Misschien word ik nu dan toch eindelijk echt een beetje oud. Hoewel, ik sluit ook niet uit dat ik deze week gewoon eens een keertje extra oplettend was, scherper en alerter waardoor ze mij niet ontgingen, waardoor ze me juist deze week opvielen. Hoe het kwam weet ik niet, maar er waren in ieder geval opvallende dingen deze week die mij één voor één verbaasden.

Monique van der Ven

Monique, altijd een leuke, aardige vrouw geweest, vanaf Turks Fruit, en nog steeds, tot de commercial van een paar jaar terug over de één of andere verzekeringsmaatschappij. Ach, ik volg haar niet en toevallig deze week, ik zag haar weer, ze was op tv bij Pauw & Witteman en ik schrok! Niet dat ik er verstand van heb, maar volgens mij heeft ze iets aan haar gezicht laten doen wat niet natuurlijk is. Ogen eng diep in hun kassen, wangen onnatuurlijk bol, en de lippen te strak. Eigenlijk was ik gewoon verbaasd dat zo’n spontane, aardige vrouw er ineens zo eng uitzag, zoals de oude secretaresse in ‘The Devil’s Advocate’. Jammer , van ooit zo’n mooie oudere actrice.

SUV’s

Ooit had ook ik er eentje, of eigenlijk waren het er drie. Eerst langgeleden, een terreinauto, later een Jeep Wrangler en vele jaren na dato een Mercedes G. Tsja, ze waren groot, woest onweerstaanbaar en aantrekkelijk voor mij als jongeman. En hoewel ik tegenwoordig normale auto’s rijd zie ik nog regelmatig van die grote bakken. Het enige verschil is de rijstijl. Asociaal te hard manoeuvreren zij behendig tussen de vluchtheuvels in onze woonwijk door alsof deze geplaatst zijn om de rijstijl optimaal te testen. Met zo’n bak geef je geen voorrang, die neem je. Ben ik nou een ouwe zak ofzo, dat ik niet begrijp waarom bestuurders van dit soort auto’s zo hard door woonwijken razen? En denk nou niet dat voetgangers wel altijd beleefd zijn. Tegemoetkomende wandelaars kijken niet op of om en gaan zeker niet aan de kant om je door te laten. Ja, ik word oud. De jeugd van tegenwoordig……

Sneeuw

En ja hoor, ik reed woensdag ineens weer op zomerbanden. Nee mijn winterbanden waren niet versleten, de auto was aan vervanging toe en de garage waar ik het oude wrak inruilde wilde per se de auto op de originele Volvo-velgen hebben. Tsja, daar zaten dus zomerbanden op. ‘Ach, sneeuw hadden we nog niet gehad dus ik liep geen risico’, dacht ik. Verbaasd waren de mannen die de wielen wisselden.

Sneeuw op de snelweg

Zo reed ik dus op vrijdagavond op zomerbanden over de besneeuwde snelweg en dat zal menigeen verbazen, maar de omstandigheden zorgden er nu eenmaal voor dat ik nog slechts één dag moest rijden tot mijn nieuwe auto zou komen. Wat mij dan weer verbaasde, was dat met name grote SUV’s op de A12 met hoge snelheid langs wegwerkzaamheden raasden terwijl mijn thermometer -14ºC aangaf, en terwijl bijna iedereen rustig op de gladde weg reed. Uiteraard was ik met mijn zomerbanden niet een goede maatstaf. Tot mijn plezier zag ik verderop echter wel een Range Rover vaststaan in de berm van de weg, takelwagen erbij, geen personen gewond (zo te zien) en lange rem/slip-sporen. Haha, de bestuurder moet verbaasd zijn geweest dat zijn auto ging glijden bij 140km/uur terwijl op die locatie ook onder normale omstandigheden niet harder dan 90 mag worden gereden.

IJspret

Al die koude levert ook veel plezier op hoor. Mijn mooiste verbazing deze week ontstond toen ik zondag zag hoe goed mijn dochtertje kon schaatsen op de gracht voor haar ouderlijk huis. Twee jaar terug moesten wij haar nog voortslepen en nu draaide ze pirouetjes alsof ze nooit anders had gedaan. Zoals ik al begon, ik word waarschijnlijk oud en val van de ene negatieve verbazing in de andere positieve verbazing. Het verbaast me hoe ik verander.

Even voorstellen: Harry Vonk

Mijn naam is Harry Vonk en er zijn voor mij meerdere redenen te benoemen om een blog te schrijven. Allereerst vindt iedere schrijver het leuk om gelezen te worden en ik vorm geen uitzondering op deze regel. Verder ben ik van mening dat er iedere dag enorm veel leuke dingen om ons heen gebeuren en dat de meeste mensen, man of vrouw, die niet zien. Daarom ga ik proberen met de regelmaat van de klok de aardige dingen die mij opvallen in het dagelijkse leven te beschrijven. De kranten halen al meer dan voldoende negatieve zaken aan, nietwaar! Wie wil reageren, mailt naar harry.vonk@hotmail.com