Man vs Vrouw: Traditionele rollen

Hij kan maar een ding te gelijk, zij praat te veel. Hij kan niet luisteren, zij niet navigeren. Zij wil alles doorgronden, hij komt met praktisch advies. Zijn mannen en vrouwen werkelijk zo verschillend? In de wekelijkse blog Man versus Vrouw zetten we haar tegenover hem. Vandaag: Traditioneel rolpatroon.

Volgens haar
Het rolpatroon wordt vaak gezien als de keten om vrouwenenkels die nodig doorbroken moet worden. Iets met spandoeken en demonstraties, slimme meiden die exact kiezen, hoofddoeken die op of af moeten, vrouwenvrijheid die bevochten moet worden. In die context wekt het woord een bijsmaak op gelijk de geur van een aardappel die op een natte plek heeft liggen rotten. Ken je de geur? Erger bestaat niet. Gelukkig leert één blik op Wikipedia mij dat het rolpatroon niets anders is dan de manier waarop mensen onderling functioneren. Dat laatste woord maakt alles goed en laat de vieze smaak verdwijnen. Functioneren. Er werkt dus iets aan het rolpatroon.

Vrije wil
Denk nu niet dat ik ondankbaar ben voor de vrijheden die onze voorouders bevochten hebben. Wat mij blij maakt is dat de context verder strekt. Een rolpatroon dat mensen onderling laat functioneren gaat ook over de slager en mij, het kind en de juf, de arts en de patiënt, mijn liefste en ik, ja, zelfs jij en ik. En dat maakt vrolijk, al die banden. Door de grote diversiteit aan rollen leer ik welke rollen mij het beste staan. Nu moet me ook weer niet de arrogantie bekruipen te denken dat ik mijn rollen zelf bestuur. De vrije wil is een utopie.

Bonuskaart
Ons denken en handelen wordt bepaald door wat ons het meest prettig laat voelen. Veel meer is er niet. Daarnaast willen we zoveel mogelijk aansluiting binnen de groep want dat is beter voor de genen. Om ze te kunnen doorgeven, het leukste deel, en om ze vervolgens de beste overlevingskansen te kunnen bieden. Het zware deel. Welke rol je aanneemt hangt nauw samen met de groep waar je bij behoort en wat daar gebeurt. Ik hoor bij de groep van Nederlandse vrouwelijke veertigers. Via de bonuskaart van de supermarkt en netwerksites is simpel te achterhalen wat ik doe, hoe vaak ik seks heb, of ik wel eens een boek lees of naar theater ga en of ik een huisdier heb. Bestedingspatroon, actie-reactie, hormonen, neurotransmitters, onbewuste hersenactiviteiten, overlevingsdrang en de behoefte tot zichtbaar zijn. Bij het rolpatroon komt veel kijken, behalve vrije wil.

Volgens hem
Een van de meest platgetreden paden als het om rolpatronen gaat is die van ‘de man is de baas van het gezin en de vrouw heeft niets in te brengen’. Gek genoeg is datzelfde rolpatroon ook meteen de grootste onwaarheid. Volgens mij leef ik–net als elke andere man-in de illusie dat ik mijn vrouw versierd heb en dat ik de baas ben in huis. Vrouwen roepen al jaren dat ze dezelfde rechten willen als de man en dat er geen discriminatie op basis van sexe voor zou mogen komen. Mannen en vrouwen, kom op! Word eens wakker! Het is een spel dat slechts gewonnen wordt wanneer de vrouw het toestaat om zich te laten versieren. Ik kan als man wel met mijn bazige vuist op tafel slaan als ik vind dat er iets moet gebeuren, onderaan de streep heeft de vrouw het laatste woord.

Geraffineerd

Begrijp me niet verkeerd. Volgens mij heeft de man niet altijd door dat hij alle kanten op wordt gestuurd. Volgens mij weet zelfs de vrouw zelf niet eens altijd dat ze het doet. Dat komt door de geraffineerdheid van de sturing. Wanneer een vrouw je niet ziet zitten tijdens een avondje uit, is één neerbuigende blik uit haar ongeïnteresseerde ogen genoeg om de man te laten besluiten dat zij zijn type niet is. Ziet een vrouw de man wel zitten, dan zal zij zich meer open opstellen. Ze lacht eens, kirt wat met haar vriendinnen en geeft zo het signaal dat de man iets bij de vrouw losmaakt. De vrouw effent het pad voor de door haar uitgekozen man, zodat hij de moed kan opbrengen haar te benaderen, iets wat zij natuurlijk accepteert. Voila, de man heeft zijn vrouw, voelt zich het mannetje en denkt dat híj gescoord heeft. Yeah right.

Zwak
Mannen zijn in principe de zwakke wezens, niet de vrouw. De uitspraak ‘achter elke grote man staat een sterke vrouw ‘ is echt niet verzonnen door vrouwen die meer in willen brengen, maar door mannen die dat moesten zeggen van hun vrouw. Met andere woorden, het is dus waar. Vrouwen hebben zonder op de voorgrond te treden oorlogen ontketend en beëindigd. Nu zijn er natuurlijk ook vrouwen die niet in de wieg gelegd zijn voor het manipuleren van mannen. Vrouwen die zich dat reeds lang bestaande, maar blijkbaar onzichtbare rolpatroon niet eigen hebben kunnen maken. Die vrouwen begonnen de vrouwenemancipatie. Samen staan we sterk! En de mannen die bij hun vrouw het minst te vertellen hadden, ageerden het meest tegen deze beweging. Ik heb al lang geleden geaccepteerd dat de wereld eigenlijk wordt bestuurd door vrouwen op de achtergrond en slechts een enkele op de voorgrond. Het is tijd voor mannenemancipatie! Ook gij, Brutus.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *