenschappers denken dat deze symptomen ook voordelen hebben, omdat ze naar de buitenwereld een eerlijk en geloofwaardig signaal afgeven dat er iets mis is.
Dat liefdesverdriet pijn doet is ook wetenschappelijk aangetoond. Door middel van een scan van de hersenen werd aangetoond dat emotionele pijn door liefdesverdriet dezelfde gebieden in de hersenen stimuleert als de gebieden die actief worden bij lichamelijke pijn. Een ander, zeldzaam gevolg van hevige emotionele stress is het broken heart syndrome, waarbij er een tijdelijke verslapping van de hartspier optreedt.

Bron: http://www.vumc.nl