Jij kijkt toch zeker ook? Naar Take me out. En zo niet, doe het dan eens. Want het is leerzaam. Niet educatief leerzaam, want het commentaar, de filmpjes, de setting, eigenlijk alles dus, is behoorlijk dom. Zelf heb ik een goed excuus om te kijken. Mijn puberdochters zijn er dol op. En dat is weer leuk voor mij. Ondertussen krijg ik allerlei info binnen over welk type jongen ze nou leuk vinden. Tot nu toe ben ik tevreden. Patsers zijn no-no’s, de wat rustiger types kunnen ze meestal wel waarderen. Op grond van schattigheid. Mij boeit het niet op welke grond, zolang ik het beeld van mijn dochter met een patser nog maar even voor me uit kan schuiven.

Vleeskeuring

Maar wat is leerzaam dan? Nou, wat het met je doet. Want ik zit dus doodleuk met kopje thee en chocodoos te kijken naar een vleeskeuring. Want meer is het niet. Toch? Dertig vrouwen op een rij keuren een man. Nou man, meestal jongen. Maar goed, dat is mijn punt niet. Mijn punt is dat ik het werkelijk walgelijk zou vinden wanneer er dertig mannen achter desks met druk-maar-weg-knopjes zouden staan en er zou een vrouw gekeurd worden. “Nou, nee, deze doet me niks”, “Ik heb dus echt helemaal niets met oorbellen”, of, “Nou ja, met wat andere kleding en een bezoek aan de kapper of zo…Dan misschien.” Want dat soort dingen zeggen ze gewoon, hè. De dames van Eddy-wie-wil-er-een-man-Zoëy.

Vuurpeloton mannen

Door te kijken naar Take me out, moet ik ook naar binnen kijken. Ja, stom, vast weer zo’n vrouwending. Geniet toch gewoon eens van zo’n keuring mens, doen mannen ook! Maar ja, ik ben geen man. Dan wil ik weer weten waarom ik het programma pruim omdat het een jongenskeuring betreft, maar wanneer er meisjes op de stip bij Zoey zouden staan om zich te laten onderwerpen aan een vuurpeloton mannen ik direct en onmiddellijk lid zou worden van Opzij! Ik denk dat ik het antwoord wel weet. Naast dat ik niet meer van deze tijd ben natuurlijk, heeft het te maken met een ordinair vleugje wraak. Het is gewoon lekker om eens aan de andere kant te staan. Bij Take me out zijn de vrouwen de bouwvakkers op de steiger, de borstenstaarders in de kroeg, de chauffeurs hangend over het open autoraam, de lezer met de centrefold, de bezoekers van de striptent, de vrolijke fransen van het zomerterras en de billenknijpers van kantoor.

Ik vind het allemaal erg leerzaam.

Groet, Bo

Hé Bo,
Leerzaam: You got me! Take me out: You lost me! Ik had in eerste instantie even geen idee waar je het over had. Gelukkig helpt Google een handje. Take me out is dus een tv programma. En niet zomaar één… Nee, het draait hier om het velletje dat de buitenkant vormt van een jongeman. Vel dat in het Engels natuurlijk ‘skin’ betekent. En als je dat nou eens omdraait? Tja, dan kom je uit op niks! En daar gaat het programma van Eddy  ‘Just Another Artist’ Zoey dus over.

Dames met de duimen omhoog of omlaag

Heel soms kom ik dit programma tegen in mijn typisch mannelijke ‘zap-rondje’. Het is me tot nu toe niet gelukt langer te kijken dan 2 minuten. Zoals je zegt, het heeft veel weg van een soort vleeskeuring. Er staat een mannelijk hompje vlees op ’t schavot en de vrouwen tonen hun ‘puur Hollandsche vleesch’ kennis als waren ze keurslagers.
Ogenschijnlijk zonder gêne geven ze hun oordeel over die jongeman, die zich overigens wel zelf heeft opgegeven om zich in deze arena voor een groep leeuwinnen te werpen. De dames doen hun duim omhoog of omlaag.

Vrouwen en goedkeuring of afkeuring

Goedkeuren of afkeuren. Iets wat wij mensen vaak heimelijk doen, dus niet op zo’n directe manier. Ik betrap me er soms zelf ook op, gewoon als ik over straat loop, of in het zwembad, of op het strand. Zeker als het zonnetje weer begint te schijnen en er minder verhullende kleding wordt gedragen. Er komen dan gedachten boven die goedkeurend of afkeurend van aard zijn. Dan dwing ik mezelf met commando’s: “Blijf haar in haar ogen kijken, niet afdwalen!” Mijn gedachten houd ik voor me, ik doe er niets mee en dat is het verschil met de Zoey-show. Vrouwen die ik toevallig tegenkom, hebben niet gevraagd om door mij beoordeeld te worden, ook een verschil met Take me out.

Mannen vinden het moeilijk hun gevoelens uit te drukken

Dus ik snap het wel, Bo, waarom er bij jou een soort goedkeuring van deze setting is. Maar dat hoeft toch geen ordinair vleugje wraak te zijn? Zit daar een stukje jaloezie richting de man die het lef heeft om, zij het misschien wat onbeholpen uitgedrukt, zijn waardering uit te spreken voor vrouwelijke schoonheid? Mannen vinden het al moeilijk genoeg om hun gevoelens goed uit te drukken, vooral naar vrouwen toe. Als ze dan een poging doen, wordt het meestal niet op prijs gesteld. Zelfs als ik thuis mijn gevoel van liefde voor mijn vrouw probeer uit te drukken door haar een liefkozend tikje op haar billen te geven en te zeggen dat ze er vandaag lekker uit ziet, gaat het mis! “Ik ben je vrouw, dus waarom alleen vandaag? En blijf van mijn billen af. Vanavond geen sex!”
Leerzaam dus…

Met goedkeurende groet,
Marc

Marc Faber over Marc Faber
“Sinds 1965 kan ik de wereld en haar bewoners met mijn eigen zintuigen waarnemen. Als klein kind begreep ik vaak niet waarom mensen bepaalde dingen zeiden en deden. En dat intrigeert me nu nog steeds. Ik begeleid kernkrachtige transformaties van mensen (Humanalytics) en organisaties (Biznalytics).