Als je het niet ziet zal het ook allemaal wel meevallen. Niet handig om dit te denken maar het werkt wel. Wat niet weet wat niet deert, zeggen we dan. Meestal linkt dit dan naar geheimen in de relationele sfeer. Andersom komt ook vaak voor. Piekeren over iets wat er niet is of naar alle waarschijnlijkheid nooit zal gebeuren. Het worden typisch vrouwelijke eigenschappen genoemd. Zou dat de reden zijn dat er nanodingetjes in cosmetica gestopt worden? Je ziet ze niet, wordt er nu even mooier van en wat niet weet wat niet deert. Zij ook blij. 

Nano
Het Biomedical Sciences Institute in Noord-Ierland heeft van de Europese Unie een half miljoen dollar ontvangen om te onderzoeken of nanodeeltjes in zonnebrandmiddelen nu wel of geen hersenschade kunnen veroorzaken. Sommige mensen die ik bruingerimpeld uren in de zon zie liggen, hebben naar mijn idee ver daarvoor al een hersenbeschadiging opgelopen, maar dit terzijde. Nanodeeltjes worden op grote schaal in cosmetica gebruikt. De kleine deeltjes zouden de huid goed beschermen tegen schadelijke invloeden. Nadeel is dat de deeltjes zo nano zijn dat ze makkelijk worden ingeademd, en eenmaal binnen kunnen ze juist wel schadelijk zijn.

Witte waas
Waarom zitten die dingen er überhaupt in? Wel, in zonnebrandmiddelen bijvoorbeeld omdat ze geen witte waas achterlaten op de huid. Dat is heel fijn want dan plakt je sjaaltje niet zo op je huid. Tenminste, dat laat een 18-jarig model, dat als goed geconserveerde 40-er door moet gaan op de reclame, altijd zien. Of die sjaal een beproefde methode is om te kijken of je een nanoproduct te pakken hebt zal wel niet, maar een andere manier is er ook niet. Of er nanodeeltjes in cosmetica zitten hoeft namelijk niet op de verpakking vermeld te worden. Onder het mom van: wat niet weet wat niet deert! Zolang je haar (en make-up en crème) maar goed zit.