Manlief heeft zich laten overhalen tot een weekendabonnement op het NRC. Ik had het juist een maand geleden opgezegd. Niet omdat ik het NRC niet goed genoeg vind. Maar omdat de bezorging het te vaak laat afweten. Elke poging om mij op andere gedachten te brengen heb ik dapper weerstaan. “Maar mevrouw toch, geen abonnement meer? Wat jammer nu! En die slechte bezorging is echt allang verleden tijd hoor.”
Tuurlijk, ik had niet anders verwacht. Ook dat de leuke student die mij voor de ingang van Albert Heijn een abonnement probeert te verkopen mij een aantrekkelijke korting mag aanbieden. “Toch maar niet”, zeg ik flink. “Vooruit dan maar”, zegt dus mijn man.
Welkomstgeschenken
Er is één voordeel: we krijgen leuke welkomstgeschenken. Een dvd met hoogtepunten uit de Nederlandse documentairefilm uit de periode 1945-1977. En een exemplaar van NRC Focus, het kwartaalblad over strategie, economie en leiderschap. Dit keer gaat het over vrouwen op weg naar de top.
Ha, net iets voor mij! Want geloof het of niet, ook ik ben een vrouw (52) aan de top. Van mijn eigen eenmansbedrijfje Tekstjuweel wel te verstaan. Ik schrijf teksten en ben verantwoordelijk voor alles en iedereen in mijn bedrijf. Heerlijk.
Al lezend ontdek ik dat ik niet lijk op die 50 succesvolle vrouwen uit de NRC Focus. Ik studeerde Nederlands en hoofdvak Blokfluit aan het conservatorium in Utrecht. Deze vrouwen hebben bedrijfskunde, rechten of economie gestudeerd. Zij werken bij multinationals als Shell, ING, Philips of Getronics. Ik werk bij Tekstjuweel. En er is nog een verschil: “Ik ben niet dag en nacht op mijn werk, maar wel 7 keer 24 uur beschikbaar. Mijn mobieltje en mijn hoofd staan altijd aan”, lees ik over Ingrid Thijssen (41), directeur operations bij NS Reizigers.
Mijn mond valt open.
Levensvervulling?
Keihard werken om aan de top te komen is een levensvervulling. Maar niet voor mij. Ik vind meer dingen leuk. Muziek maken, lezen, film, theater- en concertbezoek, musea, genieten van de natuur. En ik heb een man en stiefkinderen, en vrienden. Wanneer moet ik daar in ’s hemelsnaam tijd voor hebben als ik dag en nacht aan het werk ben? Míjn mobieltje staat vaak uit. Ik ben nóóit 24 uur per dag beschikbaar en mijn hoofd mag regelmatig op vakantie. Is dat een schande? Nee, het is een keuze. Voor mij is topvrouw zijn van Tekstjuweel genoeg.
En dan nu maar weer aan het werk? Nee, tijd voor een krantje. De NRC natuurlijk, met dank aan mijn man.