Alarmerend nieuws! Uit de Life & Living Trendmonitor 2008 van onderzoeksbureau Trendbox blijkt dat we steeds minder vrienden hebben. Ik persoonlijk niet, natuurlijk, maar op de stelling ‘Ik heb veel vrienden en kennissen’ antwoordde 53% volmondig ja, terwijl dat vorig jaar nog 59% was, en in 1995 maar liefst 70%!
Ook het percentage dat zegt gemakkelijk vrienden te maken is gedaald: van 49 procent in 2005 naar 45% nu. Dat is toch heel erg? Menselijk contact is een eerste levensbehoefte, die je doet glimlachen. En dat, hebben we onlangs gelezen, maakt een mooier mens van je.

Internet vrienden
De resultaten worden enigszins verklaard door een ogenschijnlijke paradox: 30% van de Nederlanders zegt door internet in hun privéleven meer contact te hebben met andere mensen. In 2005 antwoordde nog maar 13% met ja op die vraag. Is dit dan de keerzijde van internet? Je hebt wel contact maar je maakt geen vrienden. Je spreekt mensen niet meer echt. Je wisselt wat beleefdheden uit, vooral op Hyves en andere sociale netwerken. Je spiekt eens wat achter de voordeur, omdat je op die internetsites zo lekker stiekem in het leven van anderen kunt gluren. En het slot van het liedje is, dat je uren achter de computer doorbrengt en je échte vrienden niet meer ziet. Bereikbaarheid, via e-mail, voicemail, sms en msn, heeft blijkbaar zijn grenzen.

Indivdualisering
Druk, druk, druk dus. Maar niet altijd met de goede dingen. Je werkt te lang, je hangt te veel voor de buis. De e-mail en de telefoon en alle doorgestuurde berichtjes zorgen voor een non-stop stroom aan contacten. Maar je hebt geen tijd meer voor jezelf en je geliefden. Maar nu is het genoeg. Ik kap ermee. E-mails lees ik alleen nog om 9 uur, 12 uur en 17 uur en dan neem ik een half uur de tijd om ze te beantwoorden of weg te gooien. Daar tussenin werk ik, eet ik, speel ik wat met mijn kind en bel ik een vriendin. Ik fiets weer eens naar die oude buurvrouw die verhuisd is en ik organiseer een feestje. Nodig ik al mijn oude schoolvrienden weer eens uit. Die zullen niet weten wat ze overkomt…

Privé mailen of over het net surven in de baas zijn tijd. Elke werknemer doet het wel eens. Toch geldt voor de werkgever meestal online=offline. Waar ligt de grens? Tijdens je werk naar huis bellen dat je wat later komt, daar doet niemand moeilijk over. Dit geldt ook voor de e-mail naar je sportmaat dat het er vanavond even niet meer in zit. Het op je werk lezen van een folder van de plaatselijke makelaar kan je net zo min ontslag opleveren als even online op de makelaarssite kijken. Dat privé en zakelijke internetgebruik niet te veel door elkaar mag lopen klinkt logisch. In de praktijk werkt het anders.

Online=offline
Wat je bekijkt en hoeveel, mag een werkgever niet stelselmatig controleren. De werkgever moet aangeven dat je surfgedrag wordt nagekeken en met welk doel. Een steekproef op ongeoorloofd internetgebruik moet aangemeld worden. In de praktijk hebben veel bedrijven een Code of Ethics die de werknemer waarschuwt voor ontoelaatbaar internetgebruik. Bijvoorbeeld het aan elkaar toezenden van pornoplaatjes. Toch blijkt in vrij veel bedrijven dit toch een normale gang van zaken te zijn. Plaatjes en filmpjes vliegen, onder de mom van een vette knipoog, heen en weer over het digitale netwerk. Leuke onderbreking voor de werknemer, maar voor de werkgever is dit tijdverdrijf onder werktijd een grote ergenis en kostenpost.
En wat te denken van collega’s die zich geïntimideerd kunnen voelen door de ‘grapjes’ van collega’s.

Ontslag
Werkgevers die hun werknemers betrappen op oneigenlijk internetgebruik komen vaak weg met de ontslagvergunning. Een vrouw die haar collega een pornoplaatje stuurde, werd ontslagen omdat zij per ongeluk de e-mail had ge-cct naar haar ceo. Haar argument dat het in de bedrijfscultuur niet ongebruikelijk was elkaar plaatjes te sturen mocht niet baten. Vaak ook wordt oneigenlijk internetgebruik door de werkgever ingezet als reden voor ontslag wanneer dit eigenlijk gewenst was om andere redenen. Je bent dus gewaarschuwd!

Bron: MT – M. Draaisma

Vrouwen hebben de naam, maar iedereen is wel eens onzeker. Onzekerheid in je relatie is lastig. Mensen die onzeker zijn over de gevoelens van hun partner hebben ook het gevoel dat hun partner die onzekerheid merkt. Wanneer hun partner genegenheid laat blijken of een compliment maakt denken ze dat het allemaal wel niet oprecht zal zijn. Ze gaan er van uit dan hun partner ze met zijden handschoentjes aanpakt vanwege de onzekerheid. En zo is de circel rond, aldus psychologen van de Yale University. Wat dan wel te doen?

Liefdesrelatie
Onzekerheid  is niet alleen een straf voor jezelf, het vraagt ook veel van de partner. Wat onzekere mensen niet moeten doen is hun onzekerheid onderdrukken. Zeker in een liefdesrelatie zou daar juist ruimte voor moeten zijn. De partner mag best begrip hebben, maar te veel houdt onzekerheid in stand. Bedenk dat de meeste mensen veel te druk zijn met zichzelf om alles van jou op te merken.

Wat doe je eraan?
Ben je onzeker houd jezelf dan steeds voor dat anderen je niet zo beoordelen als jij jezelf doet. Werk aan de winkel dus. Geniet van complimenten en wees niet zo streng voor jezelf. Stap niet in de valkuil van valse bescheidenheid. Vooral vrouwen kunnen hier vanuit de opvoeding last van hebben. Vertel je vriendin dus het volgende: Ben je onzeker, wijs lieve gebaren niet af met ‘ach, zo veel stel ik niet voor’ omdat je denkt dat bescheidenheid een positieve eigenschap is. Maak jezelf niet klein maar geniet van complimenten. Zeker die van je partner. Ze zouden het best wel eens écht kunnen menen wanneer ze hun liefde of waardering uiten.