Vroeger was er, geloof ik, een tv-programma onder deze titel, en met een deuntje in mijn hoofd toog ik vol goede moed en frisse lust, de tuin in om te snoeien wat niet langer bloeit en om te maaien van wat ooit gras had moeten zijn. Gewapend met elektrische snoeischaarzaag viel ik de haag aan, haalde met flinke houwen forse takken weg van de woekerende klimop, tot ruim twee meter boven mijn hoofd. Als een echte Hercules, de Griekse god, nam ik alles onder handen.
Eigen tuin in puin
Binnen vijf minuten had ik enkele stukken woest oerwoud gesnoeizaagd, toen, of tot ik ineens een vonk waarnam tussen de takken. Ik liet de schaarzaag los en zag dat iemand het verlengsnoer had doorgezaagd. Ik dus. Maar, ik was al lekker op dreef en zo snel laat ik mij niet kisten, dus repareerde ik gewoon zelf het snoer vakkundig met een kroonsteentje en duc-tape. Zoals je weet was het best een geweldige novemberzaterdag. Achter in de tuin lag een puinberg. Mijn dochtertje vulde iedere keer trouw de kruiwagen om deze vervolgens naar achteren te duwen en te legen op de hoop waarvan ik hoop dat het vruchtbare compost wordt.
Twee uur later
Het zag er eventjes later best netjes uit, en zoals ik al zei was het een mooie dag, de zon scheen en het was warm. Het vele werk had als gevolg dat ik een lekke koppakking kreeg die ik aanvulde door veel water te drinken. Mijn dochtertje kreeg ijs, logisch want hard werken moet worden beloond. De tuin was heel erg kaal geworden, maar het geeft ook veel voldoening als je weet dat in het voorjaar alles toch weer extra mooi opkomt en bloeit. Het is net politiek; eerst snoeien om het in het voorjaar weer te laten bloeien. Alleen de Grieken hebben dat nog niet helemaal begrepen.
Woest parasiterende wortels
De parasiterende klimop heeft lange scheuten die overal over de grond heen groeiden. Het erge van die scheuten is dat ze altijd maar hun gang konden blijven gaan en inmiddels overal wortels hadden gekregen. Het lijkt een gevecht zonder einde, want iedere wortel die we nu wegtrekken, komt in het voorjaar weer vrolijk terug. Het ‘kwaad’ moet bij de wortels worden aangepakt, uitgeroeid, alleen zit het er al te diep ingeworteld. Dus wat is mijn beloning? Volgend jaar gewoon weer gaan snoeien? Het zal wel moeten, want anders nemen de wortels de bomen in hun wurggreep.
Eigen puin uit eigen tuin opruimen
Met de klimop zal het allemaal wel loslopen. Maar wanneer ik hoor en lees dat mijn belastinggeld, waarvoor ik heel hard heb moeten werken, om het vervolgens met lede ogen af te staan aan de staat, naar Griekenland gaat, dan schrik ik van de overeenkomsten die ik zie. Wij brengen nu geld, wij moeten over een half jaar en een jaar weer geld brengen. En dat allemaal voor een stelletje luilakken die tot rond hun vijftigste willen blijven werken, geen dag langer. Een stelletje opvreters die bij ieder uur dat ze meer moeten werken, de straat op gaan om te staken. Staken lijkt wel volkssport nummer één. Ik vraag me af of het wel zin heeft om geld te steken in dat volkje dat lijkt op een parasiterende plant. Ze overwoekeren ons als een klimop, ze wurgen gezonde bomen die langzaamaan gaan verdorren en uiteindelijk zullen sterven. Zodra al het geld naar de Grieken is, vraag ik me af wat er voor onszelf overblijft! Geen pensioen, geen zorg, steeds slechter onderwijs, louter onvruchtbare dorre aarde en dode bomen! Ze zijn zo eigenwijs, die Grieken, helaas wel in andermans tuin, of moet ik zeggen ten koste van onze tuin?
Even voorstellen: Harry Vonk
Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com
