Oeps! Een uitnodiging in mijn sms-box. Of ik naar het feestje van kennis x kom. En wel morgenavond. Dat is nu weer typisch x. Het is een schat, maar ik weet nooit of hij zich nu op het laatst realiseert dat ik ook wel mag komen of dat het gewoon een chaoot is. Het kan natuurlijk ook zo zijn dat x heel spontaan is en à la minuut feestjes bedenkt. Iets wat vrouwen zich natuurlijk niet kunnen voorstellen. Die willen van te voren regelen. Met to do lijstjes, afstreep momentjes voor gedane zaken en weinig ruimte voor ongeplande gebeurtenissen.

Parijs
Maar morgenavond dus. Leuk! Ik had nog wel iets redelijk nieuws in de kast hangen om aan te trekken, die zorg kon ik vast afstrepen. ‘Kom jij nog in de stad, schatje’, x geeft een feestje, en ik heb geen tijd om een cadeautje te scoren, jij?’ Maar jij zat met een straffe deadline. Waar is de man als je hem nodig hebt. ‘Sorry, kun je niet even zelf? Tussen de middag of zo. Of neem onderweg iets mee uit de stationshal. Die zijn tot laat open.’ Laat maar weer. Ik zie mezelf niet bij x aankomen met een zak M&M’s of een Whopper. Alhoewel, een ticket Parijs is natuurlijk best leuk!

Regelnicht
Maar daar was dan toch, dankzij mijn vrouwelijke hang naar regelnichterij, het idee. Want waar zijn thuisshops ook weer voor? X houdt van feestjes dus van wijn. Ja, die logica gaat natuurlijk mank, maar ik zou ook op het feestje zijn, dat is vast één wijnliefhebber. Een mens moet het zichzelf niet te moeilijk maken. Even googlen en daar was de oplossing. Bij de wijnclub vond ik wat ik zocht. Lekkere wijn, maar vooral veel gemak. De volgende dag werd het kado voor X keurig afgeleverd op mijn werkplek. Klaar om ’s avonds te overhandigen. Had ik toch mijn zin. Qua vinger in de pap, scoor- en regelmoment.