Vandaag is het ‘Werelddag van de man’. Heren, mijn welgemeende felicitatie. Ik heb alleen wel een beetje moeten zoeken wat dat was, zo’n dag waarin jullie over de hele wereld in het zonnetje worden gezet. Later bleek het ook niets met de zon of andere feestelijkheden te maken te hebben. Voor wie denkt dat hij, gelijk een  kind op 5 december vol spanning de avond af kan wachten in de hoop op een lekker pakje kan het vergeten. Werelddag van de man heeft alles te maken met jullie gezondheid en hoe dat zo te houden. En laat ik het beestje dan maar bij naam noemen, het gaat over de prostaat. De dag van het blauwe lintje zeg maar. De associatie met nadruppelen en andere mannenellende maakt zo’n dag, ook voor ons vrouwen, toch meteen een stuk minder spannend.  

Dag van het niet roken
Het is vandaag ook de dag van de 24-uur niet roken actie. Wat we ons daarbij voor moeten stellen kan iedereen wel raden. Uit die peuk! Al zal het deze dag wel net zo vergaan als de filevrije dag. Daar hoef ik toch niets meer over te zeggen, neem ik aan? Wat hebben we 8 oktober gelachen met zijn allen op de A2 tijdens de filemeldingen. Maar vandaag zal het lachen u vergaan. Een dag lang extra aandacht voor de kwetsbare kant van het mannelijk gestel. En dan mag je nog niet roken ook. Dames, wat blijft er met zo’n dag nu nog over voor onze helden? 

Oproep aan alle vrouwen
Ik doe vandaag dan ook een appèl aan alle vrouwen. Laten we onze mannen geven waar ze zelf het eerst aan denken bij ‘Werelddag van de man’. Maak het huis en uw humeur een beetje aan kant, trek iets leuks aan en, belangrijk, als hij op enig moment wil roken: sta het toe!  Heren: bij deze heb ik mijn best gedaan. Nu maar hopen dat mijn korte betoog meer effect heeft dan het betoog over files op die andere feestelijke dag. Voor je het weet zit je, als man, toch weer als vanouds opgezadeld met een sigaar uit eigen doos. 

Is atlete Caster Semenya nu een man of een vrouw. De ‘dame’, laat
ik het maar tussen aanhalingstekens zetten, werd deze week
wereldkampioen op de 800 meter. Ze liep hem in 1.55.45 minuten. Dat is
ruim 2 seconden sneller dan haar voorgangster. En dat is veel. Ze ligt
daarmee zelfs maar 0.9.69 seconden onder de snelste 800-meter man. En
dat is verdacht. Vorig jaar dook de atlete op uit het niets, en liep
iedereen eruit. Ze ziet er ook nog eens uit als een manwijf, en hoe
snel je ook bent, dat is vragen om problemen. Waar denkt Semenya nu
helemaal waar ze mee bezig is?

Douche
Dat vroegen zich er meer af en daarom wordt de
grote seksetest van zolder gehaald. De test was in 1992 afgeschaft
omdat de uitslag onbetrouwbaar zou zijn en de onderwerping een béétje
sneu voor de seks-geteste. Maar nood breekt wet en een artikeltje
geeft uitkomst. Als de betrokkene haar, dan wel zijn medewerking verleent is
de test toegestaan. Zelfs de Afrikaanse sportfederatie heeft nu om de
test gevraagd. Maar Semenya is niet bang en zit er niet mee. Ze testen
maar raak. Teammaatjes hebben al verklaard onder de douche toch echt
een meisje te hebben gezien. Het mag niet baten. Ook bij topsport gaat
het tenslotte om de knikkers.

Hormonen
Dus wordt er
de komende tijd gespeurd naar X- en Y-chromosomen, testosteron en andere
hormonen. Heeft Semenya twee X-chromosomen maar te veel testosteron? Of
een X- en een Y-chromosoom maar te weinig mannelijke hormonen om
helemaal het mannetje te zijn? Hoe de atlete genetisch in elkaar steekt
kan uitmaken, maar hoeft niet. Wanneer ze van alles wat heeft, is dit
een speling van de natuur. Geen geval van doping. Ze krijgt een roze outfit,
hairextensions en een lipstick en verder geen gezeur. Maar zover is het
nog niet. Getest zal er worden.
Wanneer blijkt dat zij toch wat meer een hij blijkt gaat het hele feest
niet door en moet het goud worden ingeleverd. Is dat nu wat ze noemen
penisnijd?

Ik ga het eens anders doen. Niets geen gezeik over zijn
tekortkomingen. Zat ben ik het. Waarschijnlijk tijdelijk, maar toch,
het moet gezegd. Er zijn op deze aardkloot heel erg veel leuke, lieve
mannen. Punt. Zo, dat voelt lekker.

Sommige mensen hebben gewoon mijn kleur haar niet. Die vind ik
vervelend, nietszeggend, oninteressant of ronduit ‘losers’. Meestal
zijn het mensen waarmee ik weinig gelijkenis vertoon. Dat sluit gewoon
niet lekker aan. Zoals, vorige week, ‘de vogelbespieders’. Hoe ik
daarbij kom? Uit het bos. Soms wandel ik. En daar zag ik ze. Een
mannetje of 10 op een rij met indrukwekkende uitrusting. Mijn eerste
gedachte: ‘Nou, die enorme verrekijkers op statief zullen wel dienen
als verlengstuk, wat een sukkels van kerels zeg, beetje uren vogeltjes
kijken in je vrije tijd, ‘get a life’. Maar dat hadden ze. Heus wel.

Vogeltjes kijken
Dat heb ik namelijk gevraagd. Omdat ik
moest toegeven dat ik zelf eigenlijk weinig anders deed. Zij zaten
alleen stiller en deden er langer over. Maar dat wilde niet zeggen dat
ze ook minder vaart in hun bestaan hadden. ‘Mag ik vragen wat jullie
doen?’ Ik leek de boswachter wel. ‘Vogels kieken.’ Toen kwam het
verhaal. Over de vogeltrek die nu begonnen was, de zeldzame
overvliegers en de oude bekenden. Dit deden ze elk jaar. De mannen ook
ja. Het was een verrijking. Deze mannen hadden een verhaal. Misschien
zelfs niet eens zo’n heel klein pikkie.

Kleine pikkies
Na de uitleg heb ik de heren hartelijk
bedankt. Onderweg naar de parkeerplaats keek ik toch iets vaker omhoog.
Op zoek naar zeldzame overvliegers. ‘Je moet eens iets vaker praten met
mannen die je eigenlijk niets lijken’, dacht ik. ‘Best interessant’.
Thuis keek ik naar het journaal. Er was iets over hooligans en een
dansfeest. Over messen, schieten en bloed. Over mannen die zich
verzamelen om onrust en pijn te verspreiden. Expres. Bij volle
overtuiging. Oké, dat laatste geloof ik niet, ik geloof dat ze niet
helemaal goed bij hun hoofd zijn én dat ze kleine pikkies hebben. Maar
wat doe je eraan? Praten? Tssss. Een man met een verrekijker is wel
even iets makkelijker te benaderen, zeg. Iets makkelijker om in te
geloven ook trouwens. Toch blijf ik erbij. Dat over die leuke mannen.

Relaties lopen op veel dingen stuk. Of eigenlijk toch niet. Alles draait om de juiste communicatie. Mensen kiezen bij voorkeur de meest
ongunstige interpretatie. Vooral bij gelezen tekst is dit zo, wijst
onderzoek uit. Goed bedoelde informatie, leuke opstekers en grappig
bedoelde berichtjes moet je bij voorkeur in hoofdletters en
ondubbelzinnig uitschrijven willen ze goed overkomen. Voor je het weet
krijg je als reactie op je e-mail:’ Doe ’s niet zo sarcastisch, je weet
toch dat ik moet werken’, op jouw vrolijk bedoelde ‘fijn weekend!’ Zo
ook in relaties. Alles draait om communicatie. 

Slechte eigenschappen
Regelmatig flap ik er tegenover mijn
lief van alles uit. Ook over dingen waarvan ik denk dat hij ze denkt.
En zo heb ik nog wel meer slechte eigenschappen. Bijvoorbeeld dat ik
denk dat hij ook wel iets begrijpt zonder dat ik het zeg. Ik weet het,
ik ga in diepe schaamte heen. Want ik ga daarbij totaal voorbij aan een
heel scala managersboeken over goed communiceren. Maar ja, die zijn dan
ook geschreven. En ik praat. Of niet.

Onderuit
Wil je niet in de valkuil der relatievalkuilen
vallen dan zul je met elkaar moeten blijven praten. Communiceren moet,
al zit je al twintig jaar naast dezelfde man of vrouw op de bank. Je
gaat anders onherroepelijk onderuit door voor jezelf de minst gunstige
uitleg te kiezen. En hij – of zij- doet natuurlijk hetzelfde. Al kan
non-verbale communicatie ook geen kwaad om misverstanden te voorkomen.
Niets zo fijn als een lief die na twintig jaar naast jou op de bank nog
steeds naar je knipoogt. Niet mis te verstaan.