Ruzies in een relatie zijn dé graadmeter dat het niet helemaal lekker zit. Maar helemaal nooit ruzie is ook een teken aan de wand. Want conflicten en een keer ruzie op zijn tijd horen er gewoon bij wanneer je close met iemand leeft. Wie te vaak ruzie maakt heeft voor zichzelf te weinig ruimte, wie nooit ruzie maakt is van elkaar vervreemd.

Liefde is een werkwoord 

Alfons van Steenwegen, de man die ooit de oneliner ‘Liefde is een werkwoord’ bedacht, ziet een grote verschuiving in de belevingswereld binnen relaties in de afgelopen dertig jaar.”In een huwelijk zorg je niet alleen voor jezelf, maar ook voor iemand anders. En mensen zijn vandaag heel goed in staat om voor zichzelf te zorgen, maar te weinig om voor iemand anders te zorgen. Dertig jaar geleden zagen we vaak een overdreven altruïsme. Vrouwen offerden zich vaak op. Vandaag de dag zien we een overdreven consumentisme: ik haal eruit wat erin zit, en als het op is, zoek ik iemand anders.”

Ruzie en het servies  

Maar hoe moet het dan wel? Beetje lastig, maar vaak ligt het toch echt aan jezelf. Terwijl het in ruzies nou net zo lekker is om te smijten met het servies of, verbaal, met heel veel ‘ja, maar jij-s’. Toch maar niet doen. De sleutel van het succesvol ruziemaken ligt bij de verandering van communiceren met elkaar. Nog zo’n fijne one-liner: wie met één vinger wijst, richt vier vingers op zichzelf. Zelfs al heb je een onuitstaanbare partner, dan nog ligt bij jou het initiatief je eigen ruimte te bewaken. Heeft je relatie nog zin, dan is ruzie maken best oké, maar doe het op een opbouwende manier. Maak van ruzie maken met, praten met. En vergeet daarbij vooral niet te luisteren. Vaak wil je in een ruzie eigenlijk helemaal niet schreeuwen of zwijgen maar eindelijk eens een keer gehoord worden. Wanneer je de ander die ruimte geeft of wanneer je van je partner die ruimte krijgt, ben je al een stuk dichter bij ‘goed ruzie maken’.