Ik ben een lichte slaapster. Meestal val ik wel redelijk snel in slaap, maar word ik na drie uur wakker om naar het toilet te gaan en dan na 2 uur nog een keer. Minstens, want als ik thee heb gedronken de avond ervoor, moet ik wel drie keer. Elke nacht. Je begrijpt dat ik door al die onderbrekingen niet echt goed uitgerust wakker word. En dan word ik ook nog eens een keer een uur voor de wekker gaat, wakker. Ik ben dus niet zo’n vrouw die fit als een hoentje uit bed springt….

Jaloers omdat hij wel slaapt

Nou las ik op vrouw.blog.nl dat er vrouwen zijn, die hun woede over hun slapeloosheid afreageren op hun partner. Een op de vier vrouwen wekt haar partner omdat ze jaloers is dat hij zo makkelijk in slaap valt. Blijkbaar heeft een Brits onderzoeksteam daar onderzoek naar gedaan onder 4000 vrouwen. De strategieën die de vrouwen aanhangen, variëren van net zo lang draaien en woelen tot de ander de ogen opent. Ook worden er ‘per ongeluk’ trappen en duwtjes uitgedeeld, blijven vrouwen net zo lang praten tot ze een reactie krijgen, gaan ze extra luide geluiden maken en doen ze het licht of de tv aan. Een op de tien vrouwen geeft zelfs toe haar partner te knijpen om hem wakker te krijgen.

Mea culpa

Natuurlijk, soms heb ik ook wel eens de neiging om mijn ellende met hem te willen delen. Vooral als ik om 6.15 uur op moet, omdat ik naar mijn stage-adres moet. Ik als niet-ochtend mens vind dat een onchristelijke tijd en ik ben dan ook letterlijk misselijk van de slaap als ik zo vroeg mijn bed uit moet. Maar… ik kruip zo stilletjes mogelijk naar de douche en maak mijn ontbijtje klaar zonder met de borden te smijten en verdwijn als een dief in de nacht.

Asociale vrouwen

Nou weet ik niet of je mijn blog hebt gelezen over mijn energieke muggenjacht tijdens de vakantie, maar ik geloof ook niet dat mijn vriend gevoelig is voor de asociale acties die die vrouwen schijnen te ondernemen. Hij knijpt gewoon zijn ogen dicht, trekt het dekbed over zijn hoofd en mompelt dat hij nu weer even verder gaat slapen. Buiten dat, vind ik het behoorlijk asociaal om je partner ook een slapeloze nacht te bezorgen, wanneer het bij jou niet wil vlotten. En ik denk dat als je je bezig gaat houden met hem uit zijn slaap houden, in plaats van dat je probeert zelf weer te gaan slapen, je nog meer kostbare nachtrust verspilt.

Niet slapen met kleine kinderen

En hoe moet dat als je een kleine baby hebt? Het onderzoek wees namelijk ook uit dat moeders van kleine kinderen nog geen vier uur slaap per nacht pakken. Een eerdere studie toonde al aan dat ouders tegen de tijd dat hun kindje twee is, voor een half jaar aan slaap gemist hebben. Het resultaat is een flinke slaapschuld, met extreme vermoeidheid, stemmingswisselingen en zelfs depressiviteit tot gevolg. Een op de twintig relaties loopt hier op stuk. Zijn die moeders in die slapeloze uren soms ook nog bezig om hun slapende echtgenoot te zieken? Dat lijkt me niet. Nee, zoals mijn moeder vroeger al zei: een bekertje warme melk, warme sokken aan en genoeg frisse lucht in de slaapkamer. En dan maar hopen dat er geen mug in je oor zoemt…