Vandaag las ik een opmerkelijk berichtje op het internet, over een alleenstaande moeder van 50 die beweert dat zij door haar Facebook vriendje van 35 enorm is beetgenomen. Zij stuurde hem cadeautjes en plande zelfs een tripje om hem op te zoeken. Ze kocht tickets, boekte een hotel en huurde een auto. Toen ‘het vriendje’ een week voor dat bewuste reisje een punt achter de relatie zette met als reden dat hij een ander had ontmoet, spande de vrouw een rechtszaak aan. Haar eis: circa € 6.000,- voor de gemaakte kosten.

Mafia Wars

Ze leerden elkaar via Facebook kennen en raakten bevriend. Hun gemeenschappelijke liefde voor het spelletje Mafia Wars bracht hen bij elkaar. Hij ontkent overigens een relatie met de vijftien jaar oudere vrouw te hebben gehad. Echt weer iets dat alleen in Amerika kan gebeuren, hoewel……! Ook ik sta op Facebook (wie niet?) en regelmatig komen uitnodigingen binnen van mensen die, naar het lijkt, hele dagen vullen met het spelen van spelletjes zoals Mafia Wars via Facebook.

Echte vrienden

Nou staan er bij mij, evenals bij iedereen, alleen ‘echte vrienden’ op mijn Facebook. En omdat ik zelf niet van computerspelletjes houd, en al helemaal niet geïnteresseerd ben in ellenlange berichtjes op Facebook over de scores van mijn ‘echte vrienden’, heb ik deze vrienden met een muisklik uit de berichtenlijst geworpen. Jammer, want naast de spelletjesberichtgeving hebben zij wellicht ook weleens leuke dingen te melden, en die mis ik nu (niet). Wel blijven zij in mijn ‘echte vrienden-lijstje’ staan.

Oude liefdes

Iedereen kent het wel; de oude liefde die je via Facebook weer herontdekt. Leuk om te kijken wat er van die ander is geworden en hoe hij/zij is opgedroogd. Er zijn vast mensen bij die verder gaan en die liefde (lust) opnieuw oppakken. Daar kan ik me best iets bij voorstellen. Alleen kan ik me bij dat Amerikaanse stel niks inbeelden. Ik bedoel; je kent elkaar niet live en toch stuur je dure cadeaus en boekt een vlucht, hotel en auto! Uiteraard begrijp ik dat je elkaar een keer wil leren kennen als het om een datingsite zou gaan. Maar de gedachte dat mensen met elkaar willen daten omdat ze toevallig dezelfde gemeenschappelijke liefde voor een bepaald computerspelletje hebben, vind ik nog dommer dan het spelletje zelf.

Ouderwets

Er zijn heel veel spelletjes op Facebook, geloof ik, en ik speel met geen van die spelletjes mee. Ik zie de lol er niet van in en nu blijkt het volgens de berichtgeving nog riskant te zijn ook. Uiteraard speel ik wel eens Spider Solitaire wanneer ik een dag lang achter het scherm zit te werken. Dat is voor mij even een welkome onderbreking. Niet echt een hip spel en behoorlijk ouderwets, vrees ik. Nog liever dan Spider spelen, speur ik het net af naar grappige berichtjes, en zo vond ik in een oude Telegraaf het bericht over deze Facebook-liefde.

Spelletjesspelers en spelletjesmakers

Overigens vind ik de makers van dit soort spelletjes verre van dom. Zij verdienen bakken met geld aan hun domme games, dat wel. De meeste spelers vind ik ook niet zozeer dom, eerder vervelend. Het is een soort van stalken en bestoken met uitnodigingen via Facebook. Gelukkig zit er een knop op Facebook om te voorkomen dat deze ‘echte vrienden’ verder gaan. En nu maar hopen dat zij mij niet gaan bestalken met liefdesverklaringen in plaats van met domme spelletjes. Dan zou ik de muisknop nog één keer moeten gebruiken. ‘U staat op het punt om iemand te verwijderen? Weet u het zeker? Ja! Heel zeker? Jahaa, heel zeker!”

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com