Mannen hebben van die hobby’s die vrouwen absoluut niet begrijpen.
Dat is ook precies de bedoeling. Want zou zij zijn
vrijetijdsbesteding begrijpen dan wil ze meedoen. Of niet? Deze keer in Man vs Vrouw: Geef hem zijn hobby.
VOLGENS HAAR
Het is een schrikbeeld. Truus die met de
thermoskan in de aanslag om 5 uur opstaat om met Henk te gaan vissen.
Of Herma die in het clubshirt gehuld gaat meejuichen in het stadion.
Helemaal het toppunt zijn van die stellen, die in streep gehuld samen
aan het roer van de zeilboot staan. Voor een romantisch uitstapje, zo
voor een keer, al la. Dat is geen hobby delen, dat is een
paringsritueel. Hij doet moeilijke dingen, zij hemelt dat op. Ieder
zijn lol. Maar daar is het de fanatieke wij-doen-alles-samen-vrouw
natuurlijk niet om te doen. Zij wil ook aan dat roer. Alleen al omdat
hij het vast heeft.
Nieuwe hobby
Maar het wordt pas echt sneu wanneer de man
vindt dat zijn vrouw zijn hobby ís. Heeft u het ook gelezen? Dat van
die chirurg die zijn doorsnee Dolly (ja, ik denk neem de naam van een
schaapje- zo heet ze natuurlijk niet echt) eigenhandig heeft verbouwd
tot zijn droomvrouw. Deze Dolly is er, in mijn ogen, niet
kloonwaardiger op geworden.
En waarom een chirurg een paringsritueel wil uitvoeren met als
resultaat een lopend hoopje plastic snap ik ook niet zo goed. Dolly
snapt de hobby van haar man wel. “Als je man plastisch chirurg is, dan
is de scalpel je
vriend”.
Dan ga ik nog liever gekleed in een identieke
streepoutfit, met mijn man nordic walken over de hei. De thermoskan in de aanslag.
VOLGENS HEM
Dat kan ik heel goed. Mannendingen
veinzen. Met bier en eelt op de handen en schijt aan vrouwen. En met
auto’s. In mijn nieuwe straat wonen mannen die van hun garage een
autowerkplaats hebben gemaakt. Inclusief koelkast vol bier en hun
overall ‘s avonds aan een spijkertje. Tot ze gaan slapen, pielen ze met
mysterieuze, kromgebogen en met olie bevlekte ijzertjes en slangetjes.
Alles wat los kan, gaat elke avond los en weer vast. De motorkap staat
altijd open en de mannen leunen met hun handen op de rand. Samen kijken
ze geboeid naar de motor die draait. Volgens mij doen ze dit, avond aan
avond, vooral om niet teveel met hun vrouw te hoeven praten. De vrouw
kan ondertussen tegen haar vriendinnen zeggen dat ze een man heeft die
met zijn handen maakt wat zijn ogen zien. Een man om trots op te zijn.
Kortom, een win-win situatie.
Lekker lopen
In het kader van de buurtintegratie ging ik
er eens bij staan. Met mijn handen in mijn zakken, dat leek me wel
gepast. Af en toe stak er een zijn hand in de motor en trok dan aan
zo’n slangetje. De anderen knikten serieus. Ik knikte mee, met een nog
serieuzer gezicht. Zo bleef het verder stil, op het brommen van de
motor na.
“Die draait lekker”, zei ik na een paar minuten, om het
ijs te breken, want dat leek mij nu onvervalst autojongens-lingo. Hol
gelach, zelfs de kauwgum kauwende blonde achterbuurvrouw keek me
spottend in de ogen. De heren schudden even hun wijze hoofden en
draaiden zich weer naar de motor. Gebogen mannenruggen.
Ik zei dat ik moest pissen, want zo zeggen mannen in hun mannenrol
dat, en ik liep naar huis. Daar knoopte ik mijn broek open en plaste ik
de plas van opluchting. Zittend.
Ralph Ploeger over Ralph
‘Ik
ben van negen maanden na de finale. Als Cruyff een paar keer had
gescoord, was ik er misschien niet eens geweest. Ik ben forens en
stukjesschrijver. Ik ben vader en ex. Gepromoveerd en geblesseerd. Ik
ben van de woorden en voor de liefde. Van het denken en van het doen.
En soms, als buiten de zon schijnt en mijn krullen mooi doet glanzen,
dan lijkt het net of ik een zorgeloze beachboy ben. En dat geeft
niks…’
Je vindt Ralph ook op www.ralphp.nl
