Bij veel huizen is het niet moeilijk te ontdekken of er een man of vrouw woont. De voordeuren en voortuintjes spreken voor zich en laten zien wie er thuis de broek aan heeft.

Geveltuin

Woningen met bij de voordeur een houten bankje, stoel – veilingkistje kan ook- vol decoraties van riet, een beeldje van een dier- of kinderfiguur én pompoenen zegt: hier woont een crea ik-ben-uit-school-thuis-voor-de-kinderen vrouw. Hij is type ruwe bolster blanke pit. Een lieverd die zich heeft neergelegd bij het feit dat zijn vrouw soms liever de voordeur versiert dan hem. Een goed onderhouden en strak laatste-trend-design rondom de voordeur maar wel mét bloemen of planten: hier woont een druk stel. Ze hebben fulltime banen en weekenden vol strak georganiseerde sociale verplichtingen. Bij een van de twee zit er een burnout aan te komen. Waarschijnlijk bij haar. Geveltuin, een tegel uit de stoep met daarin wat groen: Ook hier woont een vrouw, mét man. Ze staan links en zijn daarom voor gelijkheid. Ze werken 2 x 4 dagen. Waarschijnlijk staat er een bakfiets in de schuur waarmee ze om beurten de kids bij de opvang brengen.

Meer heeft een man niet nodig

En dan heb je de huizen met niets rondom de voordeur. Daar woont dan een man. Mogelijk zelfs een gelukkige man. Hij zit in zijn kamer die – volgens vrouwelijke maatstaven – leeg is. Hij heeft een bank, een grote tv, een super muziekinstallatie en, als hij wat leuk bij kas zit, een design keuken. Dat is het zo’n beetje. Meer heeft een man niet nodig. Mooie strakke spullen waar op commando goed geluid uit komt. Eigenlijk zoekt hij ook zo’n soort vrouw. Daarom is hij ook nog steeds alleen.

Imago

Laatst kreeg ik van iemand een grote plant cadeau. “Eigenlijk is dat een buitenplant”, sprak lief, “wil je het weer eens proberen?” Dat proberen sloeg op onze wijk, niet op onze relatie. Vorig jaar nog was ik ook zo’n vrouw die bloemen bij de voordeur zette. Met kerst hing er zelfs een krans. Maar mijn frutsels of planten bij de voordeur werden steeds gesloopt. Gevalletje van in het uitgaanscentrum wonen van een sneu stadje. Deze plant gunde ik een beter leven dan de sloopgrage handen van dronkaards. Hij staat binnen. Niet zo leuk voor de plant en het imago van onze wijk. Maar eigenlijk wel stukken beter voor het imago van mijn lief.