Ha die Bo, Ik rook niet, ik drink met mate, maar niet in het verkeer. Ik heb de mijnen lief en gun de rest het beste. Ik eet ’s winters net iets te veel, maar dat gaat zo richting de zomer vanzelf weer over. Ik ben nu 34, dus ik ken mezelf, weet welke kant ik op beweeg, en waar ik mezelf een beetje bij zou willen sturen. Maar goede voornemens. Nee. Ik ben niet van goed voornemen. Niet op één moment, rond de jaarwisseling, om dan na een tijdje te roepen dat het toch niet gelukt is. Als je iets wilt doen, moet je het doen. Punt. Wat jij, Bo?

Kussen of schudden?
En dan nog iets. Ik wil je vertellen over mijn werkplek. Ik zit zo achter een glazen wand met direct zicht op de ingang van onze verdieping. Dat is sowieso ideaal, dat snap je, want iedere verdwaalde bezoeker die de lift uit komt strompelen laat zich met graagte door mij uit zijn oneindig babylonisch lijden verlossen. Maar nu het nieuwe jaar is begonnen, als altijd weer een volslagen wonder, ben ik achter dat glas een ware schietschijf. Ik zie ze één voor één de lift uit komen, mijn collega’s. Wat zal ik doen, zie ik ze denken. Wat zal ik doen. Ga ik kussen of handen schudden. Ga ik een rondje doen? Ik heb geen zin in

PAGEBREAK

een rondje. Ik heb geen zin in mijn collega’s. Ik heb geen zihihihiinnn… Ja. Dat alles is zichtbaar in hun ogen, tijdens die luttele seconden dat ze van de lift naar de glazen deur lopen.

Toyboy
Maar dan zien ze mij zitten. Je begrijpt, ze zien in mij de fijne, vrolijke belichaming van de frisse nieuwe start in 2010, en hun blikken klaren op. Ze stormen naar binnen, allemaal, die collega’s. Een toyboy Bo, ik ben een toyboy. Een toyboy voor collega’s die zich naar binnen storten en mij met veel geluk het nieuwe jaar in willen kussen. ‘Fijne dagen gehad?’ Verhalen en verhalen. Ja. Ik ben

PAGEBREAK

bevoorrecht.

Maar ik WIL DAT NIET! Wat jij Bo? De beste wensen enzo. Mag dat asjeblieft wat exclusiever?
Nou ja, omdat jij het bent: de beste wensen,

Ralph

Hai Ralph,
Wist jij dat vooral vrouwen zich ziek melden op de eerste werkdag van het nieuwe jaar? Ja, is echt. Zo hopen ze al die kleffe zoenen te ontlopen van collega’s die denken; ‘Yes, ik mag juf Jannie zoenen!’ Zelf bijt ik altijd maar even door de zure appel heen. Je ontkomt er toch niet aan. Ze komen gerust in week drie nog naar je toe met een ‘het mag nog net.’ Nee, de beste strategie bestaat eruit te zorgen dat je als eerste binnen bent. Gewoon om zeven uur in de vrieskou voor de deur gaan liggen en naar binnen glippen zodra de man van de security het alarm eraf heeft gehaald. Heb ik

PAGEBREAK

proefondervindelijk ondervonden. Dan hoef je zelf in ieder geval niemand af, maar komen ze naar jou. Of was dit nu net ook jouw hele probleem?

Voornemens
En voor de rest ga ik lijnen, sporten, aardiger doen, meer drinken – want dan schijn ik leuker te zijn – leren luisteren naar mezelf, mijn man én kinderen. Gaan we elke avond gezamenlijk aan tafel, ververs ik op tijd de kattenbak, ga door met vleesloos eten en schrap ook vis van het menu, (de zeeën zijn bijna leeg, wist je dat?) verhoog het zakgeld van mijn kinderen, steek écht, écht geen middelvinger meer op in het verkeer en ga op tijd mijn rekeningen betalen. Ik ga mijn moeder

PAGEBREAK

vaker bellen, zeg niet meer dat ik al heb overgemaakt tegen collectanten en neem geen gratis suikerzakjes meer mee van de AH koffie-corner. Ik ga een boek schrijven, elke avond vroeg naar bed – nee die niet- oh en ik zal mijn vriendinnen niet meer verwaarlozen.

Nou, dat was het wel. Dus als jij denkt dat als toyboy iets zeggen over de feestdagen lastig is? Pffffff, daar ben je week 3 echt wel mee klaar. Max. Tegen die tijd heb ik nog wat te gaan. Toch zeker tot week 4.

Happy New Year Ralph, voor jou en de jouwen,

Bo