Hij zou een vrouw kiezen die op zijn moeder lijkt. Maar zij kan zelden met haar schoonmoeder overweg. Is dat nu allemaal wel zo? In Man vs Vrouw zetten we hem tegenover haar met een stelling. Deze week: Schoonmoeders, top of flop?
VOLGENS HAAR
Ik ga niet vervallen in schoonmoedergrapjes. Ik kijk wel uit. De kans is ruim aanwezig dat ik er zelf ook ‘zo een’ word. Ik héb kinderen en denk alles beter te weten. Ik heb een humorloze, zure mond en dito karakter. Mijn manipulatieve inslag bemoeit zich overal tegenaan maar bij voorkeur met het leven van mijn kinderen. Met kerst blijf ik als vanzelfsprekend ergens bij familie logeren en ik heb een abonnement op de Libelle én de Margriet. Yep! Ik ben een hier-maken-we-grapjes-over-schoonmoeder in de dop.
Partner
Wanneer je een beetje prototypisch te werk gaat als vrouw, dan maak je cynische grapjes over je schoonmoeder en klaag je over je eigen moeder. Ben je een man dan maak je cynische grapjes over je schoonmoeder maar kan je eigen moeder niet stuk. Raar, dat verschil, want elke schoonmoeder is ook moeder. De mening over de (schoon-)moeder ligt dus kennelijk in the eye of the beholder. Onbekend maakt onbemind. Je schoonmoeder doet dingen anders en ze ruikt niet naar het vertrouwde nest. De thee zit er in de verkeerde kopjes, de bank zit te hard en zelf zit je, ook na tig jaar, nog steeds op visite. Maar bovenal, ze denkt dat ze meer recht van spreken over jouw partner heeft dan jij. Dat dit als schoonmoeder not done is, moet ik me – voor later- vast goed realiseren.
Huishoudbeurs
Ik heb dochters en dus een verhoogd risico vroeg of laat te worden voorgesteld aan een heuse schoonzoon. En dan begint het gezeik. Mijn dochter gaat klagen over alles wat ik fout deed en de prins gaat de spot met me drijven. Maar ik heb nog wat tijd om me te wapenen. De komende jaren train ik mezelf in het omhoog trekken van mijn mondhoeken maar houd daarbij wel de lippen op elkaar. Als ware ik moeder Smit van voor de ramp. Geen geluidje zullen jullie horen. Leef je leven. Ik beloof jullie zelfs plechtig, dochters en uitverkorenen, dat jullie écht niet elke kerst met mij hoeven door te brengen. Laten we afspreken, dat ik het ene jaar gezellig aanwip voor een logeerpartijtje en het andere jaar op de harde bank blijf zitten met een kopje thee en de dubbeldikke feesteditie van de Libelle en Margriet.
VOLGENS HEM
Bij het onderwerp van deze week schieten me meteen een paar schoonmoedergrappen te binnen. Welke man vertelt niet, onder het genot van een biertje aan zijn stamtafel in de kroeg, hoe vreselijk zijn schoonmoeder is, gevolgd door enkele passende witzen. Als ik mijn levensloop bekijk vanaf het moment dat het woord schoonmoeder een vleselijke betekenis kreeg, heb ik het moeten rooien met zo’n zes schoonmoeders. Niet dat ik zes keer getrouwd ben, schrik niet, maar bij alle relaties die langer dan een half jaar duren, vind ik dat je een schoonmoeder mag toevoegen. Het feit dat ik bij geen van die zes relaties getrouwd ben geweest, verandert in mijn ogen niet veel aan de onderlinge verstandhouding.
Kenau
Is een veel gehoorde en twijfelachtige eretitel voor schoonmoeders, of het nu van zijn kant is, of van haar kant. En dat terwijl je je eigen moeder vaak erg lief vindt. Hoe kan dat nu? Hoe kan een vrouw mijn moeder nu niet lief vinden? En omgekeerd, waarom vind ik mijn schoonmoeder een tang terwijl mijn vriendin met haar dweept? Ik prijs me heden ten dage gelukkig met een schat van een schoonmoeder, maar ook ik heb ze wel eens anders gehad. Ouder en wijzer nu, kijk ik er op terug met de wetenschap dat allen het beste wilden voor hun kroost. Wellicht was ik destijds niet serieus genoeg, wilde ik nog geen kinderen of was ik van het verkeerde geloof. Allemaal valide redenen in de ogen van een zorgzame moeder.
Nooit goed
Volgens mij is de partner van je kind zelden de juiste partij in de ogen van een moeder. Mocht dat wel zo zijn, dan heb je gewoon geluk. Misschien lijk je als man dan heel erg op je schoonvader of bak je als vrouw net zulke lekkere cakes als je schoonmoeder. Of je treft een schoonmoeder die donders goed beseft dat ze zich op relationeel vlak niet moet bemoeien met het leven van haar kind. Het komt voor. Maar veel vaker zal je moeten leren leven met de stelling ‘niemand is goed genoeg voor mijn kind’. Niks van aantrekken. Ga er van uit dat je in ieder geval wel de beste bent.
je wordt er zo moe van! verschikkelijk
Ik zie het zo helemaal niet!
Je hebt een partner en je krijgt er een hele familie bij van mensen die je normaal links zou laten liggen misschien.
Mensen met hun eigen karakter, denkwijze en leefgewoonten.
Passen die bij elkaar heb je mazzel, maar meestal botst het.
Je schoenmoeder is ouder en ziet je als een kind, dus denkt dat het normaal is dat ze commentaar mag geven.
In mijn geval ben ik maar 6 jaar jonger dan mijn “schoonouders”‘.
Ze zijn een beetje wereldvreemd.
Weten niet eens hoe ze dvd-speler moeten programeren, laat staan hoe een PC werkt. Jaaaaaaaaa, ik meen het!
Ze gaan nooit ergens een weekendje naar toe, vakanties bestaan uit dagtrips met hun kleinkind en verder is hun wereldje erg klein!
Jammer genoeg kunnen ze ook bijna nergens over meepraten want die dingen vinden ze niet belangrijk.
Ze vond mij een betweter en een bijdehandje………..
Tja, dan niet, ik ben gelukkig zelf al op die leeftijd dat ik schoonmoeder ben, maar ik prijs me gelukkig met die jongen want ik zie dat mijn dochter er door opbloeit.
Dat haar zoon en kleindochter opbloeien door mij, daar is ze alleen jaloers op……………….
denk ik!
Ach, schoonmoedergrappen, peanuts vergeleken met de ellende die de mijne aangericht heeft. Ze is dus ook geen schoonmoeder meer. Deze achterbakse zeikwijven zouden bij wet verboden moeten worden. Of cremeren als ze de overgang overleven.