Een vraag die mannen zichzelf vaak stellen is, “Waarom lukt het me niet te veranderen?”. Waarom blijf ik datgeen doen wat ik niet wil? Vaak heeft dit met een heel menselijk eigenschap te maken: het bagatelliseren van pijn. Wij als mens (gemakshalve er van uitgaande dat jij er ook een bent) hebben vaak de neiging de negatieve gevolgen van onze acties niet goed in te schatten.

Ik kan niet tegen afwijzing

Als je bijvoorbeeld naast een leuk meisje in de trein zit en je spreekt haar niet aan, dan doe je dit omdat de pijn van de mogelijkheid dat ze je afwijst niet opweegt tegenover het plezier van een eventuele leuke interactie. Dit is exact waar je de fout ingaat. Je vergeet namelijk iets. De pijn die het gevolg is van het niet aanspreken van vrouwen is namelijk vele male groter dan de mogelijke pijn van een afwijzing. Het is die eerste pijn die wij mensen zo geneigd zijn af te zwakken. Hierdoor zien we niet de gevolgen van ons handelen en blijven we onszelf structueel verne#ken.

Altijd maar weer presteren en overtuigen

Het gevolg van het niet aanspreken van dat ene meisje zorgt er namelijk voor dat jij jezelf traint in het niet handelen. In een volgende situatie zul jij nog meer geneigd zijn wederom haar niet aan te spreken. Daar komt nog bij, dat jij donders goed weet hoe jij je voelt na het NIET aanspreken van dat leuke meisje. Als een slappe l#l! Dit gevoel komt tot uiting op alle vlakken van jouw leven waar je moet presteren en overtuigen.

Gewoon doen

Als je alle negatieve gevolgen van het niet aanspreken op een rijtje zet, merk je al snel genoeg dat de pijn van een mogelijke afwijzing totaal niet opweegt tegenover alle ellende waar je jezelf long-term mee opzadelt. Het enige logische wat jou dan rest, ongeacht de gevolgen is het aanspreken van de dame.

Bedenk bij jezelf of jij de laatste tijd de negatieve gevolgen te laag hebt ingeschat en zoja, sta dan niet toe dat je jezelf zo voor de voeten loopt.

Aan de slag

Tijn & Tom

PS Lees veel meer tips en adviezen in 53 wetten voor succes met vrouwen