Floris’ Blog: Soft, mannelijk of vrouwelijk?

Deze week ben ik wederom een jaar verouderd. Jawel, weer gelukt. Op zich is verjaren geen verdienste want evenals dat het lijkt dat de tijd sneller gaat, overkomt het je of niet. Naarmate ik ouder word, merk ik nu al dat er (te) jonge mensen die ik heb gekend om mij heen wegvallen. Een ander effect van ouder worden is dat ik het gevoel heb bedachtzamer en milder te zijn. Hoezo milder en bedachtzamer? Bedoel ik soft? Nee, ik bedoel mild.

Claudia de Breij

Op mijn werk stond vanmiddag Radio 2 aan en er was een aardig deuntje (mooi woord trouwens) van Claudia de Breij te horen. Geloof me, wanneer ik zeg dat er een groot verschil is tussen mannen en vrouwen, wanneer het muziek en teksten betreft. Meestal luister ik naar de melodie en als die me aanstaat, vind ik muziek mooi. De tekst gaat in de meeste gevallen langs me heen. In dit geval, Nederlandstalige muziek, luisterde ik slechts naar de melodie. Erg mooi. Een vrouwelijke collega, tegenover mij, huilde tranen met tuiten toen het liedje was afgelopen. Malloot die ik ben, vroeg ik wat er loos was. Haar antwoord: “Dit is zo’n mooi liedje!” Vroeger had ik haar waarschijnlijk uitgelachen.

Onvoorwaardelijke liefde

Vroeger ja, alleen nu niet. Onbewust drong het tot me door dat de tekst over onvoorwaardelijke liefde ging. Echte liefde, houden van, tot het bittere einde, lief en leed, de ware liefde. Vorige week schreef ik al over houden van en de “ooit” ware liefde van mijn leven, en het verdriet eromheen. Dit keer sloeg ik mijn arm om mijn collega om haar te troosten. Ik wist niet waarom, want ze vertelde me niets over een parallel in haar leven met betrekking tot dit liedje. Haar bloesje was nat van de krokodillentranen die rijkelijk over haar wangen vloeiden. Er leek geen einde aan te komen.

Bin Laden

Het mag niemand ontgaan zijn, dat Bin Laden is opgespoord en gedood. Uiteraard treur ik hier niet om, toch was ik ook niet in een jubelstemming. Bedachtzamer als ik word, vind ik tegenwoordig iedereen die wordt gedood, één dode teveel. Hiermee ontken ik niet wat de man heeft misdaan. Er zal zeker een vorm van gerechtigheid zijn geschied. Waarschijnlijk is dit zelfs beter. Ik was deze week jarig, geen verdienste, het is mij gewoon gegeven. Vredelievend als ik ben, laat ik iedereen met rust, zolang zij mij en anderen geen kwaad doen.

Naïviteit

Noem mij gerust naïef. Ik weet dat daar geen sprake van is. Er zijn op deze wereld mensen die elkaar omwille van geloof, zonder zich te verdiepen in de ander, vermoorden. Ik zal helaas niet degene zijn die hen van waanzin tot zinnen kan brengen. Via YouTube zocht ik nogmaals het liedje ‘Mag ik dan bij jou’ van Claudia de Breij op, luisterde dit keer naar melodie én tekst. Inderdaad de tekst was mooi, zeer mooi, zelfs geweldig en vredelievend.

Wat heb ik geleerd?

Ik heb geleerd naar teksten te luisteren. Ze kunnen prachtig zijn. Echt een vrouwending om naar teksten te luisteren. Toch worden wereldwijd teksten verkondigd waar men beter niet te lang naar luistert. Welke tekst het ook is, van beide kan ik tegenwoordig tranen in de ogen krijgen. Soms van verdriet en onmacht omdat sommige teksten mensen opzwepen om anderen te doden. Het zijn vaak mannen die naar deze teksten luisteren, niet zelf nadenken en zich erdoor laten voeren. Het zijn meestal vrouwen die naar de inhoud van prachtige songteksten luisteren en erover nadenken. Dit overkwam mij nu met deze zeer dierbare collega. Haar tranen deden mij direct denken aan de “ooit” liefde van mijn leven, die er eveneens een gewoonte van had gemaakt om naar de tekst te luisteren in plaats van naar de melodie. Een typisch vrouwending. Mild wil ik vrouwen niet noemen, alleen… misschien zijn ze wel slimmer en bedachtzamer dan wij. Gelukkig word ik ook ouder, bedachtzamer en milder in mijn oordelen. En zolang er nog vrouwen zijn die om mooie liedjes huilen, is alles nog niet verloren….

Wie is Floris Deun?

Hoi, ik ben Floris (43) en ik ben gepassioneerd wanneer het schrijven en spelen met taal betreft. Mij werd gevraagd nu en dan een stukje te schrijven voor manoman in 2011. Ach, waarom niet? Vind je het (n)iets, laat het me dan gerust weten, via floris.deun@hotmail.com. Groeten Floris.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *