Ik heb een probleem. Dan ga je naar een coach, zul je zeggen. Maar mijn probleem betreft het onderwerp coaches. Voor mijn werk ontmoet ik er veel van, van die coaches. Ik interview ze en maak er stukjes over. En niet één maal, dames en heren, niet één maal, kwam ik een coach tegen die iets coacht buiten het eigen voormalige probleemgebied. Dat feit plus hun eigen voormalig lijden brengen ze met trots. Betreft het een vrouw dan geeft ze je zo’n blik van ‘maar ik ben er overheen’. Betreft het een mannelijke coach dan is hij trots op zijn vrouwelijke kanten. Dat hij ook maar mooi iets had en er nog voor uitkomt ook. Alsof een huisarts eerst alle ziektes, van spuitoor tot darmperforatie zelf doorlopen moet hebben wil hij of zij een goede huisarts kunnen zijn.

Studie

Ik vertrouw ze niet, die coaches die zeggen ‘na mijn burnout zag ik het licht’. Ik ben blij voor ze, absoluut, maar waarom betrof ‘het licht’ de drang van het doorgeven van je inzichten? Zou het niet veel fijner zijn wanneer het beroep coach gekozen zou zijn door iemand die zegt: ‘Ik heb een mateloze interesse in andere – met de nadruk op andere –  mensen, zo groot dat ik niets anders wil dan me verdiepen in deze interessante vorm van leven. Ik wil het doorgronden en weten hoe dat wezen werkt. Met als studieobject boeken, gestaafde onderzoeken en colleges in plaats van de eigen littekens. En na mijn studie leg ik een eed af.” 

Plan van aanpak

Ik moet mezelf trouwens corrigeren. Ik heb een keer een coach ontmoet die anders te werk ging. Het was niet tijdens een interview maar tijdens een zakelijke ontmoeting. Ik wist niet wat ik hoorde. Hij had een plan, een concept, dat was gebaseerd op cijfers en een keihard businessplan. Geen navelstaarderij maar een doordacht plan waar geen speld tussen te krijgen was. Geen zweverig gedoe en nergens een zweempje ‘eigenlijk ben ik nog niet klaar met mezelf helpen’, maar wetenschappelijke kennis. Voorzichtig vroeg ik hem of hij wel eens overspannen was geweest. Hij antwoordde ontkennend. Ook op mijn vraag of hij dan soms een nare jeugd of een eetprobleem had gehad, uit de kast moest komen, stemmen had gehoord of liever een vrouw zou zijn. “Natuurlijk niet, mijn talent is het motiveren van mensen, dat doe ik in al mijn bedrijven.” Ik heb zijn kaartje gevraagd. Hij is de enige coach die ik vertrouw mocht ik er ooit een nodig hebben.