Hij snapt haar niet en zij begrijpt hem verkeerd. Zijn mannen en vrouwen werkelijk zo verschillend? In de wekelijkse blog Man versus Vrouw zetten we haar tegenover hem. Vandaag: Welke geur is verleidelijk?

VOLGENS HAAR
Stacy was een vroege vogel en begon soms al om zes uur. ‘Oh’, zeiden wij dan rond achten wanneer we zelf eens naar kantoor togen, ‘de buuf heeft vroege dienst. Ze is al in de lift geweest.’ Waar Stacy kwam rook het uren later nog naar haar parfum. Ze reed een cabrio. Misschien dat ze daarom wat scheutig sprenkelde. Onderweg waaide de helft er wel weer uit. Bij Stacy was alles overvloedig. Haar make-up, haar rondingen, haar lach, en als ze ’s nachts eens een vriendje over had kon je ze vier huizen verder horen. Iemand die zo vol leeft moet bijna wel rijkelijk ruiken. Toch kwam dat woord niet in ons op. We noemden het walmen.

Bedgeheim
De meeste vrouwen blijven trouw aan een paar parfums. Ik herinner me de kleine blauwe flesjes ‘Soir de Paris’, die mijn moeder op de ombouw van haar bed had uitgestald. Soms ging ik even ruiken en dan voelde ik me groot. Wat moest het heerlijk zijn om verleidelijk te ruiken. Van Stacy’s had ik toen nog nooit gehoord. Later las ik in een of ander vrouwenblaadje dat parfum het meest sexy is wanneer alleen diegene die dicht bij mag komen het kan ruiken. Dat vond ik wel wat hebben.

Nét onder de navel
Ik kreeg beelden van een mooie lover met zijn neus in mijn hals. Sinds die tip gaat er ook altijd wat parfum nét onder de navel. Ter verhoging van mijn snuffelplezier. Je zult maar uitgerekend op die plek gevoelig zijn voor de neus van een mooie lover. Dan kun je maar beter voorbereid zijn en mag het toeval geholpen worden. Ook Marilyn Monroe’s beroemde one-liner vond ik rete sexy: ‘Wat draag je in bed?’ ‘Chanel 5 of course.’ En daarmee was alles uitgedrukt. Haar stijl, haar verleidelijkheid én het bedgeheim. Geur is mysterieus en prikkelt de fantasie. Mits het niet walmt natuurlijk.

VOLGENS HEM
Soms, als ik door de stad loop en het is druk, dan kan een lichte windvlaag me de adem benemen. Die windvlaag is dan namelijk verzadigd met een hoeveelheid parfum waarmee je de hele Drentse hei verlost van zijn everzwijnenplaag. Mits bovenwinds gespoten. Vrouwen die zo’n onvoorstelbare hoeveelheid parfum dragen -Ik noem het ‘dragen’, want zoveel parfum moet best iets wegen- moeten dat expres doen. Ze willen gewoon ruimte om zich heen hebben tijdens het winkelen. Of ze gebruiken het als wapen tegen ongewenste aandacht van mannen. Hun eigen man is of immuun voor deze lucht, of heeft al jaren pikstraf, want dichterbij komen dan zo’n anderhalve meter lukt niet zonder mes.

Luchten
Welke geur moet een vrouw nu om zich heen hebben, zodat een man zich aangetrokken voelt? En hoeveel? Wat mij betreft dermate weinig, dat je het pas ruikt als je de vrouw in je armen hebt. Ik kan bepaalde geuren heel aantrekkelijk vinden en andere afschuwelijk. Zou de schifting die je als man bij vrouwen maakt naar aanleiding van haar lichaamsgeur wel de juiste vrouw opleveren? Ik denk dat een parfum en zeker het gebruik er van meer over een vrouw zegt dan je zou verwachten. Er moeten gewoon mannen zijn die het heerlijk vinden om hun vrouw al te ruiken voordat ze haar kunnen zien, die daar een bepaalde sensualiteit aan verbinden. En de vrouw moet door ervaring hebben geleerd welke hoeveelheid parfum het door haar gewenste effect bij een man oplevert.

Lokgeur
Voor mannen zijn er ook duizend en één geuren te koop. Moesten we het vroeger doen met de Fresh-up of de Old Spice, tegenwoordig heeft elke man zijn eigen ‘Fragrance’. Net als elke andere naïeve man heb ik natuurlijk ook die overbekende deodorantlijn geprobeerd, in de hoop te worden bedolven onder een heel strand vol met vrouwen of in de hoop mijn vrouw grauwend en mauwend achter me aan te krijgen. Tevergeefs. Ze kletsen maar wat met die reclames. In de praktijk blijkt dat mijn vrouw het meest van me gecharmeerd is wanneer ik net onder de douche vandaan kom, of, heel tegengesteld, net zware arbeid heb verricht. Niets zo verleidelijk als vers zweet, zegt ze dan. Let wel, vers zweet. Uiteindelijk blijken de eigen lichaamsluchtjes van man en vrouw dus het belangrijkste als het gaat om aantrekkingskracht. Mannen maken maar één belangrijke fout. Deze regel gaat niet op bij een boer of een wind.

Men neme vers mannenzweet. Vanuit de oksel en van heel dichtbij. De neus moet er praktisch boven op. Weinig opwindend? Dan heeft hij voor jou niet de goede feromonen.

Snuffelen
Waarom moeilijke versiertrucs uithalen of uren kletsen via sites of in de kroeg. Dat elkaar aftasten op basis van sociale wetten is nergens voor nodig. Gewoon even snuffelen en klaar. Niet langer speeddaten maar speedsnuffelen. Geen lange inchecklijst van je datingburo maar een reeks geuren. ‘Zeg, ken ik jouw geur niet ergens van?’ ‘Snuffel je hier wel vaker?’ ‘Mag ik je een geurtje aanbieden?’ Hoe moeilijk kan het zijn? Het is even wennen, maar feromonen liegen niet. Wel zo handig wanneer je praktisch bent ingesteld of altijd valt op het verkeerde type. ‘Hij rook zo lekker in het begin, maar tijdens onze vakantie begon hij opeens te meuren’.

Lokstof
Geur is belangrijk. De feitelijke feromonen ruik je niet bewust. Ze hebben als functie de seksuele aantrekkingskracht te versterken en komen vrij met zweet. Voornamelijk in de oksels. Je hebt geen ferofobia wanneer je bij hem in die streek liever een fijne deo ruikt dan zijn natuurlijke lokstoffen. Het ruiken van feromonen gaat onbewust. Je moet wel een beetje jong zijn wil je kunnen vertrouwen op het effect van je onzichtbare lokkertjes. Op je 20e ben je nog een waar geurparadijs. Rond je 40e ben je zo’n beetje klaar met het afscheiden van ‘de drager van opwinding’.

Lekker in je vel
Dat klinkt weinig hoopvol. Mannen hebben rond die leeftijd hun seksuele piek dan inderdaad wel gehad. Dat heb je niet van mij, dat zeggen onderzoekers. Voor vrouwen ligt dat anders. Die raken rond die leeftijd net een beetje lekker bedreven in het bedrijven. Ze raken meer ontspannen en raken niet meer zo in paniek over hun lijf dan in de jaren daarvoor. Vrijen met voldoende zelfvertrouwen geeft nog altijd de beste lokroep. Wat dat betreft is het dus niet zo’n ramp dat de feromonen verdwijnen. Je zag ze toch al niet en wat moet je met weer zo’n onbewust proces? Dan liever het tastbare effect van lekker in je vel zitten. Zweterig of niet.

We trainen ons rot voor een wasbordje. Zij eet alleen komkommer en mengt magere melk met zakjes poeder. Hij slaat de snack uit de bedrijfskantine maar een keertje over. Want slank moet. Of niet? In de wekelijkse blog Man versus Vrouw zetten we hem tegenover haar. Vandaag: Op gewicht blijven.

VOLGENS HAAR
Voornemens om te lijnen gaan het best op een volle maag. ‘Nee jongens, echt! Na deze chocotoet is het afgelopen. Morgen ga ik lijnen.’ Dat weet ik zeker want ik voel me vies na zo’n cholesterolverhogende hap die natuurlijk direct de kortste weg naar mijn love-handles weet te vinden. Op die manier is er toch al geen genieten meer aan. Oorspronkelijk houd ik van eten volgens het volgende recept: ‘veel, vet en goed gezouten’. Dat is natuurlijk uit den boze. Mag niet. Niet van Sonja Bakker, niet van het voedingscentrum en al helemaal niet van kijk-mij-mezelf-eens-kunnen-beheersen-jullie-losers-Victoria Beckham.

Lekker hapje
Hoe weet een vrouw wanneer ze er goed uit ziet? Simpel, aan de blikken van anderen. Mannen kijken goedkeurend, gefrustreerde vrouwen afkeurend. Geen betere spiegel voor vrouwen dan de ogen van haar ‘zusters’ om de idiotie van het schoonheidsideaal in stand te houden. En waarvoor? Om het beste mannetje te krijgen natuurlijk. We tippelen op hakjes, draaien met rondingen, werpen wulps onze haren in de wind en houden de borsten naar voren en de buik in. Vooral dat laatste. En we vinden het héérlijk. De lekkerste voeding voor een vrouw is nog altijd aandacht.

Gewichtsmanagement
Je bent wat je eet. Nou, vergeet het maar. Vooral geen lekkere hapjes eten wanneer je zelf een lekker hapje wilt zijn. Ooit namen mijn beste vriendin en ik ons voor nooit meer te lijnen. Het leven is kort en daarna worden we slank genoeg. Ik houd me nooit aan goede voornemens. Zij wel en is nu een tevreden alleseter. Vanavond zit zij aan de wijn met tapas. Ik niet. Als ik los ga doe ik twee, drie colalight. Feestbeest dat ik ben. Hoe doen die Mochito vrouwen dat toch? En waarom zie je op verpakkingen van afslankproducten altijd twee lachende vriendinnen. Ik snap ook wel dat je niet scoort met een afbeelding van chagrijnen van dames op je 100-calorieënbar, maar je kunt ook overdrijven. Over scoren gesproken. Heeft iemand de term ‘gewichtsmanagement’ al bedacht? Het klinkt lekker modern. En de mens anno 2009 heeft behoefte aan dingen die lekker klinken maar verder gebakken lucht zijn. Want aankomen mag niet. Van Sonja.

VOLGENS HEM
Meer dan 50% van de mannen is te zwaar volgens een krant. En 40% van de vrouwen. Waar zijn ze dan? Ik zie af en toe wel eens een iets te brede derrière in een iets te kleine legging of een te diep uitgesneden bouwvakkersdecolleté in een te lage spijkerbroek, maar volgens mij mag de gemiddelde Nederlander niet klagen. Of zou dat komen omdat ik aan het dagelijks beeld gewend ben? Ik weet dat ik met het passeren van de magische grens van 40 plotseling overal spekkies krijg waar ze vroeger nooit zaten, maar dat is zeker nog niet opvallend. Nu is mijn enige referentiekader over hoe ik er uit zie de opmerkingen die ik van mijn vrouw krijg en die zijn uiteraard getint door een roze bril.

Programma’s
Wat is nu een gezond gewicht? Als ik wat websites afstruin die programmaatjes hebben voor het berekenen van mijn BMI-index en die uitprobeer, zie ik een soort van snelheidsmeter met een rood-geel-groen-geel-rode rand. De bedoeling is dat de wijzer in het groen blijft steken als je je lengte en gewicht invult. Ik zit nog duidelijk in het groen, terwijl ik door het programma al “te dik” wordt bevonden als ik mijn gewicht verhoog met twee kilo. Met andere woorden, ’s avonds na de wijn en de tapas ben ik te dik, ’s morgens na de traditionele gang naar het toilet heb ik een gezond gewicht. Volgens mij zijn dit levensgevaarlijke programma’s voor mensen die obsessief met hun gewicht bezig zijn.

Perspectief
Ok, bij sommige mensen is het duidelijk dat ze te dik zijn. Als je voor twee stoelen moet betalen in het vliegtuig, dan ben je te dik. Als je al moe wordt van de afstand van de bank naar de koelkast, dan ben je te dik. Te dun kan ook. Ik vind persoonlijk iedere vrouw die als beroep ‘fotomodel’ in haar paspoort heeft staan, te dun. Als je jezelf straft met een halve dag trainen omdat je een gebakje hebt gegeten, dan kan je nooit gelukkig zijn met je eigen lijf. Zolang je gezond bent en een goede conditie hebt, mag je best een paar kilo te veel hebben. Ik heb een vriendin die ‘men’ dik zou noemen, die lachend een halve marathon loopt en menige lift zou inhalen bij het naar boven rennen van een trap. Ik zeg niet dat te dikke mensen niet bestaan. Ik zeg niet dat obesitas in Nederland niet voorkomt. Maar een beetje minder krampachtig mag van mij wel. Je moet er niet zo zwaar aan tillen.

Deden jullie net een beetje leuk mee ‘omdat je het waard bent’, krijgen we dit. Cosmetica, pesticiden, organische oplosmiddelen en andere hormoonverstorende stoffen kunnen de vruchtbaarheid van mannen schaden. Zelfs je deo is niet meer te vertrouwen.

Haargel
Onderzoekster Nel Roeleveld van het UMC St Radboud in Nijmegen ondervroeg zowel mannen met vruchtbaarheidsproblemen als vruchtbare mannen over onder meer gebruik van diverse geneesmiddelen en voedingsmiddelen, overgewicht, alcoholconsumptie en roken. Ongeacht die ‘leefstijlfactoren’, en eventuele verminderde vruchtbaarheid in de familie, bleek dat mannen die dagelijks twee of meer cosmeticaproducten gebruiken (zoals deodorant of haargel) een vijf keer grotere kans hebben op vruchtbaarheidsproblemen.

20 miljoen
In Nederland heeft een op de zes paren te maken met vruchtbaarheidsproblemen. In een derde van de gevallen ligt de oorzaak alleen bij de man. Een man is verminderd vruchtbaar wanneer zijn sperma minder dan 20 miljoen zaadcellen per milliliter bevat. Eerder was al bekend dat werken met pesticiden de vruchtbaarheid met dertig procent vermindert. Een vrouw die tot vlak voor of zelfs na de conceptie de pil slikt, heeft een drie tot vijf keer grotere kans dat haar zoon verminderd vruchtbaar is, of dat zijn teelballen niet indalen.

Bron: NRC-Next

‘Gelukkig heb ik altijd nog een goed lijf, dus een goed leven.’ De
makers van een kaasreclame hebben het leuk bedacht. Goed duidt niet op
goed werkend, maar op slank. Slank heb je een goed leven. Dat lijkt me
toch iets te simpel gesteld.

Strand
‘Er is maar een
manier om lekker in je vel te zitten’, bedenk ik, terwijl ik een
broodje belegen kaas naar binnen werk (nee, vast niet dat merk) op een
terras. ‘Geen kaas maar tevredenheid.’ Zo, mijn moralistische zin voor
vandaag is maar weer gezegd. Nu de praktische uitvoering nog. Naast mij
zitten twee jonge meiden. ‘Ik ga dus écht niet naar het strand, weet je
wel hoe wit ik ben?’ Nee dus. Ik zie een paar gladde, zongebruinde
benen onder een rokje vandaan steken. Uit een strak T-shirtje piepen
slanke zomerse armen en ik zie een knap snoetje. Het meisje, type
‘Goois’, kijkt haar vriendin amper aan terwijl ze praat. Ze kijkt naar
alle jonge vrouwen die langslopen. Na twee minuten stel ik mijn
diagnose bij. Niet  ‘Goois’ maar type ‘onzeker’. Ze heeft een goed
lijf, maar vast geen goed leven.

Mooie meid
Ze speelt met haar glas terwijl ze maar
voorbijgangsters blijft scannen. Af en toe gaat er een perfect
geëpileerde wenkbrauw omhoog. Ze heeft slanke handen, mooi
gemanicuurde nagels. Opgeplakt en afgelakt, maar toch. Donkere ogen,
lang stijl haar. Ongetwijfeld zorgvuldig gladgestreken met een
straightener. Een mooie meid. Toch heb ik meer met haar vriendin. Die
heeft haar springerige blonde haarbos bij elkaar gebonden met een
elastiekje. Ze is zeker tien kilo zwaarder dan haar tafelgenootje,
heeft een bleke huid en acne. Haar nagels zijn naturel. ‘Hoezo niet
dan? Als ik dat nu zeg, ik word nooit bruin, ik krijg alleen maar meer
sproeten.’ ‘Ja, maar jij gaat tenminste nog naar Griekenland op
vakantie, daar vallen ze op blond.’ Ik zou haar een plakje van mijn
belegen willen aanbieden, maar ik bedenk me. Zonde van de kaas.