Hij kan maar een ding te gelijk, zij praat te veel. Hij kan niet luisteren, zij niet navigeren. Zij wil alles doorgronden, hij komt met praktisch advies. Zijn mannen en vrouwen werkelijk zo verschillend? In de wekelijkse blog Man versus Vrouw zetten we haar tegenover hem. Vandaag: hoe zit het met de rolverdeling?

VOLGENS HAAR
Soms betrap ik mezelf op de angst dat ik vast geen echte vrouw ben. Ik doe van die dingen die aan mannen worden toegeschreven. Ja zeker, ik denk er ook elke 7 seconden aan, doe liever maar één ding tegelijk, lang praten vind ik nergens voor nodig wanneer de knoop ook meteen wel door kan en winkelen vind ik zo’n beetje de vreselijkste tijdsbesteding die er is. Ik verkeer in grote crisis. Ik maak het goed door me vrouwelijk te kleden, een lieve moeder te zijn en onderweg verkeerd af te slaan. Zowel in het verkeer als in mijn hoofd. Regelmatig vis ik een potje oude koeien uit de sloot en technische vraagstukken laat ik over aan mijn partner. Ik kan het echt wel.

Vrouwtje
Gelukkig zijn er altijd nog de mannen die mij er aan herinneren dat ik toch écht niet one of the guys ben. Vrouwelijke callcenter dames hebben er ook een handje van. Maar dat telt niet, die lezen gewoon voor wat er op hun schermpje staat. Zij kunnen het ook niet helpen. Zij zijn tenslotte ook vrouw. Maar het maakt de denigrerende toon niet minder irritant. Ik merk het aan dat tussen de regels, in de onderlaag of anderzijds minder leuk verpakte ‘mevrouwtje’. ‘Nee (lees:’mevrouwtje’) dat gaat ons vandaag niet meer lukken.’ Ach, Ellen (lees:’vrouwtje’) wil jij dit nog even oppakken, vandaag? Dank je wel.’ En weg is meneer, op weg naar meer vrouwtjes om voor het karretje te spannen. Gelukkig, ik kom toch ballen te kort, mijn angst was ongegrond.

Dirty-mind
Ik krijg het maar niet voor elkaar. Hij wel. Het is toch vaak weer zijn werk dat voorgaat, zelfs al had ik al een afspraak. Zo ook in en rondom huis. Sta ik net lekker iets in of uit elkaar te timmeren, neemt hij het over en mag ik er achteraan met stoffer en blik. Hij de grote stappen, ik de kruimeldief. Dat werk. Te afscheepbaar, te zacht, te goedgelovig en te veel plezier in aardig zijn. Het zal ook wel niet meer overgaan. Ik red het niet met mijn dirty-mind, oplossinggericht denken en praktische manier van inkopen. Boven aan mijn things-to-do lijstje van dit jaar stond: ‘meer bitch worden’. Het is eind mei… Ik heb nog even.

VOLGENS HEM
‘Ik wil een nieuwe wasmachine! Hij lekt en de trommel draait niet meer.’ Zuchtend hijs ik me na deze geïrriteerd klinkende mededeling van de bank om de schade te gaan bekijken. Als een echte man met kennis van zaken doe ik de schakelaar uit en wacht tot het de wasmachine schikt haar deur te openen. Na een minuut hoor ik de door mij verwachte klik, trek de deur open en sleur er een ongelofelijke hoeveelheid nat wasgoed uit. Veel meer dan er theoretisch gezien in de wasmachine hoort te passen. Mijn lief is er één van ‘grote halen, snel thuis.’ Onderaan de streep blijkt de tijdwinst nul, als je de reparaties meetelt.

String
Ik probeer de trommel te bewegen. Muurvast. Ik pak mijn vaste setje wasmachine-reparatie-gereedschap, dat nu al maanden bovenop de droger klaar ligt om in dit soort steeds vaker voorkomende situaties de helpende hand te bieden. Na lang wringen, prutsen en trekken met omgebogen fietswielspaken en tangetjes, trek ik een volledig geruïneerde string tussen de trommel en de behuizing vandaan. Mijn lief ziet er goed uit in een string, maar op deze momenten wens ik haar ondergoed in kussensloopformaat toe.

Beloning
Bij het zoveelste goede gesprek over het gebruik van waszakjes voeg ik er aan toe dat het minder vol proppen van de wasmachine niet alleen goed is voor het geduld, maar ook voor de levensduur van de machine. Ik duik weer op de bank met een boek, opgelucht dat ik het wasmachine incident zelf weer op heb kunnen lossen. ‘Dat kreng doet het nog steeds niet!’ galmt het gefrustreerd van boven. Ik ren de trap weer op en doe het laatste wat ik nog vergeten was. Ik draai de dop bij de waterpomp open en word beloond met snoeppapiertjes, een verloren gewaande sleutel en 4 euro 45 aan kleingeld. De man in huis zijn is een slecht betaalde baan.